Alkohole-Domowe.com

Ma ktoś dobry przepis na Śliwowice?

Tu masz odpowiedź :

Zacier ze śliwek - Przepis na ŚLIWOWICĘ.
1 - Śliwki oczyścić z zanieczyszczeń, następnie zmiażdżyć i wsypać do dużego naczynia z przykryciem. Dodać drożdży winnych lub w ostateczności piekarskich, pozostawić w ciepłym miejscu. Podczas fermentacji pojawi się kożuch, należy go zanurzać pod powierzchnię fermentu. Powinno się także od czasu do czasu poruszać naczyniem. Ze 100 kg śliwek można otrzymać od 6 do 10 litrów 50% śliwowicy. Zależy to od słodkości śliwek. Po przechowaniu w dębowej beczce śliwowica nabiera żółtawego koloru i wytwornego aromatu. Jeżeli posiadamy kiepski aparat destylacyjny (bez odstojników i deflegmatora)to z pierwszego tłoczenia może polecieć niebieskawy płyn o mocy 20-30%. Dopiero rektyfikacja pozwala na otrzymanie prawdziwej wspaniałej śliwowicy.
2 - Do dużego naczynia wsypać 20 kg śliwek(bez miażdżenia) by samoczynnie sfermentowały. Po dwóch tygodniach odcisnąć przefermentowany sok i poddać destylacji.
3 - Powyższe przepisy opierają się na wykorzystaniu tylko samych śliwek, jest to pożyteczne jeśli chodzi o aromat śliwowicy w bimbrze. Niestety wydajność alkoholowa z samych śliwek jest niewielka. Dlatego proponuje dodać wody i cukru. Bierzemy 20 kilo śliwek, miażdżymy je i wsypujemy do dużego naczynia(proponuje beczkę 100 l). 10 kilo cukru rozpuszczamy w 20 litrach wody i wlewamy do śliwek. Można dodać drożdży dla poprawienia fermentacji ale nie trzeba na śliwkach jest ich wystarczająco dużo. To będzie robić 14 dni lub dłużej. Po wyrobieniu należy odcisnąć sok i destylować. Z tak przygotowanego zacieru powinniśmy otrzymać ok. 12 litrów 50% śliwowicy.

A ja znalazłem takie coś :

Śliwowicę łącką, najsłynniejszy polski bimber znany nawet w Ameryce, można już produkować legalnie

Jej sława i moc (ok. 70 proc.) znane są nie tylko w Dolinie Dunajca, czyli regionie, gdzie jest wytwarzana, ale nawet za oceanem. W ubiegłym roku to właśnie śliwowica z okolic Łącka zdobyła pierwsze miejsce na światowym festiwalu śliwowic w Minnesocie w USA. Choć to napój nielegalny, to 20 specjalnie opakowanych w skórę flaszek przemycili za granicę przedstawiciele gminy Łącko. - I międzynarodowe jury uznało, że ta nasza jest najlepsza - chwali się Franciszek Młynarczyk, wójt gminy Łącko.

Choć śliwowicę nielegalnie pędzono od ponad pół wieku, dopiero teraz, po złamaniu monopolu na wytwarzanie alkoholu, można było starać się o zalegalizowanie procederu. Pierwszym krokiem było zastrzeżenie w Urzędzie Patentowym znaku towarowego "Łącka śliwowica". Znak należy do spółki o tej samej nazwie, a jej właścicielem jest gmina. I to właśnie spółka będzie decydowała, czy wyprodukowany legalnie trunek jest godny noszenia tak cennego miana.

Jak powstaje śliwowica?

Do zrobienia litra śliwowicy potrzeba ok. 15 kg śliwek. Dojrzałe, umyte i osuszone śliwki z pestkami wrzuca się do gąsiora i zalewa spirytusem, szczelnie zakorkowuje i odstawia w ciepłym miejscu, żeby zaczęła się fermentacja. Wytworzony alkohol zlewa się po dwóch miesiącach, choć najlepiej by było, gdyby stał przez rok. Zlaną wódkę trzeba przefiltrować i rozlać do butelek.

Pozostałe owoce można jeszcze zasypać dużą ilością cukru i znowu odstawić w ciepłe miejsce na dwa-trzy miesiące. Potem syrop zlać, a miąższ przecisnąć - otrzymamy delikatny likier.

Źródło: Metro

Coś nie halo przyjaciele w tym artykule, najpierw piszę że to bimber ze śliwek a potem podają przepis na jakąś nalewkę ze śliwek, którą nazwywają śliwowiwcą.

ja znalazłem też coś na ten temat :

- zbieramy sliwki i je myjemy
- wtryniamy sliwki w czystą beczkę (z pestkami, gdyz wydzielajacy sie z pestek po jakims czasie cyjanowodor nadaje trunkowi mily, slabiutko wyczuwalny bukiet gorzkich migdalow-swietny dla tesciowej)
- beczkę można okadzić palaca sie na jakims czyms siarka-stad wzialo sie to iz jabczany peerelu zawsze mialy notke: "ponizej 200 mg SO2" (nie wiem co tu jest napisane )
- śliwki w beczce nalezy rozgnieść, a później nie robić nic- tylko odganiać muchy i czekać cierpliwie ok. 2 tygodni (jak ktoś doda drożdży-to bedzie mial bimberos, a nie czysta rakije!!!!!!!)
- jeśli nam siś beczka nie zasmierdolila, a po wierzchu nie spaceruja biale robale (fajne-gdyz w przypadku totalnej wtopy- mozna se isc z nimi na ryby) przystepujemy do konkretnej czesci zabawy
- filtrujemy cale badziewie przez jedwabna chustke mamusi albo nylonowa babci (moze byc jakakolwiek-byle by byla w miare "selektywna") i destylujemy
- po destylacji-mozemy zrobić 2 numery:
1. wtryniamy cuchnacy niemilosiernie zacier do beczek debowych i czekamy, kiszac je w chlodzie co najmniej rok- aż se nasiąknie i dostanie "bukietu"
2. gotujemy w ten oto powstaly bimber, pod chłodnicą zwrotna z wiorkami drzewa debowego- efekt podobny, a czas sie skraca- az do satysfakcjonujacego koloru i smaku

Mozna z czajnika lub za pomoca innych wynalazków-ważne jest, coby pierwsze 150 wylac do "rybek"-bo może tam być metanol- chyba ze mamy termometr i cierpliwosc...
jak dlugo destylować? ano jak długo sie da- jeśli zaobserwujemy jakas piane, wybuch, zweglenie sie pogonu w kolbie- należy przerwać proces-bo chociaż wyższe alkohole w zawartosci nawet kilku setnych procenta wpłlywaja nam negatywnie na jakość jutrzejszego kaca-to jednak warto zadbać o to aby nasza śliwowica nie śmierdziała jak denaturat z domieszka spalonych opon
przepis działa na wszystkie śliwki i inne winogrona, maliny, truskawki- w czym lubuja sie francuzi oraz inna zgraja kochajacych inaczej- jest tylko kwestia wydajności, co każdy se wyprobuje sam
z pionierskim pozdrowieniem

----------------

Należy umyć śliwki i wypestkować, wżucić do beczki i zalać gorącą wodą.
Po 3 dniach powstanie nam coś w rodzaju kompotu. Teraz bierzemy wiertarę z mieszadłem i bełtamy wszystko. Należy tą miksturę sprubować i w razie potrzeby dosłodzić. Następnie płyn przecedzamy przez sitko, i przelewamy do balonu, dodajemy drożdzy winiarskich do wina czerwonego. Balon należy postawić w ciepłym miejscu (najlepsza temperatura to 20-25 stopni) na 3-4 tygodnie. Po tym okresie jak zacier przestanie "chodzić" przystepujemy do destylacji. Aby wydestylowny alkohol był dobrej jakości destylację nalezy prowadzić w temperatuże wrzenia alkoholu 78,4 stopnia. technicznie jest to jednak trudne i trwało by bardzo długo, ja prowadzę destylację w temperaturze ok 82-85 stopni, zaznaczę że używam deflegmatora (chłodnicy zwrotnej). Uzyskuję alkohol po wymieszaniu całości w granicach 75-80%. Śliwowicy nie trzyma się w dębowych beczkach to nie wiski. Jednak trochę musi odstać, wystarczy 2 dni .

----------------

Sliwki swierze sięe wrzuca do gasiora (jak kto woli baniaka czy jak go tam nazywacie) i czeka az sfermentuja. żadnego cukru ani nic w tym stylu...
po 3-4 miesiacach gdy "kiszonka" jest wystarczajaco smierdzaca,wrzuca sie ja do parnika i destyluje. wtedy wychodzi "PRAWDZIWA" SLIWOWICA A NIE TE COŚ ktore nazywacie śliwowica.


Jak widać przepisów jest wiele i są różne szkoły, sami wybierzcie w czym jesteście dobrzy

A tu parę fotek śliwowicy Łąckiej

...W tym roku postanowiłem, dla odmiany, napędzić jesienią bimbru...

Co ja piszę!? Przecież zawsze jesienią pędzę!!!

No, dobra, czas na konkret! W tym roku postanowiłem, dla odmiany, napędzić jesienią bimbru ze śliwek, czyli wyprodukować w mojej małej, niezarejestrowanej wytwórni nektarów śliwowice. Zadanie ambitne, ale przecież nie chodzi o to aby łatwo było. Łatwo, to do monopolaka sie udać i nabyć drogą kupna Starogardzka! JA POSTAWIŁEM NA WALORY SMAKOWE!

1. W końcu sierpnia nabyłem od zaprzyjaźnionego Pana Edka 160kg śliwek węgierek (70gr/kg pięknych śliw w skrzynkach, z dowozem loco moja bimbrownia, jak mu sie to opłaca produkować??!).
2. Przy pomocy mojej Agusi wydrylowaliśmy owe śliwy. Trzeba stwierdzić,że Agusia twardo ze mną przez 10 godzin dziabała te owoce. Chwała Jej za to, bo samemu nie starczyło by mi sił i cierpliwości...
3. Każde 10kg śliwek zalałem 3 litrami wrzącej wody, w których rozpuściłem 1kg cukru i łyżeczkę pożywki. Po wymieszaniu w wiadrze i przestudzeniu (ok. 15min), dodałem 2ml Pektopolu - preparatu ułatwiającego wydzielanie soku i, co ważne będzie za chwilę, rozluźniającego tkankę owoców. Do każdego wiadra, dodawałem też trochę pracującej matki drożdżowej otrzymanej przez rehydratację ok. 20g drożdży gorzelnianych kupionych na Allegro.
4. Wszystko wlewałem do 160l beki z plastiku do celów spożywczych ze szczelną, zakręcaną pokrywą (115zł w hurtowni chemicznej). W beczce zamontowałem 8cm nad dnem kranik do fermentora, kupiony za 8zł w Leroyu. Fermentacja rozpoczęła się tego samego dnia...
5. Dwa dni od rozpoczęcia fermentacja ustała, bo drożdże zeżarły cały cukier (smak zacieru cieknącego z kranika był fest wytrawny), wziąłem więc mieszadło do farb (takie co ma dwa śmigiełka jak motorówka) i za pomocą wysokoobrotowej wiertarki doprowadziłem, jeszcze trzymające w miarę swój kształt, połówki śliwek w przeciągu 15min. do stanu jednorodnej pulpy (Pektopol pomógł!). Potem, przy pomocy mieszadła do kleju (dużo ostrzej miesza, lecz nie kroi, jak to do farb) wszystko razem bełtałem, a Agusia sypała do wirującej zawartości beki 10kg cukru. Czynność dodawania cukru przeprowadzałem co 1-2 dni, dodając w sumie wszystkiego 25kg.
6. Po 9 dniach zacier nie dawał oznak pracy, zatem czekał go kocioł.
7. Destylowałem dwa razy, pierwszy raz w bimbroforze z 20-litrowej bańki na mleko (110l soku spuszczonego kranikiem grzałem bezpośrednio na gazie, pozostałą pulpę przez łaźnię wodną czyli, że bańka umieszczona była w grzanym kotle do gotowania bielizny zawierającym mocno posoloną wodę). Drugi raz w 10-cio litrowej szklanej aparaturze z kolumienką rektyfikacyjną (500zł w Leroju).
8. W połowie września miałem w gąsiorze 17l 78% towaru, do którego dodałem 2l wiórów dębowych (od znajomego stolarza).
9. Jest połowa października. To, co w piwnicy stoi, jest boskie w smaku, a szczerozłota barwa, mówi mi o zamkniętych w tych śliwach słonecznych promieniach. Cudo...
10. W listopadzie planuję odcedzić wióry i produkt przelać do butelek.

A teraz ktoś może zadać pytanie: Czemu aż tyle śliwek przerobiłeś? Czy ty Polmos otwierasz!???

A ja odpowiem: Dobra śliwowica, jak każda inna brendy, powinna leżakować przynajmniej rok. Jak zrobię jej dużo, to istnieją szanse, ze coś przetrwa. Jak zrobiłbym 4l, to do Nowego Roku bym je wychlał, bo to taki zacny kordiał!!! Hehehehehehehehe!

Witam Braci Destylerów i Siostry Destylatki!

No, muszę cię pochwalić co wczoraj zrobiłem. Wczoraj, w późnych godzinach wieczornych, przeprowadziłem commisioning destylatu, o którym napisałem powyżej.

