Oj, efekt pędzenia był praktycznie natychmiastowy; odbiłem się od przystanku aż siadłem na d....
No i faktycznie zalałem się, ale na szczęście nie w trupa.
Zalałem się od razu, co prawda była to bezalkoholowa wersja "Bloody Mary", takie prawie "Bloody Mary" co wykapywało/psociło się prosto z czoła ale za to bez nakładów finansowych osiągnąłem stan lekkiego oszołomienia
Głowę mam twardą, obijam ją sobie systematycznie to i przyzwyczajony jestem
W życiu czasem, z niektórych sytuacji można wyciągnąć bardzo ciekawe wnioski.
Ja doszedłem, swego czasu, do wniosku, że czystość, szczególnie nadmierna czystość może stanowić zagrożenie dla zdrowia, życia i porządku publicznego.
Za licealnych czasów, była to jeszcze jako tako prosperująca komuna, lata siedemdziesiąte, byłem na Starówce w Warszawie.
Przechodziłem koło sklepu Cepelii a przed oknem wystawowym stało sobie starsze małżeństwo z wielkim zainteresowaniem coś oglądając.
Zaciekawiło mnie, co tam może być takiego ciekawego i stanąłem obok nich. W pewnym momencie Pan Dziadek coś pokazał ręką a ja odruchowo i dość szybko nachyliłem się aby to lepiej zobaczyć i... z całym impetem pieprznąłem czołem w szybę. Odruchowo jeszcze przywaliłem ręką w tę szybę próbując się złapać kraty, która była w tym oknie wystawowym (takie solidne kiedyś były, rolowane: opuszczane i podnoszone korbą).
Dziadek z Babcią, przerażeni, w popłochu, szybko się oddalili
Okazało się, że:
1. Krata była za szybą co się zdarzało raczej sporadycznie.
2. Szyba była perfekcyjnie czysta co w tamtych czasach też było zjawiskiem sporadycznym (a może była świeżo wstawiona)
Tej szyby wtedy nie rozbiłem, ale od tej pory mam przekonanie, że czystość może szkodzić
Pozdrawiam
Winiarek
