Alkohole-Domowe.com

Takie moje przemyślenia…
Każdy z nas zaczynając swoją przygodę z domowym wytwarzaniem alkoholu zadawał sobie to pytanie wcześniej czy później. Choć na początku jasnym było, że to ma być cukier, tak w miarę rozwoju „edukacji alkoholowej” i głębokości wtajemniczenia ów cukier przestał być surowcem oczywistym. Piszę ten post w oparciu o własne, stosunkowo krótkie doświadczenie, jest on wyrazem moich przemyśleń i preferencji, więc proszę się treścią w nim zawartą mocno nie sugerować, choć pomocnym może być dla początkujących wytwórców. I zaznaczam, że chodzi tu o surowiec z którego można otrzymać dobrą lub bardzo dobrą wódkę czystą. Rozważania te nie dotyczą innych alkoholi jak choćby rumu, whisky, brandy itd.
Cukier – ogólnodostępny, stosunkowo tani, a nade wszystko prosty do wytworzenia roztworu do fermentacji. Wystarczy pojemnik, woda i kawałek kija do mieszania. Doskonale klaruje się po przerobieniu przez drożdże i w kilka dni można uzyskać spirytus. Ogólnie taki sobie, z osławionym „duchem buraka”, czyli charakterystycznym posmakiem. Wielu z nas jest w stanie taki spirytus oczyścić dokładniej stosując różne metody rektyfikacji bądź filtracji. Po rozcieńczeniu daje czystą wódkę którą jednak znaczna ilość wytwórców dosmacza rozmaitymi sposobami, bo sama czysta jest w większości przypadków taka sobie.
Glukoza krystaliczna – dla zainteresowanych też dostępna, lecz już nie tak tania jak cukier, bo droższa od niego na dzień dzisiejszy dwukrotnie. Zrobienie nastawu i fermentacja przebiegają podobnie, ale znacznie prościej jest uzyskać dobry spirytus. Wystarczy jedna dobrze przeprowadzona rektyfikacja i zbędne są dalsze działania, bo wiele nie wniosą lub w ogóle nie poprawią jakości. Zaznaczam, dobrze przeprowadzona rektyfikacja dobrze wyklarowanego nastawu. O ile taki spirytus, w moim odczuciu, jest doskonałym surowcem na nalewki i wódki smakowe, o tyle na wódkę czystą nadaje się średnio. Po rozcieńczeniu do klasycznych 40% otrzymamy trunek nijaki, bez charakteru i oczekiwanego smaku. Za mdły i sterylny. Tu zdania mogą być podzielone co lepsze: czysta z cukru czy glukozy? Dla mnie ani jedno ani drugie.
Ześrutowane zboże – surowiec bardzo tani, z dostępnością jest różnie, w zależności gdzie kto mieszka. Mieszkając w środowisku wiejskim czasem wystarczy trochę naszych wyrobów by mieć żyta, jęczmienia, kukurydzy i pszenicy na bardzo długo. W mieście, no nie wiem.
By z takiego zboża uzyskać alkohol roboty jest mnóstwo, a dodatkowo potrzebny odpowiedni sprzęt: najlepiej kocioł z płaszczem do zacierania i gotowania, kolumna w odpowiedniej konfiguracji do odpędu i rektyfikacji lub dwie kolumny – pot-stil lub półkowa i wysoka kolumna z wypełnieniem. Procesy jakie należy wykonać to zacieranie przy pomocy enzymów lub słodu, fermentacja, zrobienie odpędu (wygotowanie całości alkoholu z zacieru) i rektyfikacja. No i oczywiście mycie sprzętu po drodze. Mimo, że trzeba się napracować i włożyć sporo energii elektrycznej lub z gazu, otrzymać można wódkę o wyjątkowym smaku, którą osobiście bardzo sobie cenię.
Mąka – w moim odczuciu surowiec na wódkę czystą lepszy od wszystkich wymienionych wyżej. Postępowanie technologiczne identyczne jak w przypadku zboża, ale jest mniej pracy z myciem, o jakieś 50% wyższa wydajność alkoholowa z takiej samej masy surowca. Tu można by pokusić się nawet na jeden proces, bez odpędu, a od razu rektyfikować przefermentowany zacier. Ale należy liczyć się z większymi stratami w czystym urobku. Smak gotowego trunku raczej nie do odróżnienia czy powstał z zatartego boża czy z mąki, a nakład pracy i energii mniejszy. Mam nawet wrażenie, że wódka zachowuje smak i aromat surowca, ale ta z mąki jest łagodniejsza. I jeszcze jeden pozytywny aspekt – zacier z mąki ma mniejsze tendencje do przywierania do dna kotła. Nawet w tym z płaszczem zdarzało mi się zdejmować niewielkie ilości młóta znad okolic grzania grzałek. W przypadku mąki nie ma nic.
Skrobia ziemniaczana – surowiec bardzo dobry, ogólnie dostępny, cenowo trzy lub cztero-krotnie droższy od cukru. Wymaga zacierania i to trochę innego niż zboże czy mąka, ale po nabraniu wprawy jest prosto. Za to gotowanie nie wymaga płaszcza, bowiem zacier klaruje się doskonale niczym cukier lub glukoza. Ponadto wystarczy jedno gotowanie na kolumnie rektyfikacyjnej z zachowaniem podstawowych zasad i można rozcieńczać otrzymany spirytus do pijalnego stężenia. Otrzymana wódka ma wyjątkowo łagodny, „wódczany” posmak i w niczym nie ustępuje wódkom zbożowym. Nawet, zdaniem niektórych degustatorów, jest lepsza.
Zaciery, a raczej nastawy na drożdżach Koji – dla mnie to swego rodzaju rewolucja dla pierwszego z etapów otrzymywania alkoholu, czyli fermentacji. Drożdże Koji służą do fermentowania ogólnie pojętych zbóż, czyli żyta, pszenicy, kukurydzy, ryżu itd. Co najważniejsze – niczego nie trzeba zacierać, więc robimy raczej nastaw, nie zacier. Wystarczy wlać wodę do fermentatora, wsypać rozdrobnione ziarno lub mąkę, wymieszać i podać odpowiednią ilość drożdży Koji. Odstawić w ciepłe miejsce i czekać aż skończą pracę, potem destylować przefermentowany nastaw. Te drożdże lubią surowiec bardzo rozdrobniony, więc najodpowiedniejszym wydaje się być mąka. Ponadto trzeba zwracać uwagę na silne pienienie nastawu, niejednakowe dla wszystkich surowców. Mocno pieni się np. mąka żytnia, prawie wcale mąka ryżowa.
Wydajność alkoholowa jest porównywalna z tradycyjnie robionymi zacierami na enzymach, smakowo również. Dodatnią cechą nastawu na Koji jest jego niska lepkość i mniejsza ilość stałych substancji z surowca niż w przypadku tradycyjnego zacierania.
Podsumowując, w oparciu o własne doświadczenie, na swoje wódki czyste wybrałbym wszelkie mąki i fermentację na drożdżach Koji. Następnie destylację do odpędu i potem jego rektyfikację na kolumnie zasypowej. Robiąc odpęd można pokusić się na odlanie pewnej ilości surówki na jakąś whisky lub burbon. Tak zupełnie przy okazji, bo pole manewru jest przeogromne.
Jeśli gdzieś w swoich przemyśleniach popełniłem błąd to proszę o wybaczenie i sprostowanie. Wszystko oparłem na własnym doświadczeniu a nie domysłach, lecz nie wszystkie zaciery lub nastawy robiłem wystarczającą ilość razy, by powiedzieć o swoich wnioskach, że są niepodważalne. Zapraszam do ewentualnej dyskusji.