Kurcze, jest on Z A J E B I S T Y ! ! ! Przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Jeszcze trochę ostry w smaku (choć właściwie trudno stwierdzić ostrość bo ma jednak 78 vol. a nie chciało mi się wczoraj go rozcieńczać), ale po przełknięciu 80g i wydechu powietrza ma się wrażenie, że przed chwilą miało się w ustach dojrzałą, prosto z drzewa zerwaną śliwę... Niebo w gębie. Gorąco polecam produkcję destylatu ze śliwek!!!

Kurcze szkoda że na forum można tylko czytać i pisać a smakować nie . Wypij nasze zdrowie zatem

Achtung, Strusie Pędzibimbry!

Dowiedziałem się wczoraj o sposobie na najlepsze powidła. Ktoś się spyta, co mają powidła wspólnego z produkcją śliwowicy??? Otóż to, że i one, i nektar o którym ten temat traktuje powstają z tego samego surowca!

Czas na wiedzę tajemną: Moja sąsiadka, pani ponad osiemdziesięcioletnia która o gospodarstwie wie wszystko (szacun dla Pani Wiesi), zdradziła mi jak otrzymać najbardziej aromatyczne powidła. Otóż śliwki węgierki na powidła, a zatem i na zacierek , powinny być zrywane z drzew, gdy już ledwo się trzymają, i przy ogonku mają pomarszczoną skórkę! Wtedy miąższ jest czerwony, owoce są najsłodsze, mają najintensywniejszy aromat, który oddadzą naszej ambrozji.

W przyszłym roku napewno wypróbuję!!!

A to milutka tajemniczka z tymi podwiędniętymi śliwkami. Domyślam się, że są dwa powody czemu one mogą być tak pyszne:

1. są bardzo dojrzałe, naturalnie na drzewie.
2. Straciły trochę wody więc wzrosła zawartość cukru.

Tymi śliwkami i śliwowicą to tylke mnie, leżącego, kopiecie. Tu śliwek prosto z drzewa niestety nie ma. No ale znęcajcie się jak Wam to coś sprawia...

J

Bracia Bimbrolodzy!

Przeprowadziłem wczoraj test teorii Zwiędłej Śliwki! Znajomy Dziadek Czereśniak dostarczył mi 50l zacieru na zwiędłych śliwkach nastawionego w połowie września (miało to być wino).

To działa!!! Destylat o mocy 75% (2 jazdy) pięknie pachnie! Jest o wiele bardziej aromatyczny, niż mój opisany powyżej

Uczmy się od starszych!!!

hm... jedno przychodzi na myśl: ucałować stare ręce dziadka Czereśniaka i pojemnik, w kórym zacier dostarczył. Starośc to radość.

Jules

O tak, Mysta Jules! Szacun dla Dziadka!

Ale do rzeczy, zainteresował mnie często poruszany przez Ciebie temat "pieczonego dębu francuskiego". Wczoraj, mając destylat dziadkowy, postanowiłem przekształcić słowo w czyn. Piekarnik rozgrzałem do 250 st. C i upiekłem w nim dąb zalesiański (do Francji daleko, a jeden suchy miałem w ogrodzie, więc go zastosowałem). Dokładnie, to upiekłem na kolor mocno szary wióry z tego dębu. Po dodaniu do 1,75l 75% destylatu 2 garści w/w wiórów i odstaniu 12 godzin płyn ma bardzo mocne ciemnobrązowe zabarwienie. Za miesiąc zrobię testy smakowe, i zobaczymy, co z tego wyszło.

Alkohol pisze:
D Dojrzałe, umyte i osuszone śliwki z pestkami wrzuca się do gąsiora i zalewa spirytusem, szczelnie zakorkowuje i odstawia w ciepłym miejscu, żeby zaczęła się fermentacja. Wytworzony alkohol zlewa się po dwóch miesiącach, choć najlepiej by było, gdyby stał przez rok. Zlaną wódkę trzeba przefiltrować i rozlać do butelek.

Zrobiłem tym sposobem i muszę przyznać ze jestem pozytywnie zaskoczony. Myślałem ze wyjdzie tzw "siekiera". Wyszła pyszna i mocna śliwowica. Na samym początku czuć moc lecz po chwili już tylko słodycz śliwek. Jedyna wadą jest to że z 1.5 lita spirytusu wyszło mi około 2l śliwowicy

Witajcie Pędzibracia!

Tak delikatnie chciałbym zwrócić uwagę, na pewne nieścisłości, jakie zauważyłem w ostatnim poście. Nie chodzi mi o wykazywanie się wiedzą, lecz chodzi o to, aby ktoś czytający kiedyś ten temat miał jasno objaśnione pewne kwestie. Mianowicie, kolega Alkohol (bardzo dobre pseudo na to forum), napisał:
śliwki (...) zalewa spirytusem (...) i odstawia w ciepłym miejscu, żeby zaczęła się fermentacja.
Prawdopodobnie z pośpiechu zamiast właściwego słowa MACERACJA wskoczyła ta nieszczęsna fermentacja. Dla niewtajemniczonych fermentacja to owoce + drożdże + bulgotanie + bąble i pienienie się zacieru w trakcie którego drożdże przerabiają cukier na alkohol i w związku z tym woltarz zacieru wzrasta. Maceracja to wyciąganie aromatów i smaków z owoców (choć nie tylko, patrz temat o starzeniu bimbru dębem z dziale przepisy smakowe) za pomocą spirytusu, bądź wódki. Nie ma w nim drożdży czy bąbelków, zaś woltarz maleje, gdyż z owoców soki przenikają do spirytu i go rozcieńczają.
Druga sprawa to różnica między śliwowicą a śliwówką. Niby mała, a jednak duża, porównywalna do różnicy między piciem w Szczawnicy i szczaniem w piwnicy.
Otóż ŚLIWOWICA to alkohol otrzymany przez destylację zacieru ze śliwek poddanych fermentacji, zaś ŚLIWÓWKA to nalewka na śliwach, gdzie owoce były poddane maceracji.
W praktyce śliwowica jest bezbarwna (lub złota po postarzeniu dębem) i przezroczysta, zaś śliwówka ma różne odcienie różu do niebieskości włącznie, zawsze jest deko mętna i, przede wszystkim słodka w smaku...

Zatem smacznego życzę, Kolego Szczub, podczas degustowania własnoręcznie wykonanej ŚLIWÓWKI!

Czytam i myślę, że ta pomyłka to zwykła ' palcówka' lub 'językówka' ale ważna aby nie wprowadzać zamieszania.

Dodam, że pojęcia śliwowica czy śliwówka są zasadnoczo różne ale wraz z postępem spożywania, różnice te się zacierają... nie wiem czy tylko w moim przypadku czy inni też tego doświadczyli.

Śliwowica jest dla mnie trunkiem pysznym ale ciężkim. Znaczy, gdy się 'zapomnę' w dobrym towarzystwie i wypiję więcej niż nakazuje rozsądek ranek jest raczej przykry.

Czy inni też tak reagują na śliwowicę?

Julek

Ja zazwyczaj źle reaguje na śliwowicę, jak i na inne trunki z mojej małej, niezarejestrowanej wytwórni, gdy spożywam je łącząc z piwem według schematu: kumpel wpadł na piwko , tematy zbłądziły w stronę bimberku, ja zachwalam zalety trunków domowych, więc, oczywistym jest, że nagle pada hasło: daaaaaaaj spróbować!.. Po czym następuje penetracja piwnicy .

Natomiast śliwowica, wypita sama, nawet w większej ilości, nie powoduje u mnie jakichś afer ani w żołądku tego dnia , ani w głowie następnego ...

Dziękuje za uświadomienie. Dorze wiedzieć co sie pije. W każdym bądź razie śliwówka wyszła fenomenalna. Zostawiam ja na jakaś specjalną okazje. Już sobie wyobrażam jak będzie smakowała za 20 lat

Wracam do tego tematu bo poznałem na polowaniu ogrodnika, który (proszę wierzcie mi bo zapadnę w depresję) ma sad 1800 drzewek - ŚLIW, Śliw, Sliwek, śliweczek - prawie śliwowiczek.

Temat destylacji załapał w namiocie jak facet na 'spóźniony na pociąg'. Gość (Holender) mieszka dość daleko w dolinie na południu QLD. Interes idzie mu dobrze bo 'normalnie' śliwy tu marnie rosną a u Niego mają manię (sprowadził jakiś gatunek z Holandii (3 tala roboty papierkowej) i ten gatunek wręcz szaleje.

Plony zbiera 0.6 raza w roku (no tu jest wsio poje...e). Jako Holender (podobnie jak Szkot) bardzo żałował, że jakieś 10%-15% zbiorów marnuje się - jest to ładny kawałek śliwki.

Od słowa do słowa Huub poprosił mnie abym zapoczątkował/wprowadził Go w proces używania marniejących śliwek - chyba nie miał pojęcia, że można je użyć. Tu śliwki zbiera się raczej zielone aby przetrwały transport. Nie wiem czy Mu wierzyć ale powiedział, że eksportuje śliwki do Europy... hm... nie wiem.

Dla mnie (maniak polowań) jest ciekawe, że facet jest taki niepozorny a strzela do kóz jak wyborowy. Na 10 oddanych strzałów, każdy z nas, (jakieś 150m-200m) ja miałem jednego kozła a On 9! zatrzymanych w miejscu. Pełny stop! Tego nie widziałem jeszcze w ciągu ostatnich 40 lat.

Ogólnie to ogarnął mnie strach bo tu jest mowa o 2000L-3000L nastawu. Starałem się wymigać ale zaproponował, że jeśli załatwię transport to On mi da każdą ilość śliwek (??? ) gdy tylko pomogę Go naprowaidzić na sprawę. Głównie chodzi o papiery bo gorzelnię tu łatwo założyć, koszt licencji trochę ponad $100. Problem to podatki i papiery.

No ciągle mam wątpliwości aby nie obiecać czegoś czego nie będę mógł dostarczyć.

Piszę to aby dać znać kolegom, że będę opierał się na poradach z forum. Co dał mi do zrozumienia, że wspólników już miał gdy hodował groch i już ich nie będzie miał.

Mnie pociąga Jego znajomość farmerów z miejscami na polowania i tu mam słabość.

Zobaczymy co się wykluje ale pewnie skończy się, że dam cykora... bo to odpowiedzialność. Zobaczymy.

Ten temat jednak będę obserwował bo może polubię lekka śliwowicę.

Ciao
J

Juliusz pisze:...Zobaczymy co się wykluje ale pewnie skończy się, że dam cykora... bo to odpowiedzialność. Zobaczymy...

Protestuje, Juliuszu nie wolno Ci.
Nie wiem czy Lacka, ktora pilem byla prawdziwa. Hm. Byla zarabiascie mocna.
Mialem jednak przyjemnosc kosztowania wegierskiej palinki na sliwkach.
Przeciez to wlasciwie to samo co nasza sliwowica.
Wiecie co? Mimo, ze przemycona i rozlewana z peta,
to po migdalach taka smakota mi ciekala, ze chyba nigdy nie zapomne tego wrazenia.

Juliuszu, przeciez mozesz robic probe na mniejszej ilosci.
Ciekawi mnie jeszcze zagadnienie czy dodawac cukier do owocow czy nie.
Rasowo powinno sie tylko rozbeblac sliwki, nawet bez dodawania drozdzy.
Tak cos mi truka w kapelusz, ze to moze byc lepsze niz zcier z kukurydzy

Przez takie blablanie z Wami mam juz tyle planow na urlop, ze chynba
bede spal przy saksofonie

Pozdrawiam serdecznie Calyx

A oto jeszcze jeden sposób na śliwowicę
"Sliwowice zrobić to nie jest tak jak łoto dziecko wlyś na babe i juz jes.
Nasamym pocątku musą być godne śliwki przynojmniej taki scep coby swą starością franciszka józefa pamientoł. trzeba je posadzić w dobrym miejscu coby słonecko na nie godnie świeciło opiekac pielengnować przed zajacami zawijac goicki małe zacym dorosna. jak widzicie to jest dopiero sam pocatek. kie juz śliwki podrosną zacną łoto po jeden kwiotek wypuscać to juz bedzie blizej jako dalej. przyjdzie taki rok co śliwki pieknie kwioteckami sie pokryją i to dobrze wrozy nasej śliwowicy, ale co by śliwki były piykne na gojach musa w niedalekim sasiedstwie być pszczoły coby zapyliły godnie kwiotecki. Sami widzicie że to nie jest tak łatwo jak by sie chciało z porządna śliwowica, jak te pierwsze kroki ucynicie, a dali śliwowice bedziecie chcieli sami zrobić to wom napisem co dali jak jesce ocywiście bede zył. Dej wom Boże Zdrowi "

Prosty sposób, tylko cierpliwości wymaga!

Witam wszystkich psotników.

Panowie każdy kto ma już jakieś doświadczenie w "naszej" branży podzieli zdanie że dobry trunek wymaga wkładu ogromu pracy, cierpliwości, i wręcz charakteru.

Nie jest problemem upędzić byle drożdżówki co tylko o grymas na twarzy przyprawiać będzie pijących.

Osobiście jeśli mam nastawiać byle co nie nastawiam. Każdy szanujący sie psotnik
powinien pokusić sie o śliwowice. Ja w tym roku czekam tylko na śliwki i ruszam do boju.
Pójdę w ślady kolegi kucyka którego przepis choć czasochłonny podoba mi się.
Również nie będę się bawił z 50 kg śliwek. Planuje nastawić dwie beczki po 120 l.
Bo tempo znikania dobrego trunku w sezonie letnim jest u mnie równierz znaczne.

