1. Sprzęt, od spodu - za wyjątkiem zaznaczonych wszystkie złącza TriClover, wszystkie średnice zaznaczone ∅, jedna jest specjalnie pominięta - na razie:
1.1. Gar kwasoosdporny 50l, z elektrycznym napędem (znamionowo 5,5kW, faktycznie 5370W pobierane) i spustem szlamu, ocieplony, zawór bezpieczeństwa gwiżdże przy 1,5, puszcza przy 1,7atm, zaciskowy port termometru w pokrywce uszczelnionej silikonem.
1.2. Rura kwasoodporna, 45cm, dolna połowa wypełniona miedzianymi sprężynkami od kol. plipka na podpórce, po czym zmywak KO i sprężynki KO z tego samego źródła. Rura jest zazwyczaj izolowana.
1.3. Identyczna rura, ale tym razem wypełniona tylko sprężynkami KO z tego samego źródła, zazwyczaj izolowana.
1.4. Moduł odbiorczy, wysokość 5cm: zaciskowy port termometru i spust z kranem szpilkowym do chłodnicy; 3cm nad górnym złączem jest talerzyk zbierający opady - w osi jest rurka idąca do spustu, obok niej rurka przelewowa.
1.5. Ten talerzyk jest nad złączem, by był widoczny w szklance - wysokości 25cm
1.6. Rura 20cm, wypełniona sprężynkami KO z tego samego źródła, nieizolowana
1.7. 5cm spust przedgonów: zaciskowy port termomentru nad obwodowym kolektorem z wylotem przez kranik szpilkowy.
1.8. Chłodnica oparów: trójnik (T, nie Y) z dospawanymi "uszami", na jednym końcu dekiel, na drugim dekiel z wspawaną ( u góry) rurką przelewową i (poniżej) wlotem i wylotem wody do chłodnicy, skręconej (podwójnie) z 8,5m rurki KO ∅6/8mm
1.9. 3cm powietrza pod sufitem - bardzo, BARDZO przydatne przy montażu!
1.* - kolumna miała średnicę 5cm, ale zeszłej wiosny, jak się te wszystkie głupoty zaczęły (vide 2.*) i nie miałem nic do roboty, to z nudów przerobiłem to wszystko na ∅7,5cm. Wszystkie długości są identyczne - w ten sposób kolumna+grzałka+elektronika+oporządzenie mieści się do gara 1.1 albo do standardowej walizki
2. Nastaw - przyznaję się jak na spowiedzi, to nie krzyczcie:
2.1. 80% cukru gotuję z kwaskiem cytrynowym przez godzinę; mógłbym nie gotować, ale wtedy musiałbym temperatury pilnować;
2.2. Wlewam ten syrop do beczki, rozrabiam wodą, wrzucam takie coś ze sklepu z małymi rybkami - jakby płaski okrągły pumeks - szlauch do sprężarki i napowietrzam póki nie ostygnie do 22-23°C (ok. 3g);
2.3. Przez ten czas dosypuję dopingu - mocznik, witaminy itd;
2.4. Wlewam drożdże, te z punktu 2.7 - to jest T0;
2.5. T0+10g - przestaję napowietrzać, wyciągam pumeks, myję i idę spać;
2.6. T0+55-60g przestaje bulgotać i gorzknieje; robię syrop z 15% cukru - jak wyżej - chłodzę i dolewam;
2.7. T0+85-90g przestaje bulgotać i gorzknieje; robię syrop z 5% cukru - jak wyżej - chłodzę i dolewam. Tym razem zabieram (po wymieszaniu) ok. galona i wlewam do kolejnego nastawu (vid.: 2.4);
2.8. T0+125-130g przestaje bulgotać i do niedawna było półwytrawne, ale ostatnio coraz częściej jest całkiem gorzkie - trzeba będzie znów zwiększyć ilość cukru w 2.6 - ale jeszcze nie teraz, na razie tylko zaczynam klarować metodą kol. Zygmunta (żelatyna+zol krzemionkowy);
2.9. T0+7d ściągam przejrzyste do wiader (22l), niosę do gara z punktu 1.1 i wracam do punktu 2.2
2.* Zeszłej wiosny, jak się te wszystkie głupoty zaczęły, to tutejszy nierząd w swej troskliwej mądrości zamknął większość sklepów i przedsiębiorstw - za wyjątkiem tych, w których ma udziały. Monopolowy był otwarty, ale drożdży, czy garnka, czy gaci, czy igły z nitką nie wolno było sprzedać. Udało mi się uprosić kostkę drożdży u piekarza od którego chleb od 20 lat kupuję (acha - od Chińczyków, przez Internet, na kartę kredytową takich rzeczy nie kupuję). Wiedziałem, że to nie winne, więc metodą elilminacji musiałem je podrasować - teraz używam 3 razy więcej cukru niż by je zabiło te 16 miesięcy temu - ale możliwe, że tu jest pies pogrzebany... Tak czy owak, dało mi to czas na przeróbkę kolumny, jak w 1.*
