Wino
Dodane: 2011.11.19, przez: qba Wyświetlony 21469 razy, Komentarzy: 14
Oceń artykuł:
Średnia ocena: 4.7/5
Ilość ocen: 144
Etykieta 342 nalewka cytrynowa 45x80
Etykieta samoprzylepna o rozmiarze 45x80 mm. Dzięki niej nasz domowy wyrób zostanie ozdobiony i...
Kup Teraz
Etykieta samoprzylepna o rozmiarze 45x80 mm. Dzięki niej nasz domowy wyrób zostanie ozdobiony i...
Kup Teraz
Wino - jest to napój alkoholowy uzyskiwany w wyniku fermentacji soku z winogron (głównie lecz także z innych owoców), która w tym przypadku jest nazywana "winifikacją". Proces ten jest bardzo skomplikowany i ulega modyfikacjom w zależności od producenta i rodzaju wina.
Nazewnictwo
Mimo iż określenie 'wino' przyjęło się jako nazwa potoczna wielu w podobny sposób pozyskiwanych napojów alkoholowych na bazie owoców, to jednak na ogół dotyczy ono czystych produktów gronowych. Wina z innych owoców, określa się mianem win owocowych i mają one zwykle w samej nazwie wymienione owoce, z których zostały wytworzone np. "wino jabłkowe". Istnieje bardzo dużo odmian, smaków i rodzajów wina. Jego bukiet zapachowy oraz smak zależy od rodzaju użytych owoców i drożdzy winiarskich, sposobu ich uprawy, klimatu i ziemi, na której się je uprawia oraz od sposobu fermentacji.
Historia Wina
Wino pochodzi z Kaukazu. Uprawą winorośli zajęto się najpierw w Azji Mniejszej, a następnie w Grecji i Italii, skąd wraz z rozrostem imperium rzymskiego rozpowszechniła się na terenach dzisiejszej Francji, Hiszpanii, Portugalii, w Dalmacji i północnej Afryce.
Wyraz wino pochodzi z łaciny, starożytni Rzymianie nazywali ten płyn vinum. Dalsza etymologia jest niepewna: w łacinie vinum jest wyrazem obcym, ale źródła zapożyczenia nie znamy. Może to być bardzo wczesny import z greki (gdzie wino nazywa się ojnos), albo też, co bardziej prawdopodobne, i łacina i greka zaczerpnęły wyraz z jakiegoś wspólnego źródła (być może z języków semickich - por. arabskie wajn - lub z gruzińskiego gvino).
Wino było elementem zarówno codziennej diety, jak i uroczystości religijnych w świecie starożytnym. Do konsumpcji mieszano je z wodą w proporcji od 1/5 (1 część wina + 4 części wody) do pół na pół.
Wino zainspirowało zarówno pogańskie bachanalia, jak i kielich chrześcijańskiej Komunii.
Pierwszym chrześcijańskim patronem miłośników wina był św. Marcin z Tours, urodzony w Sarabii (dziś Szombathely). Święci Urban i Wincenty zostali głównymi patronami właścicieli winnic i winiarzy.
Benedyktyni z Château-Prieuré w Pommiers zapoczątkowali w średniowiecznej Europie uprawę winnic i produkcję wina przeznaczonego na sprzedaż głównie w okolicach Bordeaux oraz w takich miejscach jak Clos de Vougeot czy też Côte de Beaune - Burgundia. Tradycję kultywowali benedyktyni z Cluny w rejonie Côte-d'Or blisko Mâcon, oraz cystersi z Nuits-Saint-Georges. Sztukę produkcji wina alkoholizowanego zapoczątkowały benedyktynki z opactwa Fécamp oraz kartuzi z klasztoru w Delfinacie.
Europejska strefa winnic przecina kontynent na dwie części. Na północy rozciąga się wzdłuż linii Loary, przez Szampanię do Mozeli i Nadrenii, a stamtąd na wschód ku dolinom nad Dunajem, i dalej w stronę Mołdawii i Krymu. Jest bardzo mało okręgów znanych z dobrego wina, które kiedyś nie należały do cesarstwa rzymskiego. Winnice bałkańskie w Rumunii, Serbii, Chorwacji, Bułgarii, Macedonii i Grecji – tępione przez przeciwnych piciu alkoholu Turków osmańskich - są równie stare jak winnice Hiszpanii, Włoch czy Francji.
W wieku XVI i XVII w Polsce wina z obszaru Węgier (najpopularniejsze w owym czasie - stąd powiedzenie nullum nisi Hungaricum = nic poza węgierskim) zwano węgrzynami, czasem madzarami, niemal równie popularne było wino pochodzące z okolic greckiego miasta Malwazja zwane w Rzeczypospolitej małmazją. W XVI wieku Lwów był znany jako jeden wielki skład małmazyi. Znane były również wina hiszpańskie: madery, malagi, alikanty, czy seki. Według wartości i smaku wina dzielono wówczas na główne, podgłówne, połowiczne, lekkie i wytrawne, popularne stołowe, czy tzw. stare.
