Porady w wytwarzaniu nalewek domowych
Dodane: 2011.08.14, przez: qba Wyświetlony 29541 razy, Komentarzy: 6
Oceń artykuł:
Średnia ocena: 4.0/5
Ilość ocen: 83
Etykieta 340 nalewka wiśniowa 45x80
Etykieta samoprzylepna o rozmiarze 45x80 mm. Dzięki niej nasz domowy wyrób zostanie ozdobiony i opisany przydatnymi informacjami jak moc, rocznik.
Cena: 0.16 zł
Kup Teraz
Etykieta samoprzylepna o rozmiarze 45x80 mm. Dzięki niej nasz domowy wyrób zostanie ozdobiony i opisany przydatnymi informacjami jak moc, rocznik.
Cena: 0.16 zł
Kup Teraz
Do przyrządzania nalewek należy wykorzystywać wyłącznie rektyfikowany spirytus zakupiony w sklepie lub dobrze oczyszczony samogon o mocy powyżej 80%.
Smak wszelkich słodkich nalewek i likierów poprawia dodatek soku cytrynowego i skórek z cytrusów, a do aromatyzowania owocowych trunków najczęściej używa się wanilii, kardamonu, gałki muszkatołowej, korzenia arcydzięgla, godzików i ziela angielskiego i wielu innych przypraw.
Miód nadaje domowym trunkom charakterystyczny smak i aromat, wyranie je uszlachetnia.
Do nalewek i likierów cukier najczęściej dodaje się w postaci syropu (rozpuszczony w przegotowanej i ostudzonej wodzie).
Większość nalewek samoistnie klaruje się w czasie dojrzewania, wytrąca się przy tym osad, który opada na dno. Klarowny trunek należy delikatnie zlewać (najlepiej wykorzystując do tego rurkę), a osad przecedzić przez lejek z tworzywa wyłożony bawełnianą watą, kilkakrotnie złożoną jałową gazą opatrunkową lub filtrem do ekspresu kawowego.
Nalewki na owocach zawierających dużo pektyn (jabłka, gruszki) i te z dodatkiem miodu klarują się dużo trudniej i czasami trzeba przefiltrować cały płyn. Jednak najbardziej kłopotliwe pod tym względem są nalewki przygotowywane z dodatkiem mleka. Pod wpływem alkoholu często wytrąca się w nich gruba warstwa "serka". Należy więc najpierw delikatnie zlać lub ściągnąć rurką płyn z ponad osadu, a resztę nalewki przelać przez sitko wyłożone bibułą filtracyjną lub podwójnie złożoną warstwą papierowych ręczników. Jeśli to nie pomoże i nalewka nadal pozostaje mętna, należy ją przesączyć przez lejek wyłożony warstwą bawełnianej waty.
Nalewki najlepiej przechowywać w butelkach z ciemnego szkła, gdyż pod wpływem światła mogą zmienić kolor. Jeśli jednak używamy jasnych butelek, koniecznie należy przechowywać nalewki w ciemnym miejscu najlepiej w chłodnej piwnicy.
Jeśli przepis wymaga przyrumienienia miodu, należy do tego używać wyłącznie naczyń emaliowanych lub ze szlachetnej stali, nie wolno korzystać z naczyń aluminiowych.
Do nalewek powinniśmy dodawać owoce wyłącznie dojrzałe i soczyste wcześniej osączone wodą, wszystkie listki i kawałki drewniane należy przebrać i wyrzucić.
Wszelkiego rodzaju nalewki prawdziwego smaku i aromatu nabierają po roku (co najmniej) leżakowania w chłodnym i zaciemnionym miejscu. Dopiero po tym czasie można się nimi cieszyć.
Smak wszelkich słodkich nalewek i likierów poprawia dodatek soku cytrynowego i skórek z cytrusów, a do aromatyzowania owocowych trunków najczęściej używa się wanilii, kardamonu, gałki muszkatołowej, korzenia arcydzięgla, godzików i ziela angielskiego i wielu innych przypraw.
Miód nadaje domowym trunkom charakterystyczny smak i aromat, wyranie je uszlachetnia.
Do nalewek i likierów cukier najczęściej dodaje się w postaci syropu (rozpuszczony w przegotowanej i ostudzonej wodzie).
Większość nalewek samoistnie klaruje się w czasie dojrzewania, wytrąca się przy tym osad, który opada na dno. Klarowny trunek należy delikatnie zlewać (najlepiej wykorzystując do tego rurkę), a osad przecedzić przez lejek z tworzywa wyłożony bawełnianą watą, kilkakrotnie złożoną jałową gazą opatrunkową lub filtrem do ekspresu kawowego.
Nalewki na owocach zawierających dużo pektyn (jabłka, gruszki) i te z dodatkiem miodu klarują się dużo trudniej i czasami trzeba przefiltrować cały płyn. Jednak najbardziej kłopotliwe pod tym względem są nalewki przygotowywane z dodatkiem mleka. Pod wpływem alkoholu często wytrąca się w nich gruba warstwa "serka". Należy więc najpierw delikatnie zlać lub ściągnąć rurką płyn z ponad osadu, a resztę nalewki przelać przez sitko wyłożone bibułą filtracyjną lub podwójnie złożoną warstwą papierowych ręczników. Jeśli to nie pomoże i nalewka nadal pozostaje mętna, należy ją przesączyć przez lejek wyłożony warstwą bawełnianej waty.
Nalewki najlepiej przechowywać w butelkach z ciemnego szkła, gdyż pod wpływem światła mogą zmienić kolor. Jeśli jednak używamy jasnych butelek, koniecznie należy przechowywać nalewki w ciemnym miejscu najlepiej w chłodnej piwnicy.
Jeśli przepis wymaga przyrumienienia miodu, należy do tego używać wyłącznie naczyń emaliowanych lub ze szlachetnej stali, nie wolno korzystać z naczyń aluminiowych.
Do nalewek powinniśmy dodawać owoce wyłącznie dojrzałe i soczyste wcześniej osączone wodą, wszystkie listki i kawałki drewniane należy przebrać i wyrzucić.
Wszelkiego rodzaju nalewki prawdziwego smaku i aromatu nabierają po roku (co najmniej) leżakowania w chłodnym i zaciemnionym miejscu. Dopiero po tym czasie można się nimi cieszyć.