A jak smak wódki z Koji?

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

robert4you pisze:A jak smak wódki z Koji?

Jak dla mnie bez różnicy, choć skłaniałbym się do tego, że z Koji jest łagodniejsza. Ale jeśli, to różnica bardzo subtelna. Do tej pory na samych Koji robiłem tylko wódkę żytnią. Kukurydza i ryż były robione pół/pół, czyli tradycyjny zacier i owe drożdże. Dwóch kolegów z tego forum próbowało żytniej na Koji, jeśli odnajdą temat, to może coś napiszą o porównaniu.

@psotamt, zapomniałeś o jeszcze jednym, wg mnie bardzo ważnym, surowcu na wódki czyste a mianowicie owocach. Czysta wódka uzyskana ze spirytusu owocowego też ma swój charakterystyczny i mocno łagodny smak

radius pisze:zapomniałeś o jeszcze jednym, wg mnie bardzo ważnym, surowcu na wódki czyste a mianowicie owocach.

Może nie tyle, że zapomniałem, co nie robiłem bezpośrednio, więc nie opisałem. Jedyna moja wódka mająca cokolwiek z owocami wspólnego to recykling owoców po nalewkach. Trudno więc ją nazwać owocową, bo surowcem na alkohol była glukoza, ale wódka wyszła rewelacyjna.
Tylko źródło pozyskania surowca na taką wódkę jest mocno skomplikowane i trudne

U mnie numerem jeden jest wódka rozrobiona z rektyfikatu słodowego. Słód zacieram a następnie filtruje na sraczwężyku. Fermentuje bez młóta bo wg mnie wychodzi łagodniejsza, mniej w niej typowego zapachu zboża. Po prostu jest bardziej neutralna ale jednak z (bardzo łagodną) nutą surowca. Poza tym, co kto lubi - jeden lubi jak mu cyganie grają, drugi jak mu skarpety śmierdzą. Powodzenia dla wszystkich w dążeniu do osobistego ideału.

Mnie najbardziej zaciekawiło zdanie :

"Wystarczy jedna dobrze przeprowadzona rektyfikacja i zbędne są dalsze działania, bo wiele nie wniosą lub w ogóle nie poprawią jakości"

Nigdy wcześniej nie spotkałem się z tym stwierdzeniem na forum a to dość mocne stwierdzenie.

Ktoś szerzej na ten temat? Czy mnie coś ominęło?

Marku, przekonałeś mnie do wytwarzania wódki z zacierów, Twoje przepisy spowodowały, że zacieranie stało się wręcz banalne, ale nie zgodzę się z jednym - ja jednak preferuję 2 pełne rektyfikacje
Wiadomo, o gustach się nie dyskutuje, próbki Twojej wódki zbożowej utwierdziły mnie, iż jestem daleko w tyle, ponieważ Twoja wódka po jednokrotnej rektyfikacji jest o niebo lepsza niż moja po 2 przebiegach...

aakk pisze:Mnie najbardziej zaciekawiło zdanie :
"Wystarczy jedna dobrze przeprowadzona rektyfikacja i zbędne są dalsze działania, bo wiele nie wniosą lub w ogóle nie poprawią jakości"

Nigdy wcześniej nie spotkałem się z tym stwierdzeniem na forum a to dość mocne stwierdzenie.

Mocne nie mocne... Wydaje mi się, że powinniśmy za wczasu zaznaczyć co chcemy osiągnąć. Spirytusu neutralnego tak nie zrobimy, ale wysokiej jakości wódkę gatunkową już tak. Podobnie uważam, że gdy mamy fajny surowiec to trzeba wykorzystać jego potencjał. Psotamt lubi zboże, ja uwielbiam owoce. Spirytus po jednej destylacji/rektyfikacji pod reżimem nosa, ostrego cięcia oraz doglądania temperatur potrafi być po rozcieńczeniu do 40% wspaniałą wódką z aromatem surowca, bez posmaków bimbrowych i co za tym wszystkim idzie z duszą...