Ciekawostki czyli wino w liczbach
(źródło : http://pl.wikipedia.org/wiki/Wino)
Nazewnictwo
Mimo iż określenie 'wino' przyjęło się jako nazwa potoczna wielu w podobny sposób pozyskiwanych napojów alkoholowych na bazie owoców, to jednak na ogół dotyczy ono czystych produktów gronowych. Wina z innych owoców, określa się mianem win owocowych i mają one zwykle w samej nazwie wymienione owoce, z których zostały wytworzone np. "wino jabłkowe". Istnieje bardzo dużo odmian, smaków i rodzajów wina. Jego bukiet zapachowy oraz smak zależy od rodzaju użytych owoców i drożdzy winiarskich, sposobu ich uprawy, klimatu i ziemi, na której się je uprawia oraz od sposobu fermentacji.
Historia Wina
Wino pochodzi z Kaukazu. Uprawą winorośli zajęto się najpierw w Azji Mniejszej, a następnie w Grecji i Italii, skąd wraz z rozrostem imperium rzymskiego rozpowszechniła się na terenach dzisiejszej Francji, Hiszpanii, Portugalii, w Dalmacji i północnej Afryce.
Wyraz wino pochodzi z łaciny, starożytni Rzymianie nazywali ten płyn vinum. Dalsza etymologia jest niepewna: w łacinie vinum jest wyrazem obcym, ale źródła zapożyczenia nie znamy. Może to być bardzo wczesny import z greki (gdzie wino nazywa się ojnos), albo też, co bardziej prawdopodobne, i łacina i greka zaczerpnęły wyraz z jakiegoś wspólnego źródła (być może z języków semickich - por. arabskie wajn - lub z gruzińskiego gvino).
Wino było elementem zarówno codziennej diety, jak i uroczystości religijnych w świecie starożytnym. Do konsumpcji mieszano je z wodą w proporcji od 1/5 (1 część wina + 4 części wody) do pół na pół.
Wino zainspirowało zarówno pogańskie bachanalia, jak i kielich chrześcijańskiej Komunii.
Pierwszym chrześcijańskim patronem miłośników wina był św. Marcin z Tours, urodzony w Sarabii (dziś Szombathely). Święci Urban i Wincenty zostali głównymi patronami właścicieli winnic i winiarzy.
Benedyktyni z Château-Prieuré w Pommiers zapoczątkowali w średniowiecznej Europie uprawę winnic i produkcję wina przeznaczonego na sprzedaż głównie w okolicach Bordeaux oraz w takich miejscach jak Clos de Vougeot czy też Côte de Beaune - Burgundia. Tradycję kultywowali benedyktyni z Cluny w rejonie Côte-d'Or blisko Mâcon, oraz cystersi z Nuits-Saint-Georges. Sztukę produkcji wina alkoholizowanego zapoczątkowały benedyktynki z opactwa Fécamp oraz kartuzi z klasztoru w Delfinacie.
Europejska strefa winnic przecina kontynent na dwie części. Na północy rozciąga się wzdłuż linii Loary, przez Szampanię do Mozeli i Nadrenii, a stamtąd na wschód ku dolinom nad Dunajem, i dalej w stronę Mołdawii i Krymu. Jest bardzo mało okręgów znanych z dobrego wina, które kiedyś nie należały do cesarstwa rzymskiego. Winnice bałkańskie w Rumunii, Serbii, Chorwacji, Bułgarii, Macedonii i Grecji – tępione przez przeciwnych piciu alkoholu Turków osmańskich - są równie stare jak winnice Hiszpanii, Włoch czy Francji.
W wieku XVI i XVII w Polsce wina z obszaru Węgier (najpopularniejsze w owym czasie - stąd powiedzenie nullum nisi Hungaricum = nic poza węgierskim) zwano węgrzynami, czasem madzarami, niemal równie popularne było wino pochodzące z okolic greckiego miasta Malwazja zwane w Rzeczypospolitej małmazją. W XVI wieku Lwów był znany jako jeden wielki skład małmazyi. Znane były również wina hiszpańskie: madery, malagi, alikanty, czy seki. Według wartości i smaku wina dzielono wówczas na główne, podgłówne, połowiczne, lekkie i wytrawne, popularne stołowe, czy tzw. stare.
Ciekawostki czyli wino w liczbach
- 1102 lata mają najstarsze ślady upraw winorośli w okolicach Krakowa
- 1602 lata liczy najstarsza butelka wina w niemieckim Speyer Museum!
- 160 tys. dolarów czyli rekordowo (cholernie) dużo zapłacono w 1985 roku za butelkę wina Bordeaux, Château-Lafite z 1787 roku!
- 23 tys. dolarów kosztuje butelka najdroższego, zdatnego do picia wina Montrachet, Domaine de la Romanée-Conti, z roku 1978!
- 16 litrów Wina wypija rocznie statystyczny Czech
- 2 litry Wina wypija przez rok statystyczny Polak(polka :))
- 475 lat temu we Francji ruszyła pierwsza wytwórnia win musujących
- 180 lat temu w Zielonej Górze powstała pierwsza w Polsce wytwórnia win musujących
(źródło : http://pl.wikipedia.org/wiki/Wino)