Nalewka Ajerowa

TATARAK - różnorodnie nazywany: kalmus, łącz, łobuzie, lepich, ajer, szczwar, szuwar, tatarskie ziele. Roślina wieloletnia wytwarzająca podziemne, czołgające się, obłe kłącza. Szablowate liście osiągają do jednego metra wysokości. Niepozorne kwiaty zebrane są w kolby wyrastające na szczycie pędu. W naszym klimacie nigdy nie tworzą owoców. Roślina charakteryzuje się intensywnym, aromatycznym zapachem. Występuje na brzegach wód, na bagnach i wilgotnych łąkach. Kłącza zbiera się wczesną wiosną, zanim tatarak wypuści liście. Po oskrobaniu kłącza z pierwszej warstwy tkanki okrywającej kroi się w kostki i suszy. Przechowywać w miejscu dobrze wietrzonym, suchym, ewentualnie w słoju. Zawiera witaminę C, olejek eteryczny, garbniki i gorycze.

150 gramów suszonego kłącza tataraku należy pokruszyć i wsypać do słoika. Zalać litrem wódki (70%) zrobionej ze spirytusu. Przez miesiąc słoik trzymać szczelnie zamknięty w miejscu ciepłym i ciemnym. Zlać płyn i przefiltrować przez bibułę filtracyjną.


SKŁADNIKI potrzebne do wykoania Nalewki Ajerowej:
150 g suszonego kłącza tataraku, 1 litr  wódki zrobionej ze spirytusu lub domowego destylatu.

DZIAŁANIE:
Przeciwdziała niestrawności, wzmaga wydzielanie soków żołądkowych, powoduje apetyt. Stosowana jest pomocniczo w leczeniu zapalenia oskrzeli i zatok. Wzmacnia układ nerwowy i aktywizuje pracę mózgu.

DAWKOWANIE:
Pić trzy razy dziennie po dwadzieścia kropli na niewielką ilość przegotowanej ciepłej wody.