Tylko cukru nie dawać do owoców. Jak już to najlepszego spirytusu po zakończonej fermentacji...

Jak to ma być spirytus z owoców, to nie ma sensu dolewać po skończonej fermentacji spirytusu, aby podnieść uzysk.
K.

Wszystko zależy Kolumna wytnie b. dużo owocu. Szkoda marnować dobry surowiec jeśli niewiele ma go zostać w finalnym produkcie. Jak się cierpi na nadmiar owocu to sprawa oczywista.

Jednak fajnie jest mieć czysty z samych owoców, zawsze ma się wtedy odniesionie do spirytusów z innych surowców. A to, że mało...wychodzi, zawsze można pogony owocowe osobno zbierać i je puścić
Ciekawe jak by fruktoza wypadła, cenowo teraz na allegro nie jest tak droga. Kol. Jurek robił, i po wpisie widać, że nie czuł różnicy.
K.

aakk pisze:Mnie najbardziej zaciekawiło zdanie :

"Wystarczy jedna dobrze przeprowadzona rektyfikacja i zbędne są dalsze działania, bo wiele nie wniosą lub w ogóle nie poprawią jakości"

Nigdy wcześniej nie spotkałem się z tym stwierdzeniem na forum a to dość mocne stwierdzenie.

Jednokrotną rektyfikację można przeprowadzić tylko w przypadku nastawu z glukozy (Jak Psotamt napisał)
Spiryt jest wystarczająca oczyszczony i łagodny. Ja osobiście jednak nawet glukozę rektyfikuję dwukrotnie.

Jaki destylator będzie dobry do wyrobu z mąki?

Każdy

aakk pisze:Mnie najbardziej zaciekawiło zdanie :

"Wystarczy jedna dobrze przeprowadzona rektyfikacja i zbędne są dalsze działania, bo wiele nie wniosą lub w ogóle nie poprawią jakości"

Nigdy wcześniej nie spotkałem się z tym stwierdzeniem na forum a to dość mocne stwierdzenie.

Ktoś szerzej na ten temat? Czy mnie coś ominęło?

Zajrzyj Waszmość do wątku traktującego o wódce z jęczmiennego słodu, nazwaną przeze mnie domową Finlandią.
topic21389.html

I się wzięły i tematy pomieszały.
Jeden chce łagodną wódeczkę zbożową.
Drugi owocową.
Postaw waść na stole kieliszek albo dwa..polej niech spróbują posmakują podebatują. Mi ta się bardziej podoba. A mi jednak ta druga. A mi ta pierwsza bardziej podeszła. Ale dobre? No pewnie że dobre. To nalej jeszcze jednego...

Swoista metafizyka wódki tkwi właśnie w tym, tj. jej ulotności i nieoznaczoności. Dlatego nie potrafię odpowiedzieć na pytanie, z czego uzyskamy tą najlepszą, idealną. Należy szukać, czyt. pędzić z różnych surowców. Do tego dochodzą odmienne metody destylacji i, co najważniejsze, gust konsumentów. Krótko mówiąc, wódka to wielka przygoda, na całe życie wystarczy.

Czystą sklepową to piję tylko od święta. Od kiedy nauczyłem się wytwarzać swoje, to wódka na drugi dzień mi nie "przechodzi". Czuć ją pogonem. Przynajmniej jak dla mnie. Ja lubię smak surowca. U mnie cześć rodziny lubi sklepową, ale większe grono przekonało się do moich wyrobów.

Czystą sklepową to piję tylko od święta. Od kiedy nauczyłem się wytwarzać swoje, to wódka na drugi dzień mi nie "przechodzi". Czuć ją pogonem. Przynajmniej jak dla mnie. Ja lubię smak surowca. U mnie cześć rodziny lubi sklepową, ale większe grono przekonało się do moich wyrobów.

Na spirytus glukoza/cukier dwukrotnie pędzona. Zbożówki robię na whisky itp.

@psotamt Na jaki % destylujesz zbożówki?

Psotamt tutaj w swoim opracowaniu- spostrzeżeniach - bardzo subtelnie, delikatnie i z klasą zasugerował zboża, jako najlepszy materiał na dobrą, Smaczną wódkę.
I to jest bardzo dobra koncepcja.
Lepszej nie ma i nie będzie.
Wódka ma być smaczna, a nie gryząca i paląca.
Chyba wydzielę to jako minifelieton aby koledze nie zaśmiecać tematu.
Psotamt- dzięki za natchnienie i pokazanie innym światełka w tunelu.

kondon pisze:Na jaki % destylujesz zbożówki?

Całą porcję zacieru destyluję na jakieś 50-60% sterując refluksem. Decydują względy praktyczne, bo niższy % powoduje, że gdzieś większą ilość gąsiorków z surówką trzeba trzymać. Dopiero potem rektyfikacja uzbieranego alkoholu.

kwik44 pisze:Tylko cukru nie dawać do owoców. Jak już to najlepszego spirytusu po zakończonej fermentacji...

Dlaczego ? Przypalą się grzałki ? Mam trochę nieudanych nalewek do przegotowania ale są słodkie ; (

Chodzi o to, by nie wprowadzać posmaków bimbrowych do nastawu owocowego. Podnosisz wydajność przez wlanie czystego spirytusu i maceracje w nastawie.
A nieudane nalewki możesz przegonić na spirytus lub na destylat owocowy - będzie to podobne do geist'a (o ile się nie mylę)

OK, nie zrozumieliśmy się. Chodziło mi o to, czy od gotowania słodkich nalewek nie popalą się grzałki.