Potem wszystko z dębem na rok co najmniej . ( chyba będe musiał to oddać na przechowanie do banku)

I niech mi zwiędnie palec którym to pisałem jak słowa nie dotrzymam.

$moltriX

Witam Brać Skraplającą!

Po konsultacjach z ekspertami (m. in. Promillem, Milleną, Boddziem74) i po uzyskaniu pozwolenia od ich szefa – dziadka pasjonata z KBG, zabiorę głos w rzeczonej sprawie przy okazji zwiększając sobie rangę. Buchahahahahahahahaha (diaboliczny śmiech, pachnący siarką jak piekielna czeluść, albo wino BYX).

Temat śliwowicy jest bardzo mi bliski, a to ze względu na plany moje na nadchodzący sezon bimbrowania, podkręcane wybornym smakiem produktu śliwkowego otrzymanego w sezonie ‘08. Otóż, jak już dawniej pisałem, nawiązałem współpracę z Panem Edkiem i Dziadkiem Czereśniakiem w sprawie dostaw owoców na zacier. W tym roku mam ambitny plan wyprodukować, oprócz tradycyjnego kalwadosa, wiśniówkę (ale nie nalewkę, lecz spirytus wiśniowy) oraz śliwowicę w ilościach po kilkadziesiąt litrów standardowego destylatu 78% i poddać te spirytusy kilkuletniemu starzeniu w prawdziwych, dębowych beczkach. I tu pojawiają się problemy, gdyż ilości owoców przeznaczonych do przerobu znacznie przewyższają możliwości drylowania, a sam proces technologiczny dojrzewania zacieru muszę przestawić na taśmowy, ze względu na ograniczenia w czasie i sprzęcie tzn. nie będę miał możliwości (ze względu na wszechwidzących sąsiadów) skorzystać z propozycji Qby, aby zacier nastawiać w 1000-litrowym „mauzerze” http://alkohole-domowe.com/bimber/w_czy ... acier.html.
Co do pestek, to wiadomo, że nie są one szkodliwe w zacierze, gdy są całe, zaś gotować ich, bez względu na stan skorupki, się nie powinno, a to ze względu na uwalniany trujący kwas pruski. Wydrylować ręcznie 100kg owoców to jeszcze da radę zrobić, ale przy założeniu przerobu rzędu pół tony, może to stanowić nie lada kłopot. Problem pozbycia się pestek z owoców (w prawdzie sposobem „na około”) rozwiązałem na podstawie takiej obserwacji: w czasie początkowej fermentacji w naczyniu następuje rozwarstwienie nastawu. Na samej górze tworzy się zwięzły kożuch miąższu owocowego, po środku czysta ciecz, a na dnie się gromadzą pestki i inne cięższe syfy (ogonki, ślimaki, kapsle od piwa, mniejsze kamienie). I wykorzystując tę właściwość chcę się pozbywać tych zdrewniałych s...synów. Technologia będzie taka: Owoce zostaną zmiażdżone w specjalnym młynku składającym się z dwóch równoległych, rowkowanych, drewnianych walców obracanych silnikiem elektrycznym, dociskanych do siebie sprężyną, dzięki temu odległość ich będzie zmienna co zapobiegnie miażdżeniu pestek. Do fermentacji użyję 3 beczek 160l, jednej do zafermentowania zacieru i oddzielenia pestek (ta będzie miała wyżej położony kran spustowy) i dwóch do fermentacji zasadniczej. Każda z beczek jest w stanie pomieścić 130kg owoców. Całość pulpy, zaprawiona Pektopolem, zostanie zafermentowana przez 3 dni przy częstym bełtaniu wiertarka aż cały miąższ nie stanie się jednolita masą (opis dawałem już w http://alkohole-domowe.com/forum/sliwowica-t1.html ). Wtedy to, po odstawieniu nastawu w spokoju na 12 godzin zdejmę wierzchnią warstwę pulpy cedzakiem, moszcz zaś spuszczę kranem zamontowanym w dolnej części beczki. Pozostałość, czyli pestki z resztką płynu odsączę na sicie. Dalsza część fermentacji płynu i pulpy odbędzie się w następnej beczce, zaś ta opróżniona po umyciu znów zostanie zapełniona owocami do odpestkowania. Fermentacja trwa w sumie 9 dni i natychmiast towar destyluję, wiec 3 beki zapewniają ciągłość cykli.
Teraz czas na pytanie Calyx’a: Ciekawi mnie jeszcze zagadnienie czy dodawać cukier do owoców czy nie? Rasowo powinno się tylko rozbeblać śliwki, nawet bez dodawania drożdży...
Prezentowana wersja bez cukru i drożdży, jest czysto teoretyczną dywagacją przeznaczoną dla purystów bimbroligii lub fanatyków bimbromentalizmu. Panowie, ze 100kg super dojrzałych śliwek (których raczej się nie zdobędzie, gdyż wymagało by to zrywania z drzew tylko tych owoców, które akurat fest dojrzały) otrzyma się maksymalnie bez dodatku cukru tylko 6 litrów gorzały, gdyż 100kg owoców zawiera w sumie 6kg cukrów. Zacier z takich śliwek nie będzie nawet miał 4%! Abym uzyskał 55L 78% śliwowicy (lub, adekwatnie wiśniowicy) musiał bym przerobić 1250kg owoców. Tak, tonę i ćwierć tego badziewia. 10 wielkich bek. Ponad 30 załadowań Bimber Boy’a. 90 godzin destylacji... Ja chromolę takie „na ramię broń” i będę dodawał cukru tak, aby zacier miał te przyzwoite 10%. Ale nie będę za to dodawał wody, hehehe. Do przerobu pójdzie trochę ponad 400kg owoców, a więc trzy razy mniej niż w wersji fanatycznej. (Dżihad, dżihad, u jee, uuu jeeee...! )
Drożdże dzikie do fermentacji śliwowicy to też jakaś forma masochizmu. Bo wystarczy zobaczyć, jak szybko się w ciepłe dni śliwki psują. W przeciągu 12 godzin potrafią zbrązowieć i pokryć się pleśnią. Tu potrzeba szybko działających, sprawnych i zdrowych drożdży szlachetnych odmian, a nie jakichś kmiotków z szypuł, co nie wiadomo kiedy wystartują i czy czasem octu nie wytworzą, a przy woltarzu 4%, jest to wielce prawdopodobne.

Napisałem tego posta aby, oprócz zwiększenia sobie rangi przez podspamowanie forum, namówić Cię Juliuszu do zaryzykowania i próby nawiązania współpracy z Holendrem Huub’em. Piszesz, że ogarnął Cię strach bo tu jest mowa o 2000L-3000L nastawu, ale Calyx przecież daje Ci otuchę: Juliuszu, przecież możesz robić próbę na mniejszej ilości.
Właśnie, zacznij od 1000-1500L!..

Pozdrawiam, Janusz

P.S. Julek, nastaw, to jedno, ale teraz musisz apgrejdować sprzęt, bo w kegu tego nie ugotujesz. Może będę mógł Ci coś zasugerować, bo właśnie dodałem posta na tenże temat w http://alkohole-domowe.com/forum/galeri ... 53-20.html

Post napisany ku przestrodze.

Aby mieć możliwość porównania mojego produktu ze śliwek postanowiłem udać się do sklepu „Świat Alkoholi” celem nabycia drogą kupna jakiegoś zacnego, równoważnego kordiału do testów organoleptycznych. Sprzedawca prezentował różne butelki „śliwowic” opowiadając o ich zawartości. Płyny miały różny woltarz od 40 do, no właśnie, 70%. Nie mogąc się zdecydować poprosiłem o podanie najlepszej, jego zdaniem, śliwowicy. Sprzedawca podał mi taką oto butlę, zaznaczając, że jest to najprawdziwsza Śliwowica Paschalna!
No, skoro sami Górale ze Wzgórza Golan ją wyrabiają, to nie sposób było się nie skusić! Tym bardziej, że opis na etykiecie z tyłu był bardzo zachęcający i w 100% pokrywał moje oczekiwania.
Moc podobna do mojego produktu, starzenie dębem, nic, tylko kupować. 80 złotych poszłoooooo..!
W domu do testów użyłem mojej Mamy, gdyż jako osoba obiektywna (nie pijąca alkoholu) najlepiej oceni zapach porównywanych trunków. Smak postanowiłem ocenić osobiście...
Po otwarciu sklepowej butelki niemiłym zaskoczeniem był dziwny, syntetyczny zapach śliwkowy. Matka od razu to wyczuła i skomentowała. Mój destylat oceniła jako mocno śliwkowy i spirytusowy, ale pachnący prawdziwymi owocami.
W teście smakowym Śliwowica Paschalna okazała się o niebo delikatniejsza w smaku od mojego produktu. Tylko chyba nie o to chodzi kupującemu śliwowicę, żeby pić czyściochę. Piszę czyściochę, gdyż ów trunek był pozbawiony ostrości i... smaku śliwek!!! Dominował w nim taki syntetyczny posmak.
Test zaproponowany przez Calyx'a (...dobra śliwowicę poznasz po tym, ze jak dolejesz łyżeczkę do herbaty, to w całej chałupie czuć śliwkami...) polegający na wąchaniu herbat do których dodałem po łyżce śliwowic znów dał chemiczny aromat w produkcie sklepowym, zaś mój destylat dał silny zapach śliwek który rozszedł się po całej kuchni i spowodował żywe zainteresowanie Matki moją herbatą z wkładką.
Doszedłem do wniosku, że coś tu nie gra i chyba jednak zostałem oszukany. Co tu dużo gadać, wydaje mi się że co poniektórzy producenci nie mają pojęcia, że istnieją ludzie, którzy znają smak śliwowicy i mogą się poczuć urażeni że im się kit wciska.
Co do oszustwa, przekonało mnie jeszcze to, że w miesiąc po otwarciu butelki zawartość stała się mętna i pływają w niej jakieś farfocle - widocznie wydzielenia sztucznych aromatów. Nic, tylko dalekim łukiem będę omijał sklepy monopolowe, bo zdrowie mam jedno.
Tym smutnym wnioskiem kończę ów post ku przestrodze pozdrawiając czytających i przedstawiam „apetyczną” zawartość butli Passover Slivovitz...

Ja wziąłbym tą butelkę i zaniósł do tego sprzedawcy i kazał bym mu ją wypić!

Ciekawe co on by na to powiedział?

Pozatym bez komentarzy. Uważam że jak trunek jest koszerny,
to ma trafić tam gdzie powinien. A cena jest dobra. No może troszkę za niska. A adresaci znani. To Ty zrobiłeś błąd mimo że wyraźnie na etykiecie są podani przyszli degustatorzy.

Widocznie produkują ją jacyś patryjoci polscy.

Aj waj!

mima pisze:Ja wziąłbym tą butelkę i zaniósł do tego sprzedawcy i kazał bym mu ją wypić!

Lafik który mi to sprzedawał wyglądał na takiego,co samym powąchaniem kapsla by się upił. Wkurza mnie to oszukiwanie klienta. Ale ten stan rzeczy również ma swoje dodatnie cechy. Stymuluje naszą barć do doskonalenia kunsztu.

W tym właśnie sens jest, i daję głowę,
ZAWSZE najlepsze - trunki domowe!
I czy to Polska, czy też Australia
Niema jak bimbru dobrego balia!!!

Mazeł tow!

Poważnie. Jeśli to prawdziwa żydowska śliwowica paschalna to powinna mieć znak 'Koszerna' (to coś jak Imprimatur w Ketchizmie). Tu nie ma żartów. Jeśli nie ma takiego znaczka. to fałszywaka.

j

i ja dodam swoje 5 gr.
tak się składa,że kilka razy w roku bywam w ŁĄCKU u szefa chate remontuje i to właśnie jego ojciec zaszczepił mnie domową produkcją etanolu...
na śliwowice nie zwracałem większej uwagi,wiem natomiast.że jaK dziadek nastawia śliwowice,to w potężnych beczkach po 400 l.na pewno cukru nie daje,bo jak on to mówi (z cukrem to oszukują w KICZNI I ZABRZEŻY -to takie okoliczne wioski) drożdże wiem ze te "babuni" nie wiem ile ale co ciekawe,cały nastaw zakręca deklem i w oborniku czy w tej... gnojówce chowa tu chyba o temp.chodzi bo tam pono ciepło... teraz jak będę to wypytam się od a do Z !!!

NIE POPEŁNIA BŁĘDÓW TEN CO NIC NIE ROBI !!!

Witam.
Kolega forma pisze prawdę. Mój ś.p. dziadek również zacier w gnoju zakopywał, tak ,że nawet zimą zacier fermentował jak burza .

@forma @kwachu.

Wiecie, że to co piszecie jest ciekawe i ma sens. Obornik tak jak i gnojówica cały czas fermentują...

Ja kiedyś pracowałem trochę na wsi w zimie i pamiętam, że gnojówka nie zamarzała. Obornik to widać często z drogi w zimę, jako ciemną górkę nie pokrytą śniegiem... Stałe źródło ciepła.

A czemu kwachu piszesz że forma 'Kolega forma nie ściemnia'? Nie widzę powodu... bo Go przecież tu popierasz...

Juliusz

he he spoko spoko już jest wszystko wyjaśnione... w kwietniu planuje wyjazd do łącka wszystkiego się dowiem i dokładnie opisze wcześniej nie zwracałem na to uwagi bo większą uwagę skupiałem na żytniówce i zacierze z dyni,bo takowy dziadek też robił!!!