3. Proces - opiszę normalny przebieg na rurze ∅5cm a nie to, co ostatnio:
3.1. Czyszczenie:
3.1.1. 2 wiadra nastawu do gara (1.1.) - ok 44-45l;
3.1.2. kontrola szczelności - otwór w rurce przelewowej chłodnicy (1.8) zatkany, łączenia pomazane mydlinami, kompresor podkręcam do 1,45atm i słucham czy gdzieś nie piszczy - jak nie to 1,5atm i kontrola zaworu bezpieczeństwa;
3.1.3. Odtykam otwór w rurce przelewowej chłodnicy (1.8), co pozwala na włączenie grzałki (1.1) pełną mocą - to jest T0;
3.1.4. Gdy gar zaczyna śpiewać i temperatura w kolumnie (przy odbiorze 1.4.) rosnąć, włączam wodę w chłodnicy oparów (1.8) i otwieram kranik przedgonów (1.7);
3.1.5. T0+30m mam kompletnie zapełnioną szklankę (1.5), zamykam kranik przedgonów (1.7), wylewam aceton i te inne, czekam 10 minut żeby na pewno zalać rurę wyżej (1.6);
3.1.6. T0+40m Skręcam potencjometr do połowy (~2100W), czekam aż ciecz zacznie bulgotać w szklance (1.5);
3.1.7. Po troszku zmniejszam moc, póki płynu nie widać w szklance (1.5) - aż nawet nie chlapie, ale widzę powierzchnię płynu pod szklanką gdy zajrzę od góry. Teraz sprawdzam temperaturę na odbiorze, kręcę aż się nie ustatkuje. Zazwyczaj to jest ok. 2kW;
3.1.8. T0+55 minut, pozwalam kolumnie popracować "na siebie" przez ±godzinę - przez ten czas przyniosę następne 2 wiadra, zjem coś, itd.
3.1.9. T0+2g Odkręcam kranik przedgonów (1.7), podstawiam naczynie; otwieram wodę do chłodnicy płynu (1.4) - to jest T1
3.1.10. T1+3m powoli odkręcam kranik odbioru (1.4); jak temperatura w małpie przekracza 20°C zakręcam o 1/8 obrotu
3.1.11. T1+10m sprawdzam temperaturę wody na wylocie z chłodnicy oparów; ustawiam przepływ tak, by miała 55-60°C (zazwyczaj 2-2,5l/min)
3.1.12. Przedgony pokapują; czyste leci ok 2l na godzinę (refluks ~1:4)
3.1.13. T1+2g30m - czas zacząć próbować rozwodniony (~3:1) urobek
3.1.14. T1+~4g - tego już się nie da próbować. Odłączam zasilanie, podnoszę kolumnę z pokrywką gara, gar przesuwam, opróżniam, myję, idę do 3.1.1 lub 3.2.1
Efekt: 500ml zmywacza do paznokci (do zlewu!), 1000-1300ml przedgonu 95% na rozpałkę, 8-9l mikstury 85-90% do powtórnej obróbki
3.2. Dzielenie
3.2.1. Rozwadniam półprodukt (bez tego przedgonu) w garze do ~25%/45l
3.2.2. Zamykam wszystko, sprawdzam, 3.1.2, 3.1.3, 3.1.4
3.2.5. T0+30m mam kompletnie zapełnioną szklankę (1.5), czekam 5 minut żeby na pewno zalać rurę wyżej (1.6);
3.2.6. T0+35m 3.1.6
3.2.7. Po troszku zmniejszam moc, póki płynu nie widać w szklance (1.5) - aż nawet nie chlapie, ale widzę powierzchnię płynu gdy zajrzę od góry pod szklanką. Teraz sprawdzam temperaturę na odbiorze, kręcę aż się nie ustatkuje na 78,4°C, ok. 2050W;
3.2.8. ⇑3.1.8
3.2.9. T0+2g Przedgony cały czas kapią, na razie jest ok 200ml, otwieram wodę do chłodnicy odbioru (1.4) - to jest T1
3.2.10. T1+3m ⇑3.1.10
3.2.11. T1+10m ⇑3.1.11
3.2.12. ⇑3.1.12
3.2.13. T1+2g zaczynam bardzo uważać na temperaturę i procenty; zazwyczaj najpierw spada moc produktu, powolutku spowalniam odbiór i obniżam napięcie grzałki; jeżeli jest skok temperatury, natychmiast zamykam kranik, zmniejszam moc i stabilizuję na 78,4°C przez 10m, po czym leciutko odkręcam kranik i wracam do sprawdzania procentów
3.2.14. T1+4-5g zaczynają się kwiatuszki, przekładam wężyk z małpy do słoika, odbieram ok litra (słoik ma 1,2l pojemności) i kontynuuję wg. 3.1.14
W tym momencie w garze mam ok. 95-96 stopni; przy górnym kraniku jest 2-2,2°C chłodniej niż przy głównym (stała różnica); produkt ma 96% w 20±1°C.
