Alkohole-Domowe.com

Witam zakładam nowy temat w celu podzielenia się wrażeniami z nowej konstrukcji, co prawda przymiarki trwały bez mała 10 lat a temat gdzie się to zaczęło jest zamknięty post33164.html#p33164 to zakładam nowy temat. Aparat wygląda tak:

Jest to konstrukcja oparta na wzorze aparatu dwukolumnowego gorzelniczego stąd też opisze go nomenklaturą jak podają mądre książki. Kolumna zacierowa ta od lewej jest to część mająca na celu wygotowanie alkoholu z zacieru składa się z kociołka który wygotowuje zacier z grzałkami 3x2kw nad nim jest kolumna 5 półkowa 4 calowa i wyżej kolumna 1 m długości fi 81 mm wypełniona 11 zmywakami po 100g każdy nad tym jest głowica odprowadzająca parę do 2 kolumny i wprowadzająca zacier na szczyt wypełnienia. Zacier jest podgrzewany w wymienniku ciepła 0,3m2 pobierającym ciepło od wypływającego wywaru , tam też jest regulowany jego poziom w kociołku.
Z kolumny zacierowej para przedostaje się do kolumny spirytusowej konstrukcji kolegi Akasa opisanej w tym wątku z białego forum:
https://www.bimber.info/forum/viewtopic.php?f=11&t=7040
Sprzęt po dniu prób eksperymentów z ustawianiem przepływów mocy refluksu itd finalnie udało się uzyskiwać średnio godzinną wydajność 95 % spirytusu na poziomie 3,1 l/h przy 4 kW mocy grzewczej , protokół z tej próby zamieszczam poniżej:

Tak to chodzi: https://www.youtube.com/watch?v=hYOGxV3 ... yr0e6LcZb4
Zacier jest podawany przez filtr 10 mikronów nie zauważyłem jakiegokolwiek problemu z osadami , teraz przymierzam się do wersji rozszerzonej mianowicie do wstawiania kolumny epiuracyjnej i wykonanie układu na na rysunku poniżej (aparat odpędowo rektyfikacyjny o działaniu pośrednim):

Analizując dalej temat z powyższego rysunku pojawiają się następne problemy i niejasności mianowicie:
1) Czy chłodnica 6 pomiędzy kolumnami 1 i 2 powinna schłodzić całą parę wydzieloną w kolumnie 1? czy zastosować tylko chłodnicę w postaci deflegmatora chłodzonego zacierem który nie skropli wszystkiego tylko przepuści cześć jako parę do kolumny 2.
2) Kolumna epiuracyjna 2 , jaka średnica D , jaka wysokość całkowita H2 , i jak wysoko wpuścić skropliny z kolumny zacierowej h2.
3) Czy kolumna epiuracyjna powinna być podgrzewana ? ( bo jak skroplimy wszystko w chłodnicy 6 to bez podgrzewania to nie zadziała ).
4) Czy chłodnica 5a może być czymś podobnym do AAbratka żeby tylko zwracać flegmę do kolumny 2 czy musi być to jakaś specyficzna konstrukcja?
5) Czy zamiast kega z buforem wyspawać kociołek jak w kolumnie zacierowej i tam odgotowywać lutrynek , a z zaoszczędzonej wysokości zrobić kolumnę rektyfikacyjną z ok 1,9-2 m wypełnienia i powstawać tam od razu króćce do łączenia z kolumną epiuracyjną
Reszta elementów jak chłodnica 5b to powinno zrealizować obecne UFO , odbiór rektyfikatu z OOB , odbiór fuzli z bufora (bynajmniej na razie )
Pomożecie

Szkoda, że link do filmiku nie działa

@radom1987

https://www.youtube.com/watch?v=hYOGxV3 ... yr0e6LcZb4

Witam,

Można prosić mądrą lekturę, gdzie dowiem się o co chodzi w pańskim projekcie ? Zaczynam przygodę i fajnie byłoby się w tym zagłębić. Pozdrawiam

Chodzi o budowę sprzętu do rektyfikacji ciągłej jak w małej gorzelni. Czyli masz kilka połączonych kolumn, do jednego wlewu wlewasz wyklarowanie zacier/nastaw a z drugiego wylatuje ci dunder bez alkoholu zaś z trzeciego punktu czysty spirytus,i tak się może dziać 24h bez zatrzymywania procesu.
Technologia dla wprawionych i potrzebujących dużych ilości materiału końcowego. Zwykły szary Kowalski potrzebuje aabratka z 50l kegiem

Kiedyś zgłębiałem Proces ciągłej rektyfikacji i polegało to na podawaniu kropelkowo nastawu do kolumny na 2/3 jej wysokości i podgrzewaniu nastawu już w kolumnie parą podawaną na 1/3 wysokości. Kolumna od dołu otwarta zakończona syfonem. regulacja polegała na ilości podawanego materiału i pary, tak aby do szczytu podnieść tylko czysty etanol a z syfonu wypuścić sam dunder. Opcjonalnie materiał w celu zmniejszenia zapotrzebowania na parę można wtępnie podgrzewać przed podaniem na półki.