Raczej nie, przecież i tak rozcieńczysz (chyba to nie jest gęsty ulepek)

Jako dobry materiał do produkcji wódek dodałbym jeszcze nasze kochane ziemniaki Zabawy z tym dużo, uzysk z kg jest raczej mizerny, ale całość jest warta zachodu moim zdaniem

Co najważniejsze - ziemniak ziemniakowi nierówny. Znaczenie ma każdy detal zacząwszy od materiału (ziemniaki stare, młode, nawet lekko nadgnite, umyte lub nie), poprzez przygotowanie zacieru (zacieranie słodem lub enzymami, w sposób ultra higieniczny lub z dodatkami jak zakażenie [pozdrawiam kwik44 ]), destylację/rektyfikację i kończąc na starzeniu.

Marku miałeś okazję próbować ziemniaka, wiesz o czym piszę. Mam nadzieję, że niebawem spróbujesz jeszcze młodych ziemniaków na słodzie jęczmiennym, całość zapowiada się bardzo obiecująco, pomimo niesamowitego smrodu samego zacieru po dodaniu drożdży. Dosłownie muszę wyprać wszystko po przelaniu z beczki do kotła, ale czego się nie robi dla hobby

psotamt pisze:Całą porcję zacieru destyluję na jakieś 50-60% sterując refluksem.

Nie tracisz przy tym dużo?

psotamt pisze:Dopiero potem rektyfikacja uzbieranego alkoholu.

Na jaki %?

Może opisz jak przeprowadzasz swój proces? Później jak długo starzenie.
O surowcach fajnie napisałeś, ale przydałoby się dowiedzieć co dalej z nimi

kondon pisze:Nie tracisz przy tym dużo?

Nie. Dość długo odbieram na wysokim % redukując odbiór. Dopiero pod koniec puszczam troszkę tylko swobodniej. Całość odpędu jest więc uśredniona, więc stosunkowo wysoka. Odbieram prawie do 100 *C w kotle.
A rektyfikacja z dwóch lub trzech odpędów na maksymalny % jaki jest w stanie zrobić kolumna zasypowa, czyli > 96%. Przypominam, że cały czas mowa o wódce czystej!

kondon pisze:Może opisz jak przeprowadzasz swój proces? Później jak długo starzenie.

Nie bardzo jest o czym pisać, wszystko ujęte na początku tematu; odpęd zacieru zbożowego w kotle z płaszczem by wyjąć cały alkohol, potem rektyfikacja na wysokiej kolumnie z zasypem. A starzenie? W zasadzie nie jest to obowiązkowe, wszak to czyściocha. Ale pita zaraz po rektyfikacji smakuje gorzej niż taka, która postała miesiąc lub dwa w ciemnym kącie

Odbierasz jak spirytus? W tej samej konfiguracji?
Stoi rozrobiona?

Nie wiem co masz na myśli pisząc taka sama konfiguracja.
A spirytus zawsze trzymam w niedomkniętej damie przez co najmniej tydzień, dopiero potem rozcieńczam go do 40%. Po rozcieńczeniu do lochu na jakiś czas. Zwykle jest to kilka miesięcy, rzadziej kilka tygodni.

Czy kolumna złożona w ten sam sposób, co do cukru i czy odbiór również w ten sam sposób jak cukier, czy jednak mniej dokładnie.

kondon pisze:Czy kolumna złożona w ten sam sposób...

Dokładnie tak samo jak do cukru. Katalizator, wysoka rura ze sprężynkami, głowica. Proces jak z cukrem; stabilizacja, odbiór przedgonów. płukanie OLM, gon, pogony. Żadnych ulg, wszystko na nos i smak. Koniec gonu gdzieś ok. 98-98,4 *C. Ale końcówka to już kwestia cierpliwości. Ja zwykle kończę < 98 *C bo kapie zbyt wolno.

Dzięki za wyjaśnienia!
Widzę, że w tak restrykcyjny sposób też da się zrobić coś dobrego

I jak efekty bo powiem szczerze że ja jak na razie na kolumnie (keg 30, bufor, OLM) tylko cukrówkę robiłem i jestem ciekaw jak wychodzi spirytus z innych surowców jeżeli przedestyluje go tak samo jak to robię z cukrówką czy czuć różnice czy zostaje coś z surowca itp ?

kleryk88 pisze:...czy czuć różnice czy zostaje coś z surowca itp ?

Czuć. To zupełnie inna wódka.

Miałem okazje pić wódki czyste od @psotamt- jest to coś nieprawdopodobnego, ciężko uwierzyć, ze taką wódkę da się zrobić ze skrobi czy żyta w domowym zaciszu używając zaawansowanej na swój sposób ale nadal amatorskiej maszyny:) warto iść tą drogą...

psotamt pisze:Czuć. To zupełnie inna wódka.

Wiec będę musiał poeksperymentować mam już kupione drożdże koji i 20kg mąki, a może masz jakieś fajne nietrudne(podobny stopień zaangażowania jak cukrówka) przepisy na ciekawe nastawy. Czytałem o dodawaniu otrębów pszennych albo ekstraktu słodowego do cukrówki. Próbowałeś kiedyś czegoś takiego ??

A czy da się zrobić wódkę na prostym potstilu, czy trzeba mieć jednak kolumnę?

Da się. Odpęd i destylacja z cięciem frakcji i będzie dobrze. Odrzuć na kolejne destylacje, to co Ci smakowo i zapachowo nie pasuje, a resztę przeznacz do spożycia

Da się.
Dwa proste procesy przy owocach i zbożach, trzy przy cukrze

psotamt i reszta ekipy czy ktoś robił na Mellow Mellow?