Efekt: ok. 500-550ml ciepłego przedgonu 95-96% (do mieszania), ok. 6-6,5l dobrego 96% w 20°C, ok litra pogonu (do mieszania)
4. Problem - narastał stopniowo i nie wszystko na raz; na początku po zmianie kalibru i naboju wszystko szło jak dawniej, tylko szybciej - mogłem wykorzystać prawie pełną moc grzałki. No i tu zaczęły się schody...
4.1. Coraz ciężej było zalać kolumnę - wkońcu doszedłem do pełnej mocy a płyn dalej nie pokazywał się w szklance; po jakimś czasie kolumna zaczyna "prychać", sprężynki skaczą do góry po czym, niestety, spadają do gara. Ponieważ i tak wszystkie były już albo w garze albo w chłodnicy oparów (tej na samej górze), więc zanim od nowa zasypałem to je wszystkie wytrawiłem i przejrzałem; zebrałem ok 300ml zgniecionych - ale nie wiem, czy to jest powód - mogły zostać zgniecione podczas skakania. Po starannym zasypie i zostawieniu wolnego miejsca (ok 2-3cm tak na górze jak i na dole każdej rury) spróbowałem, z tym samym efektem. Problem "obchodzę" zalewając kolumnę dosłownie, od góry, czystym alkoholem jak tylko temperatura na odbiorze przekracza 50°C; to daje mi ok. 40-45s na zamocowanie chłodnicy oparów (z już włączoną wodą), po czym grzeję mniej, niż powinienem - patrz 4.2
4.2. Podczas czyszczenia/odpędu (p. 3.1) nie jestem w stanie użyć pełnej mocy - rura ma prawie 50% większą średnicę (prawie, bo ma grubsze ścianki), więc powinienem spokojnie móc grzać 2 razy mocniej - guzik prawda, dalej jadę na 2kW, bo inaczej skacze. ALE przy dzieleniu (p.3.2) wszystko jest elegancko przy 4,2-4,3kW - tak jak powinno być. To by wskazywało na problem z nastawem - ale jaki?
4.3. następna DRASTYCZNA różnica między odpędem a dzieleniem: nie jestem w stanie ustalić temperatury na odbiorze podczas odpędu; po przekroczeniu ok. 77°C zaczyna skakać, tak w górę jak i w dół, o nawet 4 stopnie, 2 razy na sekundę (tzn. odczyt mam tylko 2 razy na sekundę); aż nie dojdzie do ok. 82°C - i przestaje. Skoki temperatury były kiedyś (rok temu) małe - rzędu 0,4-0,5 stopnia, rosną z tygodnia na tydzień - ale zakres temperatur, w jakim to zjawisko występuje jest niezmienny. Wymieniłem termoparę (dwukrotnie), zastąpiłem termistorem, sprawdziłem w czajniku (nie skacze), wreszcie wykosztowałem się na atestowany termometr - i dupa, b.z., tylko teraz ma dużo większą bezwładność cieplną i odczyt raz na 5s. Przerobiłem cały moduł, opuszczając gniazdo termometra na sam dół, żeby na pewno niczego nie dotykał, osłoniłem siatką, żeby skaczące sprężynki się do niego nie przytulały - i nic. Skacze tak przez 7-25s po czym przestaje, czasem na 10-11s, czasem na parę minut nawet. Ale przy drugim pędzeniu jest ABSOLUTNIE stabillnie. Znowu, to zdaje się wskazywać na problem z nastawem - ale czy na pewno?
4.4. Mimo, że drugi gon jest absolutnie stabilny, w końcowym efekcie odbieram mniej niż połowę tego, co powinienem. Zakładając, że jest to bardziej zawzięty azeotrop, zebrałem wszystko z całej partii (no, za wyjątkiem acetonu) i puściłem trzeci raz, WOLNIUTEŃKO (~1l/g, czyli refluks ok. 1:10). Z tym samym efektem; z 75kg sachara spodziewałbym się ok. 25l dobrego, czystego spirtu - a odebrałem 8,5. Nie sądzę, by mi smak tak wyszlachetniał przez nieco ponad rok!
Summa summarum - niestety wprowadziłem dwie zmiany jednocześnie rok z hakiem temu: powiększyłem średnicę kolumny (ale żadnego innego rozmiaru nie zmieniłem) i przerzuciłem się na nieszlachetne drożdże. Nie bardzo rozumiem, jak którakolwiek z tych zmian mogłaby przynieść powyższe efekty.
Ta wiadomość jest już na tyle długa, że tylko pokornie poproszę o oświecenie!
) to daje 37kW, w co mi trudno uwierzyć. Ponieważ ustalenie faktycznych możliwości wymaga piekielnie skomplikowanych obliczeń wymagających założeń co do ułożenia sprężynek i wyznaczenia 3 współczynników na podstawie powtarzalnych eksperymentów z bardzo dokładnymi (ze względu na małą wielkość układu) pomiarami, postanowiłem zdać się na czysty empiryzm - zalać kolumnę, potrzymać trochę w tym stanie, zmniejszyć moc aby zbierać tylko to co spada. To wyszło ok 2kW dla kolumny ∅5cm. 
Producent podaje maksymalne obciążenie cieplne ok. 115 W/cm2.