NIE POPEŁNIA BŁĘDÓW TEN CO NIC NIE ROBI !!!

@ forma

No dobrze. To nie prośba tylko nakaz!

Jak dowiesz się od Dziadka o zacierze z dyni to masz obowiązek! wszystko opisać. Nie wymigasz się. Dynia tu (W Oz) rośnie bardzo łatwo. Kto wie może to będzie dobrym źrodłem cukrów... i będzie 'Dyniówka Formy' i zrobimy nalepki

Ciao
Juliusz

@Forma
Tylko pamiętaj, masz się dowiedzieć jak sporządzić alkohol z dyni, a nie jak komuś z dyni wyjechać! Choć myślę, że i dyniówka (w znaczeniu destylatu) i dyniówka (w znaczeniu ćwiknięcia kogoś z czachy) może nieźle sponiewierać i na glebę wywrócić...

A swoją drogą, dynia to ciekawy temat. W Polsce dynie są tanie i dostępne. Aromat mają miły, więc można by spróbować...

elo elo DOPIERO WSZEDŁEM DO DOMKU,WITAM WSZYSTKICH CZULE MILE I SERDECZNIE!!!
Widzę że tematem DYNIÓWY jest zainteresowanie i bardzo z tego się ciesze
jak wiadomo dyni u nas jest sporo i koszta nie wielkie... na zachętę dodam,że dziadek akurat z dyniówy robi ciekawe mikstury jeden pamiętam bo mnie bardzo zainteresowała więc słuchajcie!!!
do 1 flaszki 0,7l dziadek wrzuca duuużo (aczkolwiek nie wiem ile sztuk!) traw żubrówki mam taką porcje w domu (jak ktoś ciekawy to mogę fote podesłac lub policzyc,robi taką esencję.Po czym wiadomo z miesiąc musi postac,szybko koloru nabierze,następnie bo każdej flaszki wlewa łyżeczkę tejże esencji i 1 trawke.Wszyscy się tym smakiem zachwycają ja niestety nic nie powiem bo nie próbuje... w ogóle dziwne to wszystko dla mnie... prawdziwą żubrówkę robi się chyba ze zboża,ale cóż byc może STARY WYGA wie lepiej... myślę że jak nie spróbujemy to nic nie powiemy na ten temat... w kwietni dowiem się więcej ... teraz to dla mnie takie ZADANIE DOMOWE Poza tym mam w domu taką flaszkę DYNIÓWY dziadkowej jeszcze nie rozrobionej na żubrówkę...

A WY CO O TYM SĄDZICIE?

NIE POPEŁNIA BŁĘDÓW TEN,CO NIC NIE ROBI !!!

Witam amatorów destylowanych śliwek!

Zdecydowałem się opublikować odpowiedź na pytanie kolegi Smoltrix'a zadane mi na PW aby zwiększyć sobie rangę, czy też inne takie, gdyż widzę, że co poniektórzy walą na tym forum spam jak koza bobki, więc nie chcę być gorszy od nich. Zatem do dzieła!
Pytanie Smoltrix'a było w skrócie takie: Aparaturka z kega podgrzewana elektrycznie, jak najbardziej zasadna obawa o przypalenie pulpy, więc pytanie o możliwość oddzielenia (przefiltrowania) i oddestylowania samego płynu i wątpliwość, czy to może wpłynąć na zalety śliwowicy?

Mamy tu pewien problem do rozwiązania. Problem typu „zjeść ciastko i mieć ciastko”. Otóż z klarownego zacieru śliwkowego (który sam oddziela się grawitacyjnie od pulpy patrz http://alkohole-domowe.com/forum/post4570.html#p4570 ) otrzymasz najprzedniejszą śliwowicę w swym kegu, jednak zostanie to okupione znaczną stratą materiału. Po prostu tego klarownego zacieru będzie solidna dawka, lecz alkohol zawarty w pulpie (którego w % jest tyle samo, co w płynie) pójdzie w kanalizę. Próby odsączenia tkanki owocowej są z góry skazane na porażkę, gdyż nawet zwykłe rzadkie płótno momentalnie się zapycha mikrocząsteczkami (nie mylić z pewnymi mikroporami...) które uniemożliwiają przedostawanie się cieczy. Można by użyć prasy do tłoczenia gęstwy, co podniosło by wydajność. Śliwki słabo oddają sok, więc trzeba, w przypadku braku klasycznych kociołków, bądź możliwości ogrzewania na łaźni wodnej, czasem uronić łzę i pogodzić się ze stratą znacznej części woltów, które z miąższem odejdą do krainy porcelanowego mumuna...
Jedno jest pewne: w czym by nie destylować, to cechy (zalety) śliwowicy zależeć będą od jakości śliwek, staranności przygotowania zacieru, dokładności przekraplania i ilości serca włożonego w całokształt.

Życząc powodzenia w walce z śliwkowym najeźdźcą pozdrawiam czytających!

Wybaczcie drodzy Bimbronauci, że spamuję ten zacny temat postem po poście, ale sytuacja jest podniosła. Otóż w związku z przypadającym jutro terminem mojego egzaminu państwowego na maszynistę lokomotywy spalinowej zmuszony zostałem udać się do piwnicy celem utoczenia z gąsiora śliwowicy, aby mieć czym skorumpować komisję egzaminacyjną (takie zwyczaje są na kolei, że kto smaruje, ten jedzie, a kto nie smaruje - temu piszczy). Dawno tam nie zaglądałem. Już na wejściu poczułem się jak bym był w jakiejś krypcie, bo pajęczyny szczelnie otaczały stojący na omszałej półce balon, niczym szkielet jakiegoś uwięzionego w lochu nieszczęśnika. Widok był zaiste zawodowy. Podczas ściągania destylatu do galonika zapodałem sobie ze szlaucha solidny łyk. I teraz uwaga! Przełknąłem te 50gr i dopiero po kilku chwilach uświadomiłem sobie, że produkt ma 78%. Ludzie, po pół roku leżakowania z dębem nie czuć żadnej ostrości, smak się wygładził i jest niebiański!!! Można tą śliwowicę niemalże łyżką pić! Już wiem zatem czemu prawdziwe śliwowice mają nie 40% a 70. Taka jest właściwość spirytu ze śliwek, że jest niemożliwie łagodny! Owszem, moc czuć, ale już w postaci grzania w żołądku, natomiast w gardle wystąpiło tylko leciutkie drapanie, a raczej łaskotanie. Jako, że nie byłem pewien, czy miałem rację co do odczuć, i nie chcąc zbytnią wyrywnością wprowadzać forumowiczów w błąd, ponownie sprawdziłem smak produktu, i ponownie byłem pod wrażeniem. Tylko jakoś mnie sieknęło w czachę... Cóż tak działa destylat o mocy 78%.
Pamiętając jednakże o jutrzejszym zastosowaniu śliwowicy korupcyjnej postanowiłem ją trochę rozcieńczyć, gdyż w przeciwnym przypadku egzamin mógłbym na pewno bez problemu zdać, ale nikt z komisji nie byłby w stanie świadectwa mi wypisać, zatem dodałem wody demineralizowanej do uzyskania 55% mocy. Dlaczego 55, a nie 42 jak to wcześniej czyniłem? Otóż przy 42% śliwowicę piło się jak soczek. Flachę 0,5L na ognisku obębniliśmy we trzech na raz, znaczy każdy złapał po łyku i pusto w butli było. Śliwowica jest fest delikatna i, moim zdaniem, aby zachować jej dynamiczny charakter trzeba zwiększyć nieco woltarz tak aby moc była wyczuwalna, a jednocześnie z nóg nie zwalała. Na koniec zaprezentuję kilka właśnie co zrobionych zdjęć przedstawiających owe cudo ze śliwek.

Gorąco zachęcając do produkcji destylatu ze śliwek, który jest ziemsko prosty w otrzymaniu, a jakościowo sięga niebios, dziękuję za przeczytanie posta.

Janusz.

Witam.
Kolego Kucyk ja ze swojej strony mogę zapewnić,że w tym sezonie będę ostro starał się wyprodukować spirytus śliwkowy. A Twój post jest , nie ukrywam , jednym z mocniejszych bodźców do działania.
Oprócz tego fotki destylatu są bardzo wymowne , bo jak to mówią jeden obraz wart jest tysiąca słów. Nie wiem tylko , czy starczy mi charakteru do zostawienia destylatu w spokoju żeby nabrał tych wszystkich cech o których napisałeś ,ponieważ wciąż walczę z brakiem cierpliwości .

Kwachu pisze:Nie wiem tylko , czy starczy mi charakteru do zostawienia destylatu w spokoju żeby nabrał tych wszystkich cech o których napisałeś, ponieważ wciąż walczę z brakiem cierpliwości.

Dlatego kolejny raz z naciskiem piszę, że nie nastawiajcie 10L zacieru śliwkowego. Pójdźcie na całość i wykorzystajcie ten tani owoc w większych ilościach. Cukrówkę można nastawiać kiedy się chce, bądź jest potrzeba, a śliwki są tylko przez dwa miesiące w roku. Jeśli jest możliwość, to warto mieć jesienią tak z 10-20L destylatu (na to wystarczy przerobić gdzieś 50kg śliw). On sam będzie szlachetniał mimo ubywania jego z gąsiorka. Natomiast jak ktoś nastawi tyle, że 4L brandy będzie miał, to pewnie je raz - dwa wypije, bo to bardzo pyszna wódeczka.

witam psotników....
przedstawie sprawe jasno,kiedyś miałem dowiedzieć się o nastaw z Dyni..... pamietacie jeszcze??? tego nie zrobiłem bo sie nie dowiedziałem jak.... ale w sobote rano bez apelacyjnie jadę do Łącka więc pytam czy was to jeszcze interesuje???
i drugie pytanie czy interesuje was SEKRET ŁĄCKIEJ ŚLIWOWICY ???
pozdrawiam

forma pisze:...czy interesuje was SEKRET ŁĄCKIEJ ŚLIWOWICY ???

Lepiej żeby ten ich sekret nie ujrzał światła dziennego
To co sprzedają "masowemu" klientowi to paskudztwo, fuj...
Sami, robiąc dla siebie, potrafimy zrobić śliwowicę o niebo lepszą!

Tu się muszę z Kolegą Winiarkiem zgodzić w 100%.

Piłem trzy razy ową śliwowicę łącką i czwartego nie będzie. Nie byłem nigdy w okolicach Łącka, ale dostałem owe regionalne produkty od znajomych, którzy będąc w tamtych stronach pamiętali o Kucyku - bimbrowniku i, powodowani chęcią sprawienia mi frajdy - przywozili mi z owych wojaży butelkowe "suweniry".

Opakowanie zawsze było nienaganne. Dizajn cud - miód: kolorowe etykiety, sznureczki, lak, podróba akcyzy, och i ach. Naprawdę robiło genialne wrażenie i tu nie ma dyskusji, że ktoś się nie starał.
Tylko dalej już było źle, albo i jeszcze gorzej...

Zawartość raz była chamskim bimbrem z posmakiem śliwki, drugim razem waliła niemiłosiernie rozpuszczalnikiem - chyba producentowi się pomyliła bańka na przedgony (o ile w ogóle wiedział, że coś takiego istnieje) z właściwą na produkt i niechcący zmywaczówkę wyprodukował. Trzecim razem znów piłem chamski, siermiężny w smaku bimber, z tym, że teraz jeszcze drożdżami stęchłymi walił niemiłosiernie.
Dodam jeszcze historię o prezencie spod samiuśkich Tater - czyli butli destylatu z gruszek, który w smaku przypominał aceton i kosztował (podobno, bo nie wypada pytać o cenę prezentów) 50zł za 0,5L.
Ale cóż - żądny takich sensacji turysta, który na domiar nie jest w stanie odróżnić zacnego bimbru od najgorszej chary będzie takie "ambrozje inaczej" kupował. Przypomniał mi się mój kolega, który będąc kiedyś na wczasach w Egipcie kupił od miejscowego kawałek drewna pochodzący z... sarkofagu faraona!

@Forma
Myślę, że na tym o to zacnym forum tajemnica śliwowicy została opowiedziana: weź dobrej jakości, mocno dojrzałe śliwki, w czystych naczyniach zafermentuj, destyluj powoli dwa razy, odstaw z dębem na rok lub więcej i będziesz miał dobrą śliwowicę.

Cały sekret, to:
- dokładność;
- czystość;
- cierpliwość;
- włożenie w proces dużo, dużo serca.

Wątpię, czy rolnikowi produkującemu masówkę na handel będzie się chciało te warunki spełniać. Za to zapytaj koniecznie jak oni produkują trunek dla samych siebie!