Oczywiście. Wszystko jest w temacie o Koji

Wódka sklepowa zdecydowanie mi już nie podchodzi. Albo śmierdzi, albo nie ma charakteru.
W sumie trudno mi mówić o ulubionych smakach wódki. Czasem zejdę do lochu i mam ochotę na kieliszek jęczmieniówki czy wyczyszczonej 2,5 re pyry, czasem na destylowaną słodką kukurudzianą, a czasem na aromat jabłek z dzikiego sadu. Wybór wódki zależy też przeznaczenia: na ostre picie do późna w nocy z dobrymi zawodnikami raczej wybieram wódkę o mało wyrazistym smaku i zapachu i na maksa oczyszczoną, na samotne siedzenie w fotelu z książką, coś co czuję, że piję: mocniejsze o pełnym aromacie.
Przetworzony produkt (najczęściej śruta) dzielę na dwie części puszczając bez odpędu na półkowej. Pierwsza część to ta, którą da się rozcieńczyć do 40% bez oznak opalizacji, zmętnienia: idzie na roczne starzenie się w głębokich czeluściach lochu. Druga część, lekkie zmętnienia czy pogony, daję na kolejne gotowania, tym razem rektyfikacja na rurze z wypełnieniem i odbieram 97% do rozcieńczenia. W ten sposób mam "dwa" rodzaje wódek z tego samego produktu do wyboru. Pierwsza do picia po roku, druga po trzech miesiącach. Każda na inną okazję.
Moja pierwsza liga to: kukurydza, jabłka, skrobia ziemniaczana, jęczmień. Czasami eksperymentuję łącząc i kombinując (bo np zostało w beczce trochę skrobi, a w drugiej kukurydzy). Nie mam przekonania do żyta (kocioł bez płaszcza wymusza tu najpierw odpęd na 30% mocy grzania) i pszenicy.
Moim zdaniem koji nie dają tyle aromatu, co zwykłe zacieranie śruty. Może zalanie śruty gorącą wodą, ostygnięcie i dodanie koji to zmienia? Ale to już tylko krok od zwykłego zacierania.

Skir pisze:Pierwsza część to ta, którą da się rozcieńczyć do 40% bez oznak opalizacji, zmętnienia: idzie na roczne starzenie się w głębokich czeluściach lochu.

Rozcieńczasz tylko i do starzenia? Niczego nie dodajesz - wiórki i takie tam?

Sprawdzasz to zmętnienie na bieżąco czy odbierasz do małych naczyń i testujesz później? A może masz już wypraktykowane widełki temperatury lub ABV?

psotamt pisze:Rozcieńczasz tylko i do starzenia? Niczego nie dodajesz - wiórki i takie tam?

@psotamt: do produktu na półce kukurydzy, jęczmienia i jabłka dodaję tylko wiórki dębowe. Pyra, jako wódka ziemniaczana całkowicie "biała".
Do kukurydzy rektyfikowanej wyjątkowo dodałem teraz trawę cytrynową - taki eksperyment. Ale raczej do części rektyfikowanej nie dodaje już nic. Kolumna, sprężynki plipek, bufor i OLM.

czytam pisze:Sprawdzasz to zmętnienie na bieżąco czy odbierasz do małych naczyń i testujesz później? A może masz już wypraktykowane widełki temperatury lub ABV?

Mówi się, żeby rozcieńczać po kilku tygodniach, przechowywać na około 60 %. Ale ja chcę wiedzieć od razu . Podczas destylacji na półkowej odbieram do kilku butelek pół litrowych. Potem biorę z butelki trochę i rozcieńczam do nawet 30% - jeżeli jest ok, biorę całość do rozcieńczenia 40-42% (bo część wywietrzeje) i do starzenia.
Serce uznaję w okolicach 85-70% odbioru.
Kolumny półkowej dopiero się uczę, mam ją zaledwie pół roku. Ale zauważyłem, że bez barbotażu, lub ze zbyt nikłym barbotażem, produkt będzie się prawdopodobnie opalizował, mimo, ze poleci np. ok 70% produkt. Podobnie poniżej 68%. Ale każda półkowa ponoć ma swoje upodobania. Przede wszystki trzeba próbować, wąchać, smakować (następnego dnia). Czasami po rozcieńczeniu do 40% otrzymałem produkt lekko tylko mętny o wspaniałym zapachu. Domieszałem do 50% (dlatego warto zostawić pierwszą butelkę, kiedy leci 92%) i wróciła krystaliczna przezroczystość. I jest dylemat . Wtedy sobie zostawiam na jeszcze dłuższe odpoczywanie - po roku zobaczymy, co dalej.

Tak sobie czytam Was Panowie i podziwiam. Nigdy nie byłem smakoszem wódki, uważałem że jest to produkt służący jedynie do sponiewierania, ale na pewno nie do degustacji, czy delektowania się nim. No ewentualnie jeszcze do drinków smakowych.
Raz jeden tylko wyczułem sporą różnicę w wódce, gdy znajomy podarował mi butelczynę, którą sam przyrządził ze spirytusu przywiezionego z Włoch i rozrobionego przez niego wraz z limonkami. Pierwszy raz potrafiłem wypić kieliszek bez wstrząśnięcia i przepijania, tak była łagodna. Prawie nie czuć było, że to alkohol. Nutka limonkowa była bardzo delikatna, ale wyczuwalna. Produkt był bardzo złudny, gdyż po wypiciu kilku kielonków nie czuć było nic w głowie, natomiast właściwości motoryczne zawodziły dość szybko. Co ciekawe, kiedyś dałem mu polski spirytus, żeby mi zrobił taką wódkę (przepisu nie chciał zdradzić), no i zrobił, ale to już nie było to. Później kupowałem od niego tą zrobioną z włoskiego spirytusu i zawsze była rewelacyjna.

