Sprzęt jest, moim zdaniem, przeznaczony wyłącznie dla profesjonalistów którzy przerabiają duże ilości towaru i to gęstego np. produkują śliwowicę. Dzięki takiemu sprzętowi destylację 160l zacieru można przeprowadzić jednego dnia, a nie, jak w przypadku użycia np. BF-20, pięciu. Mi zależy na czasie, gdyż zawsze mam jego mało. Poza tym produkując np. naturalną śliwowicę lub kalwados (fermentacja bez dodatku cukru) trzeba przedestylować naprawdę masę niskowoltarzowej pulpy, co innym sposobem nie jest ekonomicznie uzasadnione (czas, energia).

Prosty Pot Still, Kana na mleko, szklana spirala, drewniany stelaż.

sprzęt składa się z szybkowara 5l 25 zł , 1,5m rurki miedzianej miękkiej 15 zł 2 słoików 0.6l i jednego 1l , klej poksylina do uszczelnienia 11.50 zł i teflon hydrauliczno spożywczy w taśmie

Aparatura wykonana jest ze stali nierdzewnej, zbiornik z beczki od piwa 50l, w zbiorniku zamontowane są dwie grzałki o mocy 1400w i 2000w do uzyskania temperatury około 80st.

Bardzo prosty Pot Still, Bimbromat jest prosty i kompaktowy, jednorazowo można przegonić 4 litry zacieru.

Instalacja destylatora wykonana głównie ze szkła i silikonu. Wyjątkiem jest zawór opróżniający odstojnik, ale za to w każdej chwili można go wygodnie i szybko opróżnić nie parząc sobie palców. Ostatnio w sklepie Euro-Win pojawiły się deflegmatory z zasobnikami, postanowiłem wykorzystać przestrzeń zasobnika do stworzenia małego katalizatora wykonanego z miedzianej plecionki. Pewnie zastanawiacie się dlaczego wszystko zamontowane jest w walizce. Chciałem zbudować aparaturę, którą mogę szybko złożyć i rozłożyć. Natomiast po zamknięciu jej w walizce nie muszę martwić się, że może się przypadkowo stłuc. Planuję jeszcze zamontowanie termometrów cyfrowych podpinanych pod kompa, tak żeby na bieżąco monitorowały temperaturę w wybranych miejscach instalacji. Pierwsze delikatne testy już za mną, ale dopiero się uczę i na razie nie mogę pochwalić się wydajnością aparatury. Może niedługo uda mi się wypsocić coś czym będę mógł się pochwalić.

Sprawuje się bardzo dobrze. Po jednej destylacji otzrymuje 70% wódeczke. Dzięki filtrowi węglowemu bimberek smakuje lepiej niż orginalan wódka ze sklepu. Nie ma smaku drożdży ani żadnych dziwnych smaków. Jest za to czysty spirytusowy zapach. Chłodzenie destylatora odbywa się za pomocą pompki do akwarium. Woda krąży w obiegu zamkniętym.

Gdy życie jest podłe i trosk Ci przybywa, weź kufel w swe ręce i napij się piwa.

DO PRZYGOTOWANIA PIWA POTRZEBNE BęD¡: Koncentrat Coopers'a (z dołączoną torebeczką drożdży piwowarskich), biały cukier, woda. Wyposażenie: Balon szklany lub plastikowy pojemnik fermentacyjny o pojemności 30-341. Rurka fermentacyjna, korek do balonu. Łyżeczka miarowa do cukru. Naczynie o pojemności 4-51 (np. garnek) i długa plastikowa łyżka do mieszania. Wskaźnik zawartości cukru (cukromierz) i termometr. Wężyk plastikowy o długości ok. 1,5 m (jeśli pojemnik nie ma kranika). Kapslownica i kapsle. 45 mocnych, sprawdzonych, ciśnieniowych butelek do piwa np. Typu "Europa" o pój. 500ml

Kilka fachowych pojęć dotyczących domowego wyrobu piwa

Najstarsze ślady browarnictwa pochodzą sprzed 6 tysięcy lat. Wiadomo na pewno, że w położonym pomiędzy Tygrysem a Eufratem państwie Sumerów warzono ten napój. Zagadką jest, w jaki sposób Sumerowie opracowali recepturę. Naukowcy skłaniają się ku hipotezie, że, jak w wielu innych momentach, pomógł przypadek. Sumerowie bardzo cenili sobie piwo.

Przepis na Nalewkę Francuską - Do słoika 4,2 litra wlać 3,7 litra rozcięczonej wódki do 45%, dodać 3 pomarańcze, w każdej zrobić otworki nożem i wsadzić w nie 44 ziarenka kawy, odstawić w ciemne chłodne miejsce na 44 dni.

Przegotowaną, ostudzoną o osoloną wodę dodawać stopniowo do zmieszanych razem mąk, zagnieść dobrze na sztywne i pulchne ciasto, rozwałkować je, włożyć na suchą blachę, zrobić na nim nożem nacięcia w kratę i piec w temp. 300*C przez 15-20 min., aż się placek przyrumieni. Na drugi dzień wziąć 0,25 kg placka, pokruszyć go, zalać w naczyniu wódką, dodając jednocześnie rodzynki i pączki, liście lub orzechy brzozowe, po czym odstawić na 2 tygodnie. Następnie przecedzić starannie nalewkę przez gęste płótno lub flanelę i wlać do rondla z rozpuszczonym w gorącym piwie cukrem, wymieszać i odstawić do chłodu na 2 miesiące, do pełnego sklarowania. Ta złocistobrunatna znakomita staropolska nalewka, obecnie zupełnie nieznana, ma charakterystyczny aromat i niecodzienny lekko gorzkawy słodkawo-palony smak. Zawartość cukru ok. 10%. Pije się ją o temp. 8-10*C.

Skroić drobno suszone owoce i zalać je w butli lub małym gąsiorku spirytusem, zamknąć szczelnie naczynie i odstawić na 4 tygodnie, często nim potrząsając. Po tym czasie nalewkę przecedzić przez gęste sito oraz bibułę filtracyjną, przelać do drugiego naczynia, dodać syrop zrobiony z cukru i wody z rozpuszczonym kwaskiem cytrynowym, wymieszać i odstawić pod przykryciem na dalsze 6 miesięcy. Następnie przecedzić przez gęste płótno lub flanelę i rozlać do butelek. Nalewka ma barwę jasnobrunatną, unikatowy, łagodny, egzotyczny aromat i smak. Zawartość cukru ok. 25%. Pije się ją o temp. 14-16*C

Stopięćdziesiąt gramów suszonego i pokruszonego kłącza tataraku wsypać do słoja i zalać litrem winiaku lub spirytusem. Na sześć tygodni postawić w słonecznym miejscu, wstrząsając słojem codziennie. Po tym czasie płyn zlać, filtrując przez bibułę filtracyjną. Dodać Sto gramów jasnego płynnego miodu, dobrze wymieszać i pozwolić nalewce postać przez miesiąc w tym samym miejscu. Zlać -do butelek, trzymać w miejscu chłodnym i ciemnym przez pół roku.