Pozdrawiam! Janusz

no cóż nic dodać nic ująć... odkąd pamiętam dziadek nigdy nie sprzedawał i nigdy cukru nie używał,ale cóż....
pamiętam natomiast,że powtarzał zawsze to co kiedyś kucyk pisał....... nie opłaca się nastawiać paru kilo..... 100kg śliwek minimum!!!! i do gnojownika....

witam juz wróciłem i znam cała prawde,zarówno tej sprzedawanej jak i tej dla siebie...... jeszcze dzis opisze jeśli jest zainteresowanie,bo widze ze macie swoje zdanie na ten temat... pozdrawiam

Dawaj, Forma, dawaj!!!!!

szanowni koledzy,widzę że większość z was bardzo krytykuje ową Łącką śliwowice,która w końcu jest częścią naszej historii
prawdą jest,że jak nie masz znajomego górala to nic dobrego nie kupisz,tak być nie powinno ale tak jest,spróbuje wam tu co nieco temat przybliżyć.
w ŁĄCKU na rynku można kupić ekstrakty z aromatem śliwowicy olejek 50 ml.nadający aromat i kolor to wlewają na 0,5l i sprzedają za 35 zł....
przepis który wam podam,nie mówię że jest naj naj ale wiem że jest dobry... z pokolenia na pokolenie dziedek robi to tak:
2 beczki po 150 l śliwki kupują węgierki lepsze są ponoć te okrągłe fioletowe z których ciężko odzielić pestke,nazwy nie pamiętam....
wiadomo umyć itp.następnie w owych beczkach szczelnie zamkniętych zatopić w gnojowniku na 3 miesiące jak nie ma gnojownika to w pomieszczeniu tak 30 C.
POGNIECIONE ŚLIWY OK 1,5 MIESIĄCA
0-cukru
0-wody
0-drożdży
100%owoc
następnie w parniku 100l napełnic tak na 3/4 poj.
koniecznie mieszać dziadek tak sprzęt zrobił że wykorzystując silnik od wycieraczek z żuka miesza cały czas elektrycznie...
co ważne gotowy trunek tak na 70%-72% dojrzewając sam nabierze koloru bez dębu i ekstraktów.... bez pośrednio z kielicha ponoć niezdrowo dziadek poleca kielicha do herbaty wlać tak oni spożywają ...... do domu przywiozłem jedynie 200ml.tyle mi odstąpiono,i jestem ciekawy jak kucyk skomentował by smak
na codzień pije się z żyta lub pszężyta ale sekretem jest umiejętność odpowiedniego parzenia ziarna tzn mąki... jak znajde motywacje to opisze ten temat w nowym dziale.

acha zapomniałem zacier kiśnie z pestkami TO WAŻNE !!!!

pozdrawiam

Opis śliwowicy z Łącka ciekawy, dzięki.
Zrozumieć tylko ciężko dlaczego, wpierw sobie robią reklamę a później psują dorobek, który sami stworzyli i sprzedają syf za niemałe pieniądze.
Co do przepisu to najwyraźniej zatrzymali się na pewnym etapie rozwoju i pędzą postęp kropidłem, bimbrem i czym tam się da jeszcze, daleko precz od siebie
Obecnie jest tak duży wybór drożdży, że robienie na drożdżach dzikich i tłumaczenie, że tylko w ten sposób wyjdzie prawdziwa śliwowica to zabobon i ciemnota, w dodatku ryzyko zakażenia nastawu, nie przerobienia przez nieodpowiednie drożdże całego cukru z nastawu itp, itd.
Są drożdże do owoców, które nie tylko szybko opanowują nastaw ale i podkreślają aromat owocu i nie produkują tak dużo różnych zanieczyszczeń "bimbrowych" jak drożdże dzikie.
Nie rozcieńczanie i nie dodawanie do nastawu, przed fermentacją, Pektopolu to też błąd, nie mniejszy niż fermentacja na drożdżach "dzikich".
Gęsty nastaw, dzikie drożdże, brak Pektopolu - nic dziwnego, że beczka musi w g..., to znaczy, w ciepłym trzy miesiące stać a w tym czasie w beczce powstaje coraz więcej substancji nie pożądanych a do tego rozkładają się zdechłe drożdże.
Cud, że w ogóle im się z tego udaje cokolwiek wydestylować.
Gdyby mieli kotły z płaszczem (wodnym czy też olejowym) to by nie musieli mieszać w trakcie gotowania bo najwyraźniej bełkotka to dla nich stan po spożyciu a nie coś, co ma coś wspólnego z destylacją i parą
Kolejny cud śliwowicy z Łącka: czysty, bezbarwny destylat, nabiera koloru w trakcie leżakowania i nie używa się do tego dębu ani żadnych ekstraktów.
To skąd nabiera koloru? Z brudnych naczyń!
Skoro ich poczucie odpowiedzialności za swój znak towarowy, który sami stworzyli, jest tak niskie (dla siebie robią lepsze, w co też wątpię a turystom byle co) to wszystko jest możliwe: nawet i kolor z brudnego naczynia.
Miałem "przyjemność" "to" próbować u znajomych. Oczywiście zapakowane fajnie, z bajerami ale później już było coraz gorzej; wypluć nie wypadało i kolejnego kieliszka też nie wypadało odmówić
Może kiedyś robili coś dobrego, ale kiedy?
Teraz idą na ilość za wszelką cenę.

Każdy użytkownik forum AD czy CK, uważny i staranny czytelnik-użytkownik-producent, zrobi po stokroć lepszą śliwowicę (nawet jeśli doda trochę cukru czy glukozy i rozcieńczy troszkę wodą) niż to co się nazywa śliwowicą z Łącka.

Takie jest moje zdanie na ten ten temat.

I to by było, na razie, na tyle.

Pozdrawiam

Winiarek

EDIT by Agneskate: Część posta została przeniesiona do nowego wątku: "Wielka Bitwa Śliwkowa" wielka-bitwa-sliwkowa-t875.html

szanowny kol. Winiarek5 jest to twoje zdanie które należy uszanować...
czytając twoje komentarze często kontrowersyjne! odnoszę wrażenie że zawsze "wiesz lepiej i masz racje nawet gdy jej nie masz,taki masz charakter może to i dobrze.... i musze tu skomentować twoją poprzednią wypowiedz!!!
1-odnosze wrażenie że szydzisz z górali którzy chowają zacier w gnojowniku... są to ludzie wychowani za komuny,co za tym idzie nie mieli takich bajerów jak my dziś grzałki itd.poza tym bieda aż piszczało więc każdy pomysł przynoszący żądany efekt należało by uszanować.
2-śliwowica to JEDYNY produkt do którego nie używają drożdży... dlaczego? bo śliwy muszą skisnąć a nie fermentować...świat jest tak skonstruowany,że kryje w sobie jeszcze wiele nie wyjaśnionych tajemnic...
3-nie wierzysz że koloru sama na bierze.... zrób w/g tego przepisu potrzymaj troche w piwnicy i udowodnij mi że mnie okłamano...
4-piszesz że w pewnym momencie się zatrzymali... ja bym to nazwał inaczej...obserwując ich poczynania stwierdzam,że ich tradycja co do pędzenia zanika z tego względu że młodsze pokolenie jest leniwe i po prostu ich to nie bawi!!!
Poza tym w każdym społeczeństwie znajdzie się czarna owca która zepsuje dobre imie wypracowane przez wiele lat,więc może i Ty trafiłeś na takową która sprzedała Ci ścier....najprostszy przykład Pismo Święte-Judasz
powiem więcej skoro uważasz że górale robią syf a nie bimber zróbmy test:
wyprodukuj takową śliwowice,ja załatwię z Łącka wysyłamy do tych co znają się najlepiej tj;MIMA,KUCYK,JULIUSZ,KGB-PASJONAC i żeby było nie parzyście BOGDAN
i choć wychodzę z założenia że na starcie większość jest po twojej stronie mam nadzieje że ocenią sprawiedliwe...
Jak przegram to chylę ku Tobie czoło publicznie bo....NAJWIĘKSZYM BOHATERSTWEM CZŁOWIEKA JEST PRZYZNANIE SIĘ DO WŁASNEJ WINY (BŁĘDU)
przyjmujesz test ?wtedy dowiem się jaka naprawde jest ta ŁĄCKA ŚLIWOWICA.....

Kucyk śliwowicę lubi i robi, więc czuje się w obowiązku odpowiedzieć na post Formy, choć wie, że zaraz zostanie posądzony o sprzyjanie Winiarkowi. Aby było wszystko jasne, i w celu zaoszczędzenia adwersarzom czasu na zgadywanie komu Kucyk kibicuje, Kuc oświadcza, że trzyma stronę Klubu Strusia Pędzibimbra i jest stronniczy nie stroniąc od alkoholu.
Już czuję jaka zaraz awantura się zacznie...

Na początek taka opowieść niezbyt związana z tematem, choć nie do końca.
Byłem ze 12 lat temu w gospodarstwie agroturystycznym, gdzie gospodyni szczyciła się tym, że sama masło wyrabia i zaprosiła nas do pomocy. Dźwigaliśmy wiadra z mlekiem, potem kręciliśmy dzielnie korbą wirówki do śmietany (wirówka była tradycyjna - na korbę a nie elektryczna), w końcu na zmianę "trzepaliśmy gruchę" mieszadłem w maselnicy - klasycznej, dębowej z klepek, z obręczami kutymi przez kowala. Następnie gospodyni masło odcedziła, przepłukała, ugniotła i dała nam do spróbowania. Jakież rozczarowanie nastąpiło. To, o czym marzyliśmy - czyli o 1000 razy bardziej aromatycznym i 10000 razy smaczniejszym masełku niż to ze sklepu - okazało się triumfem naszej naiwności nad rzeczywistością. Nasze, wyprodukowane tradycyjnie, bez użycia techniki masło okazało się obrzydliwe, o konsystencji gruzełkowatej z lekką nutką krowiego wymiona w aromacie...

Czy aby zjeść prawdziwą, tradycyjną szynkę naprawdę należy wybrać się na polowanie uzbrojonym będąc jedynie w dzidę i przepaskę biodrową? Świniaka zadźganego pochlastać kościanym nożem albo rękami rozszarpać, a ogień w wędzarce rozniecić łuczkiem i kręconym patykiem? O drewnie użytym do wędzenia wspomnę tylko, że trzeba je zrąbać kamiennym toporkiem... Chyba nie o to chodzi, aby stać się ekstremistą tradycjonalnym, bo wszelkie formy skrajne są w życiu niewskazane. "Tradycyjnie" nie oznacza "bez zastosowania zdobyczy ludzkości".


Ad rem, bo czasu szkoda!

Czemu beczki z zacierem nie można by ogrzać inaczej niż za pomocą fermentacji gnilnej obornika? No, chyba, że przedostawanie się do beczki różnych takich "soczków" stanowi o wyjątkowości śliwowicy? Aby nie zarzucano mi nadmiaru sarkazmu stwierdzę, że w to nie wierzę.

Jestem tego samego zdania co Kolega Winiarek co do używania drożdży i to z rygorystycznym stosowaniem właściwej rasy, a nie opieranie się na niepewnych dzikich szczepach. Moje uwagi co do fermentacji śliw są zawarte z resztą w poprzednich postach w tym temacie.

Co do uwagi Kolegi Froma, że:

śliwy muszą skisnąć a nie fermentować...

odpowiem, że kiśnienie to proces zgoła odmienny od fermentacji wywoływany przez bakterie kwasu mlekowego, w którym nie powstaje ani gram alkoholu, więc do naszych celów ów proces będzie przydatny jedynie podczas kiszenia ogórów na zagrychę.

Co do procesów przebarwiania się destylatu, to znów mam równie mieszane odczucia, jak Kolega Winiarek, bo to trochę niemożliwe, aby kolor pojawiał się ot tak, znikąd, no, chyba, że się destylat w drewnianej beczułce przechowuje, albo zaprawi ociupinka karmelu, to wtedy rozumiem...

A co do Górali i robionego przez nich syfu, to nie ulega wątpliwości, że Górale dla ceprów nie za bardzo są skłonni do poświęceń, raczej do zarobienia na nich dutków przy minimalnym wysiłku i nakładach, ale to już wykracza poza temat śliwowicy...

Pozdrawiam tych, co wytrwali do końca posta!

Janusz.

forma pisze: odnosze wrażenie że szydzisz z górali którzy chowają zacier w gnojowniku... są to ludzie wychowani za komuny,co za tym idzie nie mieli takich bajerów jak my dziś grzałki itd.poza tym bieda aż piszczało więc każdy pomysł przynoszący żądany efekt należało by uszanować.

Pragnę zauważyć, że jakieś 20 lat temu czasy się zmieniły, technika poszła do przodu. Wolisz jeździć Polonezem czy nowym Mercem?

śliwowica to JEDYNY produkt do którego nie używają drożdży... dlaczego? bo śliwy muszą skisnąć a nie fermentować...świat jest tak skonstruowany,że kryje w sobie jeszcze wiele nie wyjaśnionych tajemnic

Zapewniam Cię, że chemia organiczna jest poznana bardzo dobrze. Skiśnięte śliwki nadają się tylko do nawożenia, a trzymanie ich przy gnojowniku ma względy praktyczne- nie trzeba daleko chodzić, żeby je wyrzucić.

nie wierzysz że koloru sama na bierze.... zrób w/g tego przepisu potrzymaj troche w piwnicy i udowodnij mi że mnie okłamano...

Ależ proszę bardzo. Znowu dochodzimy do chemii organicznej. Podaj jeden przykład barwnego związku, który może powstać ze spirytusu. Zakłądamy, że ma- powiedzmy- 70%. Czyli zostaje teoretycznie miejsce, na jakies domieszki... ale po zbadaniu spektrometrem możemy zaobserwować, że ani tam grup nitrowych, ani bromu ni ma- więc nic "brązowego" powstać nie może. Zapraszam do laboratorium.
I jeszcze jedno- synteza barwników jest procesem dość szybkim- one się nie ukrywają, tylko powstają od razu.

piszesz że w pewnym momencie się zatrzymali...