Ze sklepowych najlepsza dla mnie była wódka Absolut, Finlandia też niezła, ale Absolut bił ją na głowę. Wiecie może z jakiego surowca Szwedzi robią Absoluta?

A tak na marginesie, to ciekawe dlaczego najlepsze wódki pochodzą z krajów gdzie panuje prawie prohibicja... Psikus losu?

O mące kukurydzianej ktoś coś napisze?
Taka wódka zrobiona ze spirytusu z mąki kukurydzianej rektyfikowanego na kolumnie zasypowej będzie miała smak inny od z mąki zbożowej czy skrobii ziemniaczanej?

@Kiwitom23
"Ze sklepowych najlepsza dla mnie była wódka Absolut, Finlandia też niezła, ale Absolut bił ją na głowę. Wiecie może z jakiego surowca Szwedzi robią Absoluta?

A tak na marginesie, to ciekawe dlaczego najlepsze wódki pochodzą z krajów gdzie panuje prawie prohibicja... Psikus losu?[/quote]"

Z pszenicy ozimej i wody .. czyli po bożemu

ale są producenci w Skandynawii i np. Hiszpanii, którzy spirytus robią z trocin drzewnych, brrr

bociann2 pisze:Z pszenicy ozimej i wody .. czyli po bożemu

Dzięki za info. Czyli co, normalne zacieranie słodu, czy dobrze rozumiem?

[Tyle znalazłem na angielskiej wikipedii:

"Absolut practices a One Source production philosophy, meaning that all of their production takes place in and around the village of Åhus, Sweden. The water and wheat are both sourced only from the village. Absolut uses CO2 neutral distillation (carbon emissions offset by planting trees that absorb CO2 over their lifetime)."

no, i że ten twórca Absoluta, niejaki Lars Olsson Smith ( swoją drogą ciekawa postać) wynalazł metodę rektyfikacji "tiodubblat renat ('ten times purified)", cokolwiek to znaczy...

kiwitom23 pisze:(...)

Ze sklepowych najlepsza dla mnie była wódka Absolut, Finlandia też niezła, ale Absolut bił ją na głowę. Wiecie może z jakiego surowca Szwedzi robią Absoluta?

A tak na marginesie, to ciekawe dlaczego najlepsze wódki pochodzą z krajów gdzie panuje prawie prohibicja... Psikus losu?

Jak już mówimy o Absolucie, to absolutnie się nie zgadzam. Nie dlatego, że np dla mnie Absolut to fatalna wódka i znacznie bardziej wolę Finkę.
Raczej dlatego, że Finka jest najtańszą wódką, jaką jestem w stanie wypić bez krzywienia się ( i nie chodzi o procenty ), oraz już niedużo jej brakuje, abym był w stanie napić się ciepłej z kieliszka.
Natomiast GreyGoose to dla mnie bardzo dobra wódka ( dostałem w prezencie i faktycznie, jest świetna ) oraz totalne odkrycie roku, tj Chopin Rye, czyli ten czerwony, żytni. R-e-w-e-l-a-c-j-a. Za drogi, aby go pić na co dzień, ale od okazji do okazji zdecydowanie. Wart swojej ceny. No i przy okazji polski, a to już naprawdę jest rzadkość.

Wódkę, a właściwie bimber piję bez zmrażania. Chłodzenie i zamrażanie kradnie aromaty i smak. Stosować to należy tylko w przypadku podłych wódek. Ale co do N A S Z E G O trunku narodowego:
Wokół wódki wiele jest niejasności. Od zawsze tyczyły się spory, czy wódkę z żyta wynaleźli Polacy czy Rosjanie.
Problem zaczął się kiedy w 1977 roku Rosjanie postanowili wprowadzić radziecką wódkę na rynek amerykański, promując hasło, że prawdziwa wódka musi być rosyjska. Zaprotestowali Polacy. Wówczas dziennikarz Wiliam Pochlebkin stworzył na potrzeby wierchuszki partyjnej legendę o mnichu Izydorze, który kilkadziesiąt lat przed Polakami, w 1441 roku po raz pierwszy upędził w Rosji wódkę z żyta. Niestety ZSRR to był wtedy potężny „bratni” sąsiad, a dodatkowo w 1972 roku podpisał kontrakt z koncertem Pepsi Cola. W zamian za zgodę na budowę fabryki Pepsi w Noworosyjsku, miał wesprzeć wejście na amerykański rynek „Stolicznej”. No i nasza „Wyborowa” przegrała z połączeniem potęgi amerykańskiego koncernu i komunistycznego giganta.
W Rosji produkowano coś podobnego do whisky zbożowej o mocy 38% i nazywano winem zbożowym lub poługarem. W ZSRR określenia dla produktu „wódka” wprowadzili komuniści w 1936 roku. Dla ułatwienia przyjęli wyznacznik 40% przypisując to fałszywie Mendelejowi. Dawniej wódką nazywano alkohol, który miał leczyć i sprzedawano go w aptece. Ale jak to w u Ruskich, wszystko opiera na fałszu.

Zgodnie z tytułem najlepsza wychodzi mi z glukozy na drożdżach Black Label przy podwójnej rdktyfikacji Nigdy nie robiłem z surowców zbożowych.

drgranatt pisze:Nigdy nie robiłem z surowców zbożowych.