Ja mam taką "w planach". Do zacierów gęstych (1:4). Na razie siłuję się z wężem w kieszeni co do "napędu" czyli pompy perystaltycznej, o wydajności 1-2l/minutę. Tyle tylko, że mnie interesuje wyłącznie odpęd i uzyskanie destylatu w okolicy 30%, najlepiej 25. Resztę i tak będę destylował na pot stilu. Ale przyjemna zabawka.

Rozumiem o co chodzi w sformułowaniu destylacji ciągłej, ale interesują mnie ciekawostki bardziej techniczne, dlatego proszę o lekturę żeby nie spamować. Szukam lektury gdzie dowiem się, dlaczego w końcowym produkcie nie będzie przedgonu, skad pewność, że po wypiciu nikt nie straci wzorku. Może trzeba konkretnie sterować temperatura itd... Projekt bardzo ciekawy, muszę przyznać.

W destylacji ciągłej której nie jestem wrogiem ale urobek jest średni ze względu na zdanie się na sprzęt nie na orgaleptykę brakuje jednego.
Trzech muszkieterów. Którzy się świetnie będą rozumieć. Jeden pilnuje dwóch śpi.
Dwóch się bawi a trzeci szabelką macha.
Bez Portosa Aramis nie zrobi nic. O tym na D nawet nie wspominam.
Doba ma 24 godziny tylko.

marcin -weź i poczytaj forum ile tak naprawdę tego metanolu powstaje. Nie oślepniesz. Gorsze (smakowo) są inne związki w przedgonie. A jak się odbiera przedgon? Identycznie jak w destylacji okresowej, poniżej trzeciej półki od góry. Stąd wzięliśmy OLM.

Kujus pisze: Analizując dalej temat z powyższego rysunku pojawiają się następne problemy i niejasności mianowicie:
1) Czy chłodnica 6 pomiędzy kolumnami 1 i 2 powinna schłodzić całą parę wydzieloną w kolumnie 1? czy zastosować tylko chłodnicę w postaci deflegmatora chłodzonego zacierem który nie skropli wszystkiego tylko przepuści cześć jako parę do kolumny 2.
2) Kolumna epiuracyjna 2 , jaka średnica D , jaka wysokość całkowita H2 , i jak wysoko wpuścić skropliny z kolumny zacierowej h2.
3) Czy kolumna epiuracyjna powinna być podgrzewana ? ( bo jak skroplimy wszystko w chłodnicy 6 to bez podgrzewania to nie zadziała ).
4) Czy chłodnica 5a może być czymś podobnym do AAbratka żeby tylko zwracać flegmę do kolumny 2 czy musi być to jakaś specyficzna konstrukcja?
5) Czy zamiast kega z buforem wyspawać kociołek jak w kolumnie zacierowej i tam odgotowywać lutrynek , a z zaoszczędzonej wysokości zrobić kolumnę rektyfikacyjną z ok 1,9-2 m wypełnienia i powstawać tam od razu króćce do łączenia z kolumną epiuracyjną
Reszta elementów jak chłodnica 5b to powinno zrealizować obecne UFO , odbiór rektyfikatu z OOB , odbiór fuzli z bufora (bynajmniej na razie )
Pomożecie