Pewnie, że się zatrzymali. Uważają, że dzikie drożdże lepiej poprowadzą fermentacje- a to nieprawda. Nadmierny konserwatyzm jest głupią postawą w każdej dziedzinie, w gorzelnictwie amatorskim również.

Poza tym w każdym społeczeństwie znajdzie się czarna owca która zepsuje dobre imie wypracowane przez wiele lat,więc może i Ty trafiłeś na takową która sprzedała Ci ścier....

Poczytaj fora ludzi, którzy "w temacie" siedzą od dawna. Nie spotkałem się jeszcze z pozytywna opinią np. Łąckiej sprzedawanej turystom.

skoro uważasz że górale robią syf a nie bimber zróbmy test:
wyprodukuj takową śliwowice,ja załatwię z Łącka, wysyłamy do tych co znają się najlepiej

I zdziwiłbyś się wynikiem.

Zygmunt pisze:Podaj jeden przykład barwnego związku, który może powstać ze spirytusu.

Żółtanol !

Post zgłosiłem już do usunięcia...

W sumie przy użyciu gumowych węży i twardej wody to jeszcze siwucha

Kolego Kucyk, a dąb do sliwowicy czy calvadosa dajesz pieczony czy surowy?
Zamierzam w tym roku popełnić oba trunki i powoli zbieram informacje.
Przy okazji, Kolega był niedawno w Szczawnicy. Kupił tam "super" sliwowicę od górala, opakowaną nienagannie za 30zł/0,5l. Domyślam się, jaka pyszna była Nie próbowałem, bo wychlali ją zanim do domu wrócili. myslę, że na zdrowie mi to wyszło.

He, co do zdębienia śliwowicy kilka jednozdaniowych epistoł przywaliłem tu i nieco dalej: dab-jako-dodatek-do-starzenia-smak-i-aromat-t129-10.html

A tak trochę z żartem:

bogdan pisze:Kolega był niedawno w Szczawnicy i kupił tam "super" śliwowicę od górala

Śliwowica od śliwowicy dla turystów różni się tym, czym picie w Szczawnicy od szczania w piwnicy...

forma pisze:szanowni koledzy,widzę że większość z was bardzo krytykuje ową Łącką śliwowice,która w końcu jest częścią naszej historii...

Witaj Forma dzieki za opis.
Nawet jesli nikt sie nie pokusi o odtworzenie przepisu,
to i tak jest to przekaz wart zapamietania.
Nie o to chodzi czy ktos go powtorzy, chodzi o to, ze dzieki Twojemu
opisowi (mniej wiecej) wiemy jak sliwowice w Lacku robili (moze robia).

Niestety koledzy maja racje, ze cepry dostaja posledni produkt.
Sam kiedy zostalem sprezentowany "Lacka" co nic wspolnego
ze sliwowica nie miala. Zlota nitka, w srodku pitka, (nie popitka)!

Prawda tez jest, ze z dzisiejszym dostepem do przepisow i wiedzy
o psoceniu, mozna wypsocic trunek, ktory zachwyci aromatem, smakiem
a i z nog zwali (przy okazji).

Wszystkim zycze tych wspanialych aromatow sliwek w chalupie
i sciecia slinianek w gebie, i...

Calyx

Cześć forma!

A co to takiego tradycja?
A może, narodziła im się nowa Tradycja i starą, kultywowaną przez pokolenia, przepędzili zaledwie w ciągu niespełna 50-ciu lat, panowania dość łagodnego reżimu (łagodnego w porównaniu do innych krajów, które miały o wiele mniej szczęścia).
Oczywiście, znowu jest to kontrowersyjne ale piszę to, świadom skutków Akcji "Wisła", która doprowadziła do, prawie całkowitego, wyludnienia Bieszczadów.
Dlaczego akurat Bieszczady? Ano, będzie i o tym.

Szczegóły i warunki, proponowanego testu, może trochę później bo padam na nos i już nie mam siły dzisiaj na nic.

Męczyłem się przez ostatnie dni nad zakupioną na targu używaną kosiarko-glebogryzarką ogrodową (wyglądała na firmową i po sprawdzeniu w internecie firmy Irus, wszedłem w jej posiadanie na drodze wymiany pieniądz-towar, mimo, że była lekko zdewastowana) i dzisiaj był test prawdy w sadzie: hektar łąko-trawnika i slalom między drzewkami owocowymi i jestem wciąż lekko wstrząśnięty od drgań wywoływanych mimośrodem i listwą kosy (ale to już taki urok tego typu).


Trochę odjeżdżam, od tematu oraz w objęcia Orfeusza ale może jeszcze zdążę
Krytyka, nawet dosadna i kontrowersyjna to jednak nie to samo co szydzenie.
W połowie, pochodzę ze wschodnich Bieszczadów, gdzie gór jak wiadomo nie brakuje.
Może nie są tak strzeliste jak Tatry ale jednak Karpaty to też góry i na szczęście z podwórka nadal mam widok na góry.
Niestety, nie są to Karpaty (Bieszczady) a Sudety (Izery) ale na szczęście nadal góry, bo genetycznie chyba jestem uwarunkowany i nie wyobrażam sobie życia w okolicy, gdzie gór nie ma.

W dodatku, nie znam ani jednej osoby, której smakowałoby to co kupili w Łącku lub okolicy.
No i jeszcze jedno: porządna firma za nic nie przyznałaby się, że dla siebie robi lepsze a dla masowego klienta/naiwnego turysty to już robi jak leci.
I to już nie jest sporadyczny przypadek, ze ktoś trafił na świństwo w butelce. Powinni sobie zrobić chyba jakąś straż wewnętrzną, która będzie kontrolować jakość produkcji i wyłapywać "podrabiaczy" - ale, może mogłoby to doprowadzić do całkowitego zatrzymania produkcji tej śliwowicy z Łącka?

Pozdrawiam

Winiarek

witam wszystkich..........
po kolei :
WINIAREK z tym szydzeniem to przesadziłem za co PRZEPRASZAM ale nie powinieneś tak brzydko o góralach mówić bo hanysem jak wiadomo nie jesteś....
Kucyk i Zygmunt
dziadek mówi że kisi śliwy może ma na myśli fermentowanie albo w podświadomości przynajmniej może i macie racje, ale !!!!!!!

Kiszenie, pot. kwaszenie — Jeden ze sposobów utrwalania (konserwacji) żywności przeznaczonej do spożycia lub na paszę (kiszonki), opierający się na procesie fermentacji mlekowej - cukry proste zawarte w komórkach roślinnych rozkładają się na kwas mlekowy (1-1,8%), zapobiegający m.in. procesom gnicia.......

...Podczas fermentacji mlekowej oprócz kwasu mlekowego powstają niewielkie ilości alkoholu i kwasu octowego....
czyli jakiś alkohol mamy więc nie piszcie że ani grama bo dla takiego mistrza w owocówkach jak kucyk (od którego ja się uczę) powinno być wstyd
a Zygmunt chemik najwyrazniej ściąga na zajęciach ale jemu to akurat wybaczę bo póki co na naszym forum jest uczniem więc POUCZAM CIĘ ZYGMUNCIE !!! ŻEBY NIE UŻYĆ SŁOWA KŁAMAŁEŚ-POMYLIŁEŚ SIĘ!!! Podczas kiszenia wytwarza się mała ilość alkoholu i kwasu octowego!!! a jak ze 100l parnika nakapie 5 flaszek to może właśnie jest ta śladowa ilość alkoholu!!!
Na pewno sprawdzę ten temat raz jeszcze.....
Odnośnie koloru to wiem na pewno że niczym nie barwią,dębu nie znają a koloru nabiera nie taki brązowy jak kora ale delikatnie bursztynowy gołym okiem widać że kolor zmieniła to też sprawdze na pewno w lipcu.i proszę was o trochę więcej tolerancji.te forum służy do nauki nie do kłótni.
Kogo uraziłem to przepraszam i zachęcam do dalszej konwersacji

p.s nie każdego stać na owego merca drogi Zygmuncie,WIĘKSZOŚĆ Z NAS UŻYWA JESZCZE PROWIZORYCZNYCH SPRZĘTÓW DO DESTYLACJI!!!
poza tym ten przepis przekazałem tak,jak się dowiedziałem a tu burza się rozpętała i jak morał mam wyciągnąć ?nie opisywać więcej zacierów górali ??? chyba tak trzeba będzie zrobić
POZDRAWIAM I SPOKOJNEJ NOCY ŻYCZE

forma pisze:...ale nie powinieneś tak brzydko o góralach mówić bo hanysem jak wiadomo nie jesteś...

Ależ ja wcale brzydko o Góralach nie mówię ale jeśli odniosłeś takie wrażenie to i ja PRZEPRASZAM Twoje wrażenie.
Mogliby się jednak jakoś zorganizować i popracować nad jakością oferty i poprawić coraz bardziej zaśniedziały znak towarowy "Śliwowica Łącka" bo jeszcze trochę to nie śliwowica będzie krasić lica ale wstyd.
Ciekawe jest to, że "Polak potrafi". Potrafi zrobić coś fajnego, nawet wspaniałego by później, niestety często, popsuć to

Jeżeli kwestionujesz moje wykształcenie- miej pretensje do mojej Uczelni. Nie życzę sobie tego...

Podczas kiszenia wytwarza się mała ilość alkoholu i kwasu octowego!!! a jak ze 100l parnika nakapie 5 flaszek to może właśnie jest ta śladowa ilość alkoholu!!!

Pleciesz. Alkohol i kwas tworzą ester, bo przecież mamy tam warunki kwaśne. To estry są odpowiedzialne za specyficzny "zapach" kiszonki...
Dodatkowo, żeby kiszenie przebiegało prawidłowo potrzebna jest mała ilość cukru- a przecież śliwki, które na śliwowicę zbiera się jak najsłodsze- mają cukru aż kilka procent.
To, że fermentacja w takim czymś zachodzi zawdzięczamy tylko i wyłącznie dzikim drożdżom, żyjącym na skórce owoców.

p.s nie każdego stać na owego merca drogi Zygmuncie,WIĘKSZOŚĆ Z NAS UŻYWA JESZCZE PROWIZORYCZNYCH SPRZĘTÓW DO DESTYLACJI!!!

Ja też, to był przykład i próba zobrazowania tego, że w wielu wypadkach- lepiej zastąpić stare nowym. Zwłaszcza, kiedy nowe sprawdza się lepiej.

Pozdrawiam

forma pisze:...tu burza się rozpętała i jak morał mam wyciągnąć? Nie opisywać więcej zacierów górali???

Forma, dzięki dyskusji temat odżywa oraz w konkretny sposób zostaje obalone kilka mitów.
Bardzo dobrze, że podajesz informacje uzyskane u źródła i bardzo dobrze, że koledzy weryfikują pewne archaizmy występujące w "tradycyjnych" procesach produkcji. Dzięki takim rozmowom, choćby były burzliwe, początkujący, bądź szukający informacji bimbrownik znajdzie właściwe, w sensie odpowiadające mu, rozwiązanie. I to od niego będzie zależeć, czy coś ukisi, czy sfermentuje. Czy wykopie dołek na kupki, czy zakupi grzałkę, czy....

Forma, dobrze jest!

To może i ja wtrącę swoje pięć groszy: robiłem śliwowicę na wiele sposobów, robiłem na dzikusach i z powodzeniem przerabiały cukier zawarty w owocach a nawet dosypane kilo cukru na 10 kg owoców, bez wody. Robiłem z samych owoców, bez cukru i wody, na drożdżach winnych- trunek przedni ale z 200kg owoców wyszło po rozcieńczeniu do 55% około 18 litrów, no i w końcu robiłem na drożdżach winnych, aktywnych, z niewielkim dodatkiem cukru. W każdym z tych sposobów wyszedł mi przyzwoity trunek. Myślę że od kiedy zacząłem to robić w kociołku z płaszczem i wkładam gęste jak leci aromaty mam dużo przyjemniejsze.
Zawsze śliwy pozbawiam pestek, a pektopol jak nie zapomnę i mam to też dodaję.

Koledzy śliwowicą doświadczeni! Jeszcze jeden szczegól proszę.
Jaką aparaturą to cudo destylować? Wcześniej w innych wątkach czytałem, że smakówki to tylko na pot-stillu. Kolumna rektyfikacyjna pozbawia psotę wszelkich aromatów, a jednak Kucyk napisał "spirytus śliwkowy i wiśniowy". Z mocy uzyskanej wygląda mi na pot-stilla. Ponieważ zbliża się sezon na wiśnie mam zamiar psocić "wiśniowicę" właśnie. Myślałem o krótkiej kolumnie, tzn moją 1,2m do połowy opróżnić z wypełnienia i nie stosować refluksu. Proszę o Wasze wypowiedzi na ten temat.
Wprawdzie pytanie moje jest jakby nie na temat, jednak destylacja dotyczy śliwowicy i jej aromatu właśnie.

dobre pytanie Bogdanie zadałeś sam jestem ciekawy co kucyk napisze,ja odpowiem krótko-widziałem jak górale to robią..... co prawda parnik ale w miejsce naszej 1,5m kolumny dziadek ma rure miedzianą fi 30 w kształcie rozgiętegoC o długości 60 cm bez filtrów .... tyle ja
pozdrawiam

Każdy robi jak chce, ja to robię na krótkiej 70 cm kolumnie z wypełnieniem.
Czemu?
Bo kolumna umożliwia mi w miarę selektywne wydzielenie przedgonów na początku.
Potem, po przykręceniu powrotu można kolumnę potraktować jak pot-still. A w końcówce
procesu po zalaniu kolumny i stabilizacji, możemy odciąć ogon nie tracąc za wiele dobroci.
Owocówkom tak robionym zwykle wystarcza jedna destylacja. Po półrocznym leżakowaniu w towarzystwie dębu, pychotka.

zbynekk, to trochę potwierdza moje domysły. Przykrecić powrót, jak mniemam masz na myśli wyłączyć refluks. Dobra odpowiedź, czekam jeszcze na potwierdzenie od Kucyka.
50 cm wypełnienia? To chyba nie całkiem pot-still?

bogdan pisze:... Przykrecić powrót, jak mniemam masz na myśli wyłączyć refluks. ...