Szkoda... Ale jeszcze możesz się nawrócić
Spirytus a w zasadzie wódka z kukurydzy jest świetna ale ja mimo wszystko uwielbiam spirytus z najtańszego cukru z promocji robionego na dwa razy. Uwielbiam ten słodki posmak i kwiatkowy aromat... To oczywiście kwestia gustu. Wiele osób ostatnio twierdzi, że cukier jest dobry do nauki, może coś w tym jest ale ja bardzo lubię taką swojską wódeczkę bez bimbrowych posmaków ale z charakterem.
Ostatnie degustacje wódki z ziemniaków od kolegi @Feti wbiły mnie w fotel. Wódka czysta ziemniaczana jest wyśmienita. Łagodna, dostojna i przede wszystkim smaczna. Nigdy nie sądziłem, że będę się podniecał wódą z kieliszka w temperaturze pokojowej...
Jeżeli ktoś ma możliwość aby zatrzeć ziemniaki to szczerze polecam.

Skir pisze:jeżeli jest ok, biorę całość do rozcieńczenia 40-42% (bo część wywietrzeje) i do starzenia.

Możesz jakoś sprecyzować swoje granice?

Tak jak pisał Skir, faktycznie toczy się spór, kto był pierwszy:

Przy okazji powraca temat stary jak świat i pytanie: kto pierwszy upowszechnił napój, znany dzisiaj powszechnie jako czysta wódka – Rosjanie czy Polacy? Jednoznacznie odpowiedzieć nie sposób. Ale można wybrnąć tak: wódka, produkowana początkowo głównie ze zbóż, była w Europie znana od wieków średnich jako lekarstwo, natomiast jako napój wyskokowy zaczęła upowszechniać się już od XV w. albo w Polsce, albo w Rosji, a na pewno na jakimś bliżej niesprecyzowanym pograniczu obu państw. Wprawdzie różne zapisy mówią, że w Rosji pijało się czystą wódkę nieco wcześniej niż w Polsce, to jednak z drugiej strony – pierwszą przemysłową destylarnię alkoholu, a więc gorzelnię z prawdziwego zdarzenia, uruchomiła we Lwowie w 1782 r. polska rodzina Baczewskich.

A jeżeli chodzi o Mendelejewa, to jednak miał pewne zasługi w tym temacie

Wbrew obiegowej opinii nie zajmował się w niej recepturą najbardziej popularnego napoju wyskokowego na świecie, czyli wódki, lecz tzw. kontrakcją objętości. Mendelejew udowodnił, że w pewnych roztworach i mieszaninach zachodzi zmniejszenie objętości, a więc że mieszanina ta w ostateczności ma mniej cząsteczek niż wszystkie składowe substancje, które ją tworzą. Odpowiadają za to wiązania atomowe. Tak jest właśnie w przypadku mieszanki etanolu z wodą.

A tak przy okazji, może byśmy zrobili ranking czystych wódek w zależności od tego, z jakiego materiału są zacierane.
Nie wiem jak stworzyć taką listę, może ktoś pomoże.
Mamy wódkę zrobioną z cukru, glukozy, ziemniaków, skrobi ziemniaczanej, kukurydzy, pszenicy, żyta, jęczmienia i nie wiem czy o coś pominąłem.
Jakby ci co zacierali taki alkohol podali swoje typy, to byłby fajny ranking

@kondon nie bardzo rozumiem jak mam sprecyzować. 40-42%. Najczęściej 40%, ok miesiąca z watą, potem korek.
@gacek wódka z kieliszka w temp pokojowej, ewentualnie z "lochu" ok. 17 stopni. I oczywiście bez popijania, choć powyżej 70 % to już czuję, że w żywocie się buntuje .
jeżeli chodzi o rektyfikacje:
- ziemniaki najbardziej delikatne, lekko słodkawe, bardzo przyjemnie wchodzi, rozlewa się po gardle i rozgrzewa dopiero w żołądku.
- kukurydza lekko słodkawa, ale z uczuciem delikatnej goryczki, słaby smak, praktycznie zerowy aromat w porównaniu do destylacji na półkowej
- jęczmień: słodki, ale z mocnym smakiem i zachowanym aromatem. czuć bardziej pazura wódki i w porównaniu do miejsca 1- 2 przez początkowy czas lekko pali w gardle (choć nie mówię, że to nieprzyjemne).

Erazer pisze:O mące kukurydzianej ktoś coś napisze?
Taka wódka zrobiona ze spirytusu z mąki kukurydzianej rektyfikowanego na kolumnie zasypowej będzie miała smak inny od z mąki zbożowej czy skrobii ziemniaczanej?

tak, będzie miała zupełnie inny smak i konsystencje. ale jak masz możliwość destylacji, to polecałbym bym ten proces - po rektyfikacji smak pozostaje, ale aromat już nie.

Bardziej chodziło mi o "jeżeli jest ok".
Od razu z kolumny nie będzie to czyste, więc gdzie jest ta granica?

kondon pisze:Bardziej chodziło mi o "jeżeli jest ok".
Od razu z kolumny nie będzie to czyste, więc gdzie jest ta granica?

Dla mnie jest OK, jeżeli po rozcieńczeniu poniżej 40% nadal jest krystaliczne. Tak sobie wymyśliłem. Zbieram do butelek, odlewam trochę z butelki i rozcieńczam np do 30%. Jeżeli nadal jest krystaliczne to z powrotem do butelki i cała butelka idzie do rozcieńczenia na 40-42% i do starzenia w damie. I sprawdzam kolejną butelkę. To oczywiście dotyczy procesu na półkowej. W przypadku rektyfikacji na kolumnie z wypełnieniem nie mam problemu z mętnieniem.
W temacie walorów smakowych wódek: skrobia ziemniaczana po dwukrotnej rektyfikacji o mocy 40% ma dużo więcej smaku niż skrobia ziemniaczana po jednym razie z półkowej. Ale ta druga ma 60% i wchodzi tak gładko, ze żal rozcieńczać )

Tylko po tym patrzysz? Nie próbujesz smaku ani zapachu?
Ciekawy pomysł...
Przede wszystkim o półkową mi chodzi.
Co z resztą?