1) Należy całkowicie skroplić to co ma iść na kolumnę nr 2. Należy jedynie zadbać o to aby skropliny nie wracały na kolumnę nr 1 oraz aby ciecz która spływa do kolumny nr 2 nie była zbytnio schłodzona - powinna być na granicy wrzenia.
2) A jak dużo surówki i o jakim % będzie podawane na tą kolumnę ? Zaletą kolumny epiuracyjnej jest to że pracuje przy stosunkowo niewielkiej ilości pary - w związku z tym średnica może być dużo mniejsza niż w przypadku pozostałych kolumn. Orientacyjne pole przekroju to około 40% średnicy kolumny zacierowej - już jest to trochę przewymiarowane. W przypadku kolumny o wysokości wypełnienia około 1,2 m, rozwiązaniem optymalnym jest podawanie surówki na wysokości około 80-90 cm. Im wyżej podasz surówkę tym mniej lotnych składników będziesz odbierać z dołu kolumny. Im wyższa kolumna tym lepsza. Im dłuższy fragment kolumny nad miejscem podawania surówki tym lepszy rozdział etanolu od przedgonów (mniejsze straty etanolu). Im lepsze wypełnienie tym lepiej.
3) Kolumna epiuracyjna musi być podgrzewana. Pary z dołu oczyszczają przepływającą przez kolumnę ciecz. Ważne jest aby nie przesadzać z grzaniem. Im wyższa temperatura wrzenia (niższy % podawany na kolumnę) tym łatwiej wyodrębnić składniki bardziej lotne od etanolu, ale nic nie przestoi na przeszkodzie, aby podawać na kolumnę 95% spirytus. Jeżeli ciecz podawana na kolumnę jest na granicy wrzenia, a sama kolumna jest dobrze zaizolowana to orientacyjna moc grzania to około 12-16% mocy grzania I kolumny, im wyższy % tym mocniej należy grzać. Ale grzanie ze zbyt dużą mocą nie poprawi rozdziału na kolumnie, a może przeszkadzać. Np. przy
podawaniu na kolumnę surówkę o t.w. 82°C. Temperatura na dole kolumny powinna być wyższa o nie więcej niż 0,5°C w stosunku do temperatury w miejscu podawania surówki, jeżeli jest wyższa, tzn że kolumna jest grzana ze zbyt dużą mocą w stosunku do odbioru. Temperatura około 10 cm nad miejscem podawania surówki powinna być nie niższa niż 0,5°C w stosunku do miejsca podawania surówki - jeżeli jest niższa to znaczy że grzejesz za słabo lub zbyt wolno odbierasz przedgony ze szczytu kolumny. Izolacja nad punktem pomiaru temp. nad miejscem podawania surówki nie jest konieczna. Na szczycie kolumny temperatura będzie niższa niż 78°C, przy cukrówkach około 74-76°C, przy owocowych/zbożowych może być niższa. Przy grzaniu 250W, zasileniu kolumny 60 g/min, ok. 40%, to odbiór powinien wynosić około 4-6 ml/min. Jeżeli będziesz zasilał kolumnę epiuracyjną bezpośrednio z kolumny zacierowej to % podawany na kolumnę będzie zdecydowanie większy - konieczny będzie większy odbiór.
4) Aabratek będzie działał.
5) Pojemność kotła na dole powinna być w miarę jak najmniejsza. A wyższa kolumna nigdy nie zaszkodzi;)

W kociołkach grzałka powinna być możliwie jak najbardziej wsunięta do kociołka - rura z grzałką możliwie jak najkrótsza. Ograniczy to przepalanie się grzałek. Odbiór cieczy wyczerpanej powinien być z poziomu lustra cieczy w kociołku, nie z dołu grzałki. Dzięki temu poziom cieczy w kociołku będzie bardziej stabilny. Druga sprawa jest to że w kociołku koncentrują się fuzle - przy braku alkoholu prawie nie mieszają się z wodą i unoszą się na powierzchni cieczy - nie opadają do odpływu z kociołka. Jeżeli będziesz prowadził proces przy takim ustawieniu odpowiednio długo to po pewnym czasie ustali się stan równowagi i w destylacie odbieranym na szczycie 1 kolumny ilość pogonów w stosunku do etanolu będzie prawie taka sama jak w zacierze.

Fizyczna półka, a właściwie półki z których odbierane są ciężkie frakcje powinny mieć małą objętość. Ale i tak odbiór pogonów z dołu 3 kolumny w taki sposób, aby destylat odbierany na szczycie miał cały czas taką samą jakość, jest możliwy jedynie przy dużym odbiorze na dole kolumny.
Przy dobrym prowadzeniu procesu w takim układzie możliwe jest otrzymanie spirytusu który będzie spełniał normę, ale bardziej bym się nastawiał na otrzymywanie dobrej jakości surówki do rektyfikacji okresowej. Kolumna epiuracyjna naprawdę może robić robotę, ale skuteczny odbiór pogonów jest dosyć skomplikowany.

Mała aktualizacja tematu:
https://youtu.be/lurWKJgILnA
https://youtu.be/5v370iv4JZY
Przeszedłem na ogrzewanie parowe , kocioł był pod ręką tylko bełkotkę dorobiłem , od razu skok wydajności i oszczędności , ale w międzyczasie doszedłem do wniosków że w tych warunkach nie da się prowadzić rektyfikacji ciągłej z wynikami jak przy okresowej. Proces na grzaniu parą i pompie tłokowej do zacieru i lutrynku ma nieduże ale jednak wahnięcia czy to od ciśnienia i temperatury przegrzania pary czy szybkości biegu pompy że jest to nie do wysterowania w takiej skali. Ale jako sprzęt do strippingu i uzyskiwania spirytusu surowego do dalszego przerobu jak najbardziej się nadaje

kwzi86 pisze: ↑sobota, 25 lip 2020, 13:29
Przy dobrym prowadzeniu procesu w takim układzie możliwe jest otrzymanie spirytusu który będzie spełniał normę, ale bardziej bym się nastawiał na otrzymywanie dobrej jakości surówki do rektyfikacji okresowej. Kolumna epiuracyjna naprawdę może robić robotę, ale skuteczny odbiór pogonów jest dosyć skomplikowany.

A jak Twoim zdaniem powinien wyglądać aparat na którym uzyskamy w łatwy sposób wysokiej jakości rektyfikat?
Pomijam tu sposób działania okresowy lub ciągły, a stawiał bym jedynie na skuteczność.