Zwykle całkiem go nie wyłączam, tak nim kręcę by na szczycie kolumny temperatura nie przekroczyła 81 no góra 82 stopnie co daje w efekcie na wyjściu w granicach 87%.

bogdan pisze:50 cm wypełnienia? To chyba nie całkiem pot-still?

Wypełnienia może być ile dusza zapragnie, nawet 500 cm ale jeśli to wypełnienie nie będzie zasilane flegmą z deflegmatora to kolumna pracuje jako pot-still.

Kolego Bogdan, oczywiście "spirytus śliwkowy i wiśniowy" ma u mnie ok 78%, bo jest dwa razy gotowany (raz parnik lub kanka i druga jazda na szklanym BF-10). Co do zastosowania zwartych urządzeń rektyfikujących, to moim zdaniem nie ma co dywagować - w 100% zgadzam się z przedmówcami, że kolumna bez powrotu idealnie nadaje się do śliwkowo - wiśniowych wybryków. Gdyby kogoś interesowało moje rozwinięcie owego tematu, to zapraszam tu: post1016.html#p1016

Ale o czym innym chciałem powiedzieć, a właściwie złożyć wyraz szacunu (szacun - coś większego od szacunku) Koledze Zbynekk.
Kolega właśnie przekonał mnie do mocnego zastanowienia się nad budową mojej pierwszej, własnej kolumny. Przecież refluksu nie trzeba puścić na zicher, wystarczy go dać delikatnie aby finał kapał w granicach 80% i nie trzeba będzie wtedy dwa razy gotować!!! Kurcze, ale oszczędność czasu. Dzięki Koledze wpadł mi do głowy pomysł połączenia kolumny desmrodyzacyjnej z rektyfikującą, ale o tym kiedy indziej...

Kucyk pisze:...kolumny desmrodyzacyjnej...

Aaaa co to takiego ?

Człowiek uczy się całe życie, a i tak głupi umrze.
Z Waszych, Koledzy wypowiedzi wynika, że kolumna rektyfikacyjna nie uzbrojona w reflux zapachu i smaku szlachetnym trunkom nie odbierze. A ja psocąc wino kombinowałem jak koń pod górę, i zmajstrowałem prosty przyrząd a efekt i tak mnie nie zadowolił. Nawet do głowy mi nie przyszło, żeby puścić je na kolmnę.
Ale, no właśnie jest jakieś ale.. zastanawiam się jednak nad tym, po co niektórym Psotnikom te dwa aparaty, skoro jeden załatwi wszystko, że na pot-stillu szybciej, ale przecież dwa razy, na kolumnie raz a efekt może być lepszy. Pójdę dalej, jeśli na kolumnie (z wypełnieniem oczywiście) puszczę ten eliksir śliwkowy, wisniowy, jabłkowy, pomanipuluję na początku i na końcu refluksem, toż to ambrozja wyjdzie
Admin tego posta chyba przesadzi, bo z tematu trochę odbiegł, a może nie? Walka o cód śliwowicę wszak już się zaczęła, chodź sliwki zielone i jak mówia górale i nie tylko: jescze Grześ w d.pie, a już mu kaszkę studzą.

Kucyk pisze:...kolumny desmrodyzacyjnej...

zbynekk pisze:Aaaa co to takiego ?

Majcher do kastracji jajcowego smrodku?

Co do uzywania jednego sprzetu
kolumna przy odpowiedniej obsludze = wash&go
Dwa w jednym, tylko od psotnika zalezy jak gra na Swoim instrumencie.


Pozdrawiam serdecznie Calyx

Witajcie:)
Powiedzcie proszę co zrobić z kożuchem który pływa na wierzchu podczas fermentacji??
W jednym miejscu wyczytałem ze należy go zanurzać,a w drugim że zebrać cedzakiem.
a tak na marginesie...mmm podczas zaglądania w beczkę piękny zapach śliweczek się wydobywa
pozdrawiam

Kożuch wytworzony z miąższu i skórek śliwek tworzy się naturalnie na powierzchni zacieru. Co do zbierania go czerpakiem to pisałem w kontekście oddzielania pestek bez potrzeby drylowania w post4570.html#p4570 . Natomiast broń Dionizosie się jego pozbywać, bo w skórkach jest najwięcej aromatów!

Przy produkcji śliwowicy niezbędne jest posiadanie wiertarki z mieszadłem, którym codziennie miksujemy nastaw dodając przy okazji cukier. Mieszanie ma na celu rozdrobnienie miąższu i ułatwienie ekstrakcji aromatu. Do destylacji powinno się dać całą berbeluchę, bo z samej cieczy wychodzi śliwowica dobra, ale z cieczy z pulpą wręcz wyborna!

Takie jest zdanie Kuca...

tylko ze ja niestety jestem ograniczony konstrukcja sprzętu w którym nie da się destylować pulpy:(
Kucyk...piszesz o dodawaniu cukru,czyli co?podczas mieszania dosypujesz cukier,a nie dodajesz w postaci syropu??
Jeśli tak,to na jakim poziomie utrzymujesz Blg?do jakiego momentu dodajesz cukier? u mnie nastaw na początku miał 22blg i spada.Wydaje mi się że drożdże mogą przerobić cukier do momentu gdy zawartość alkoholu w nastawie ich nie zabije.Wiec,chyba należy ostrożnie z tym dodawaniem cukru,bo może się okazać że nie zostanie zamieniony na alkohol.
Pozdrawiam:)

Dawkowanie cukru przeprowadzam bezpośrednio do mieszanego nastawu. Konieczna jest do tego pomoc, tak aby jedna osoba sypała cienkim strumieniem cukier z toreb, a druga w tym czasie ostro wiertarą mieszała. Cukier w postaci syropu cukrowego dodałem tylko na początku, znaczy zalałem wrzącym syropem śliwy co miało (moim zdaniem) je dodatkowo nadwyrężyć.

Dawkowanie cukru:
Nie używam aerometru, tylko z góry określam dawkę cukru tak, aby produkt idący do kotła miał ok. 10-12% alkoholu. Nie ciągnięcie powyżej tego stężenia daje krótki okres fermentacji (do 9 dni) i zapobiega smrodkom rozmaitym. Śliwy są tanie, więc można tu powalczyć o jakość a nie o ilość.

Więc tak: beka zawiera powiedzmy 100L śliwek - cukru trzeba zatem władować 20 kg.
8 poszło z syropem, więc pozostałe 12 ładujemy porcjami po 3-4 kg.
Kiedy ładować? Jak rurka fermentacyjna popada w bezczynność, czyli po 2-3 dniach, a potem to co dzień, bo fermentacja dobrze rozdrobnionej mieszadłem pulpy jest bardzo gwałtowna.

Co do braku możliwości odgotowania pulpy w kegu, to niestety będzie się to wiązało z dużą stratą towaresu, ale jest na to rada. Pulpę można odgotować choćby metodą garnkową stosując łaźnię wodną z kotła do bielizny. Zaś powstały w ten sposób prymitywny destylat dolać do cieczy, co do beczki iść będzie...

Witam szanowne grono miłośników śliwowicy.
Jako, że mam już śliwy w beczce i nie ma ona dekla, a tak na szybko nie znalazłem na forum czy ta beka musi być przy fernentacji zatkana szczelnie, czy wystarczy np. jakaś folia lub płutno. Z tego co wiem, to przy burzliwej fermentacji wskazany jest dostęp tlenu, ale nie wiem czy moge tak zostawić do całkowitego przerobienia cukru w alkohol.
Z góry dzieki za info.

Qba pisze:
Należy umyć śliwki i wypestkować, wżucić do beczki i zalać gorącą wodą.
Po 3 dniach powstanie nam coś w rodzaju kompotu. Teraz bierzemy wiertarę z mieszadłem i bełtamy wszystko. Należy tą miksturę sprubować i w razie potrzeby dosłodzić. Następnie płyn przecedzamy przez sitko, i przelewamy do balonu, dodajemy drożdzy winiarskich do wina czerwonego. Balon należy postawić w ciepłym miejscu (najlepsza temperatura to 20-25 stopni) na 3-4 tygodnie. Po tym okresie jak zacier przestanie "chodzić" przystepujemy do destylacji. Aby wydestylowny alkohol był dobrej jakości destylację nalezy prowadzić w temperatuże wrzenia alkoholu 78,4 stopnia. technicznie jest to jednak trudne i trwało by bardzo długo, ja prowadzę destylację w temperaturze ok 82-85 stopni, zaznaczę że używam deflegmatora (chłodnicy zwrotnej). Uzyskuję alkohol po wymieszaniu całości w granicach 75-80%. Śliwowicy nie trzyma się w dębowych beczkach to nie wiski. Jednak trochę musi odstać, wystarczy 2 dni .

----------------

Sliwki swierze sięe wrzuca do gasiora (jak kto woli baniaka czy jak go tam nazywacie) i czeka az sfermentuja. żadnego cukru ani nic w tym stylu...
po 3-4 miesiacach gdy "kiszonka" jest wystarczajaco smierdzaca,wrzuca sie ja do parnika i destyluje. wtedy wychodzi "PRAWDZIWA" SLIWOWICA A NIE TE COŚ ktore nazywacie śliwowica.

Witam Panowie!
Takie pytanie . .
Który z tych sposobów jest lepszy? czy też który polecacie?
Czy można użyć zamiast węgierek mirabelki? Próbował ktoś z mirabelek ? dobre czy takie do kitu ??

Jako ciekawostkę podam, że za charakterystyczny smak śliwowicy łąckiej odpowiadają specyficzne szczepy drożdży, występujących tylko na tamtym terenie.
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH SZCZEPÓW DROŻDŻY I PLEŚNI WYIZOLOWANYCH Z SADU ŚLIWOWEGO
Tomek

rybal pisze:za charakterystyczny smak śliwowicy łąckiej odpowiadają specyficzne szczepy drożdży

Obawiam się, że za "charakterystyczny smak śliwowicy" który znamy odpowiadają nieco inne czynniki jak pazerność i brak elementarnej uczciwości. Polecam lekturę postów od post8107.html#p8107

Przepraszam, ale nie jestem pewny mojej interpretacji słów "pazerność i brak elementarnej uczciwości". Czy to odnosiło się do mnie, czy generalnie do nieuczciwych handlarzy w okolicach Łącka? Nie mam z nimi nic wspólnego, gdyż pochodzę z Północy, a prace na tematy drożdżaków są dostępne w sieci.
Tomek

Oczywiście, że do nieuczciwych handlarzy! Prawdopodobnie nikt z nich nie produkuje śliwowicy a jedynie kiepskiej jakości bimber sprzedawany za grubą kasę nie zorientowanym w sprawie turystom. Stąd powstał temat Wielkiej Bitwy Śliwkowej

Zgadzam się ze tym, że popychacze marnej jakości bimbru psuja legendę śliwowicy. Bywając ostatnio w Pieninach byłem wielokrotnie zaczepiany przez wiele osób reprezentujących różne profesje np. pracownik muzeum, parkingowy etc., którzy proponowali za super cenę flaszkę oryginalnej śliwowicy. (50 zł 0,5 l !!!).
Powracając jednak do tematu tajemnicy śliwowicy. Nie chcę ględzić na temat genezy tworzenia się legendarnych trunków, chcę tylko zwróć uwagę na kilka ciekawych faktów. Jak przyjrzymy się uważnie trunkom o uznanej światowej marce, to zauważymy kilka cech wspólnych: długoletnia historia, przywiązanie do tradycyjnych receptur i technologii wytwarzania Itp. Naturalnym jest , że każdy region cechuje się specyficznymi warunkami przyrodniczo –klimatycznymi, co bezpośrednio przekłada się na rodzaj i charakterystykę wytwarzanych trunków. Truizmem będzie zatem wymienianie cech takich trunków jak: rum, śliwowica, palinka, gin, whisky, cydr etc. Wszystkie te napitki są wytwarzane z lokalnych produktów według starych receptur. Rozpatrując holistycznie te napoje widzimy, że ich smak i cechy są składową wszystkich elementów biorących udział przy wytwarzaniu. Począwszy od surowca, wody, beczek a skończywszy na lokalnych drożdżach, klimacie, angel’s share a nawet na kształcie alembika i fazie księżyca.
Nieco o dojrzewaniu http://www.whisky.org.pl/whisky-22-Dojrzewanie.html
Destylacja http://www.whisky.org.pl/whisky-21-Destylacja.html
Dobrym przykładem mogą być destylarnie whisky w Szkocji lub Irlandii, gdzie ponoć smak whisky zależy również od kształtu alembika. Stąd budowa aparatów destylacyjnych niczym nie odbiega od tych sprzed stuleci. Być dzieło to suma szczegółów, być może ocieramy się już o alchemie….
Ale do rzeczy… Do czego zmierzam,? Otóż, wydaje mi , że bardzo trudno jest spełnić wszystkie warunki koniecznie do wytworzenia dobrej whisky czy rumu. Być może zawsze będzie czegoś brakować , a to drożdży z Łąckich sadów, słońca w owcach, wody cieknącej przez wrzosowiska, 10 lat leżakowania w dębowych beczkach. Być może dlatego będziemy wyczuwać jakaś fałszywą nutę w naszych napitkach. Jeśli jednak przyjmiemy odmienną optykę, bardziej technologiczną, to wydaje się, ze 200 zł z butelkę Martela jest istnym szaleństwem. Zas wycieczka do sklepu monopolowego i widok górnych półek, utwierdzi nas w przekonaniu, że jesteśmy ofiarami zbiorowego obłędu .
Tomek

Mam takie pytanie,a mianowicie,przepuściłem swój nastaw śliwkowy przez zwykła najprostrzą aparature,do której wlałem płyn i pulpe,trunek który mi wyszedł jak na mój nos nie pachnie zbyt przyjemnie,smak jak na mój język gorzkawy,choć przyznam się że nie miałem okazji próbować jakiejkolwiek śliwowicy,i teraz moje pytanie,czy i jak śliwowice która otrzymałem przepuścić przez kolumnę?z refluksem czy bez oraz czy nie stracę aromatu,czy tym samym poprawie jakość alkoholu?
pozdrawiam i dziękuje za odpowiedz.

rybal pisze:Rozpatrując holistycznie te napoje widzimy, że ich smak i cechy są składową wszystkich elementów biorących udział przy wytwarzaniu. Począwszy od surowca, wody, beczek a skończywszy na lokalnych drożdżach, klimacie, angel’s share a nawet na kształcie alembika i fazie księżyca.

Ma podobne odczucia co Rybal
Bardzo cenną rzeczą jest dostęp do dobrej wody ale i ta "faza księżyca" nie jest bez znaczenia a nawet, zaryzykuję twierdzenie, że znaczenie może mieć największe.
Przykład: kiszenie ogórków.
Moja prababcia, jak żyła, kisiła ogórki. Kisiła je w dość dużych ilościach bo nie tylko na potrzeby domowe ale i dla restauracji i kilku sklepów w pobliskim miasteczku.
Do kiszenia używała wody wyłącznie ze studni znajdującej się na podwórku, choć w domu, w piwnicy jest też druga studnia ale płytsza.
Wszystkie ogórki były zawsze twarde i smaczne i do tej pory pamiętam ich smak.
Jak prababcia umarła to babcia próbowała kisić ogórki, mama też ale już takiej powtarzalności nie było mimo, że przepis był taki sam i spełnione przykazanie o używaniu wody ze studni na podwórku.
Gdy babcia i mama próbowały użyć innej wody to efekt był jeszcze gorszy, czasem nawet fatalny.
Dla powtarzalności kiszenia ogórków zabrakło właśnie tej "fazy księżyca" czyli prababci

Pozdrawiam

Winiarek

Neosternik pisze:Mam takie pytanie,a mianowicie,przepuściłem swój nastaw śliwkowy przez zwykła najprostrzą aparature,do której wlałem płyn i pulpe,trunek który mi wyszedł jak na mój nos nie pachnie zbyt przyjemnie,smak jak na mój język gorzkawy,choć przyznam się że nie miałem okazji próbować jakiejkolwiek śliwowicy,i teraz moje pytanie,czy i jak śliwowice która otrzymałem przepuścić przez kolumnę?z refluksem czy bez oraz czy nie stracę aromatu,czy tym samym poprawie jakość alkoholu?
pozdrawiam i dziękuje za odpowiedz.

Czym bardziej rozbudowana aparatura, tym czystszy alkohol otrzymujemy: ergo mniej będzie w nim innych substancji nadających smak i aromat. Uważam, ze lepiej puścić 2-3 razy przez pot stila, niż raz przez kolumnę z bajerami. Jak cytowałem wyżej, szkockie i irlandzkie aparaty w istocie swej budowy są bardzo prymitywne, aby właśnie zachować aromaty w trunku.
Tomek

Czyli wnioskuję że,jeśli przepuszczę całość przez kolumne nie używając refluksu,śliwowica będzie lepsza,ale tym samym im więcej razy przepuszczę tym mniej aromatów zatrzymam w trunku?do jakiego procentu należy rozcieńczyć śliwowicę żeby można było ją puścić przez kolumnę?
No i moje ostatnie pytanie,czy jest sens puszczania 2-3 razy skoro pozbędziemy sie śliwkowego aromatu,i otrzymamy najzwyklejszy spirytus,a chyba nie na tym nam zależy..Może wystarczy przepuścić raz najprostrzą i raz na kolumnie i bedzie git:)

Neosternik pisze:Może wystarczy przepuścić raz najprostrzą i raz na kolumnie i bedzie git:)

Może...

Neosternik pisze: No i moje ostatnie pytanie,czy jest sens puszczania 2-3 razy skoro pozbędziemy sie śliwkowego aromatu,i otrzymamy najzwyklejszy spirytus,a chyba nie na tym nam zależy..Może wystarczy przepuścić raz najprostszą i raz na kolumnie i bedzie git:)

Nie pracuje na "kolumnach", więc mało o nich wiem. W zasadzie doświadczenie ma tylko z prostymi pot still'ami. Kilka razy psociłem już zaciery i wina śliwkowe i prawie zawsze pierwsze gonienie miało koło 50% , kolor opalizujący i nieciekawy smak i aromat. Po drugiem znacznie się poprawiało. Jeśli uznasz, że raz wystarczy, to twardziel ze Ciebie albo szczęściarz. Nie udało mi się jeszcze nigdy z owocówek zrobić dobry trunek z pierwszej gonitwy. Owocówki zawierają olbrzymie ilości dodatków (olejki eteryczne, alkohole wielorzędowe, estry, i inne) i stąd trudność wydobycia z nich pożądanych (nadających aromat i smak), a pozostawieniu tych mniej korzystnych (np " zapach acetonu" ).
Tomek

Już wielokrotnie na tym forum "stojało napisane", że jak puścisz to na kolumnie bez refluxu to aromatu nie stracisz, zyskasz natomiast na tym, że na początku postępując tak jak przy psoceniu spirytusu włączając reflux, stabilizując kolumnę odbierzesz przedgony których odebranie na pot-stillu jest nie do końca jeśli nawet wogóle skuteczne. Po odebraniu przedgonów (zapach acetonu) wyłączasz reflux i kolumna staje się pot-stillem. Ile razy? no myślę, że po pot-stillu tylko raz. Rozcieńcz do mocy ca 40%. Jeśli masz grzałki elektryczne, pamiętaj by były zanurzone na koniec destylacji i w razie potrzeby możesz rozcieńczyć bardziej. Nic się nie stanie, poza większą stratą etanolu
Wielokrotna destylacja może zabrać równierz aromaty a nie tylko smrody. Chyba wąchałeś plyn w garze po destylacji.

Po rozcieńczeniu do 45% mam wszystkiego 20l niezbyt ciekawie interesującego trunku. Przepuszczę przez kolumnę tak jak radzi bogdan i myślę że trunek wyjdzie całkiem, całkiem
Napiszę wam jak wyszło i oczywiście jeśli będą jakieś problemy znów będę was dręczył

Dziekuję

Panowie,jestem właśnie w trakcie psocenia i.......poprostu poezja:)zapach przecudny,smak boski,teraz tylko trzeba trunek pozostawić działaniu dębu i czasu,z czym może być duży problem Serdecznie dziękuje za rady,podpowiedzi i pomoc,bez was nie miałbym możliwości próbowania takich rozkoszy:):)
Pozdrawiam wszystkich i serdecznie polecam śliwowicę:)
Wielki dla podpowiadających.

Tylko z dębem nie przesadzaj bo zagłuszy wszystko.

Kochani bracia w ściganiu!
Nabyłem drogą kupna 60 kg. śliwek i zamierzam się wciągnąć w robotę. Jak dobrze pójdzie, to pewnie w przyszłym roku się rozkręcę i zwiększę skalę. Zamierzam robić wedle przepisu Kucyka, tylko bez drylowania. Wrąbałem śliwki do beczek plastikowych i będę je zalewał z jutra wodą z cukrem (3 l. wody, 1 kg cukru) i rozbełtam je wiertarką i mieszadłem. Dołożę też drożdży winiarskich (już nastawiłem matkę). Potem, jak w przepisie - jeszcze po półtorej kilo cukru na 10 kg. śliw w ciągu paru dni.
No i destylacja. Dotychczas bawiłem się w spirytusową z cukru przez kolumnę rektyfikacyjną 1,5 metra z wiórkami i refluksem. Obawiam się, że jak tak potraktuję zacier ze śliwek, to dostanę spirytus, nie śliwowice. Jak dokładnie to robić?
Myślałem o alembiku 2 razy, ale Kucyk coś mówił o drugim ściganiu przez szklaną kolumnę rektyfikacyjną i zastanawiam się jak konkretnie to zrobić, żeby wyszło dobrze...
Odpowiedzcie, proszę, bo temat mnie nurtuje. To będzie moja pierwsza w życiu, prawdziwa brandy i nie chciałbym, żeby się coś zepsuło.
Pozdr(hik!) awiam!

Jako jeden z podpowiadających cieszę się z Tobą z sukcesu. Tylko z dębem nie przesadzaj, jeśli koniecznie, to mało lub wcale nie pieczony. Śliwowica sama się wybroni i bez dębu. Albo zrób to w różny sposób w osobnych flaszkach. Powodzenia i ciepliwości.

Czy znacie jakiś sposób na wzmocnienie aromatu śliwkowego w śliwowicy?Pytam bo miałem okazje spróbować przywieziona z Chorwacji śliwowice kupiona w sklepie i powiem wam że smakiem bardzo podobna do mojej ale bardziej aromatyczna.Zostało mi trochę zacieru śliwkowego i może by z 50 gram dolać do gotowej śliwowicy??co myślicie?a może jakas jedna suszona śliweczka w buteleczce??

Neosterniku, a kiedy tę śliwowicę wypsociłeś?
Sliwowica musi postać, by dojrzeć conajmniej pół roku a wtedy aromat będzie naturalny i cudowny. Warunkiem oczywiscie jest by była to śliwowica z aromatycznych i dojrzałych węgierek.
Nie sądzę, abyś mógł poprawić aromat naturalny choć słaby jakąś chemią czyli zaprawką.
Sliwka suszona to zupełnie nie ta bajka.

No psota była może z dwa tyg temu:)porównałem ją teraz bo teraz miałem okazje.Wiem,powinna odstać pół roku,z dodatkiem dębu,ale to tak kuszący towar że nie można się oprzeć żeby co tydzień nie spróbować choć kielonka:):)
Cierpliwość to naprawdę ciężki temat

mam możne trochę głupie pytanie ;p

otóż gąsiory ma jz zawalone wińskiem i a drzewo pełne śliwek czy mogę je wrzucić do takiej butelki 5l p wodzie (takiej plastikowej)?

albo do kotła emaliowanego tyle ze tam z szczelnością by by problem a jak już bym uszczelnił to na stale czy musi być rurka z woda tak jak przy winie do odprowadzania gazów ?

jouu pisze:mam możne trochę głupie pytanie ;p

otóż gąsiory ma jz zawalone wińskiem i a drzewo pełne śliwek czy mogę je wrzucić do takiej butelki 5l p wodzie (takiej plastikowej)?

Możesz.

jouu pisze:albo do kotła emaliowanego tyle ze tam z szczelnością by by problem a jak już bym uszczelnił to na stale czy musi być rurka z woda tak jak przy winie do odprowadzania gazów ?

Możesz i do kotła- ale jak go uszczelnisz na stałe, to lepiej, żebyś szybko biegał, bo inaczej dostaniesz w twarz pokrywką i śliwkami- a one się trudno spierają. Rurka musi być, ewentualnie jak nie chcesz dziurawić pokrywki/garnka to po prostu przykryj garnek szmatką i obwiąż dookoła. Muszki powstrzyma, a gazy będą się spokojnie wydostawać....

Dobrym zamiennikiem gąsiorów są około 20 litrowe pojemniki na wodę które są montowane do dystrybutorów ,,biurowych” na wodę, mają solidne zatyczki do których łatwo można zamontować rurkę.
Pogadałem z panem co wymienia puste butle na pełne i sprzedał mi trzy sztuki po 20 pln – mi służą do przechowywania słodu, ale myślę że do fermentacji też się nadadzą.
Osobiście jednak polecam plastikowe fermentory np. z browamatora lub innego sklepu : łatwość czyszczenia i funkcjonalność są podstawowymi atutami.
Osobiście posiadam ich sześć sztuk w tym dwa z kranikami, szklane balony służą mi teraz wyłącznie do długoterminowego przetrzymywania odfermentowanych win, piw czy zacierów.

Ze względu na powstanie sieczki w temacie wątek śliwkowy został podzielony. Dywagacje jak uzyskać Śliwowicę rocznik 2009 kontynuowane będą w temacie http://alkohole-domowe.com/forum/sliwow ... t1117.html
Główny temat Śliwowicy pozostanie chwilowo zamknięty do czasu jego posprzątania, wszak ma on zawierać kwintesencję wiedzy na temat śliwkowego nektaru dostępną w sposób przejrzysty i zwięzły czemu nie służy kilkanaście stron postów często niezbyt konkretnych...