Skrobia po dwukrotnej rektyfikacji ma więcej smaku niż po destylacji na półkowej?? Jak to możliwe?
Tak pytam o tą skrobię, bo będę się za nią zabierał na dniach i nie wiem, czy rektyfikowac raz, czy zrobić odped i dopiero potem rektyfikowac, czy może rektyfikowac dwa razy - mowa o kolumnie zasypowej - skrobia materiał na czystą

Erazer pisze:Skrobia po dwukrotnej rektyfikacji ma więcej smaku niż po destylacji na półkowej?? Jak to możliwe?
Tak pytam o tą skrobię, bo będę się za nią zabierał na dniach i nie wiem, czy rektyfikowac raz, czy zrobić odped i dopiero potem rektyfikowac, czy może rektyfikowac dwa razy - mowa o kolumnie zasypowej - skrobia materiał na czystą

...bo ta po półkowej ma 60%, a po rekty 40%. . Musze rozcieńczyć do tej samej mocy i wtedy porównać . Ale ta 60% wchodzi tak pięknie i popitki nie potrzeba
Ja rektyfikuję dwukrotnie na zasypowej. Na półkowej raz bez odpędu. Zupełnie inne smaki, ale ciekawe oba.

kondon pisze:Tylko po tym patrzysz? Nie próbujesz smaku ani zapachu?
Ciekawy pomysł...
Przede wszystkim o półkową mi chodzi.
Co z resztą?

Reszta idzie na kolumnę z wypełnieniem na spirytus.

Erazer pisze:Skrobia po dwukrotnej rektyfikacji ma więcej smaku niż po destylacji na półkowej?? Jak to możliwe?

Wg mnie na 99 % to niemożliwe.

Erazer pisze: ... czy zrobić odped i dopiero potem rektyfikować...

Wg mnie to jest najlepsza ścieżka aby mieć możliwie czystą wódkę przy zachowaniu jak największego smaku i aromatu.
Podwójna rektyfikacja wykroji cały aromat surowca.

@.Gacek, że tak powiem "mówię, jak jest". . W przypadku rektyfikacji skrobi, już pierwsza usunie aromat. Ale o jakim aromacie skrobi mówimy? Skrobia ziemniaczana nie jest raczej przesadnie aromatyczna.
Zresztą w kwestii zapachów się nie wypowiadam, bo sporę część niestety nie czuję. Pisałem o smaku. Moim zdaniem wódka ze spirytusu rektyfikowanego dwukrotnie z pełnym reżimem 40% ma więcej ostrości i wyrazistości smaku niż 60% po jednorazowej półkowej. Ale ta druga bardziej mi smakuje, choć ma jeszcze parę miesięcy na osiągnięcie pełnej dojrzałości.
Ale, jak już wspominałem, ostatnio ciągle piłem ziemniaczaną i mam lekki przesyt smaku.

To zależy też co kto lubi. Lubię i whisky i rum i czysta. Kiedy jednak piję czystą, to ma być czysta, bez ogonów. Ma być prawie naturalna i neutralna. Poza tym mam duże wątpliwości, aby jednokrotny proces na półkowej bez odpędu był taki dobry. Chwała Ci, jeśli wódka dobra wychodzi, ale to już musiałbym sprawdzić. Byle czym się nie zadowole

Nie wiem dlaczego wódkę uznaje się za trunek gorszy od koniaku czy whisky. Wódka to nie bezpłciowy napój pity w celu zmian świadomości. Lubię wódkę, cenię jej aromat, moc i smak. Bezpłciowa, tzw neutralna to efekt kontrastu wobec komunistycznych Vistul itp wynalazków.
@Gacek rozcieńczyłem do 40% pyrę na półkowej i oczywiście bije aromatem i smakiem pyrę po dwukrotnej rektyfikacji. Ale uważam że najlepsza pyra na półkowej to 60%. Wyjątkowo, bo optuję raczej w czterdziestkach

Skir pisze:Wódka to nie bezpłciowy napój pity w celu zmian świadomości. Lubię wódkę, cenię jej aromat, moc i smak.

Dokładnie. Wódka musi mieć charakter i smak. Identyczna sytuacja jest w przypadku piwa, wielkie koncerny wmówiły nam, że piwo musi być zupełnie bezsmakowe, bezpłciowe, że nie chodzi o to, by się nim delektować a jedynie o to, by jak najwięcej wypić/kupić i by szybko uderzało do głowy.
Dokładnie taka sama sytuacja jest w przypadku wódki! Wielu moich znajomych twierdzi, że dobra wódka to taka, której nie czuć, że się ją pije... Na szczęście większość po spróbowaniu ziemniaka zmieniła zdanie

Panowie, widzę, że dyskusja zaczyna zmierzać w kierunku smaku i gustu a jak tak to kończy się zanim zaczęła się.
Wódka czysta ma być czysta, czyli zrobiona ze spirytusu po destylacji surowca i kilkukrotnej rektyfikacji. Wystarczy zerknąć do cioci wiki

Wódka – wysokoprocentowy napój alkoholowy uzyskiwany przez zmieszanie w odpowiednich proporcjach spirytusu rektyfikowanego z wodą. Może mieć charakter czysty, bez dodatków lub smakowy. Zawartość alkoholu etylowego w wódce wynosi nie mniej niż 37,5% obj., zwykle 40% obj. Surowcami do produkcji wódek są produkty pochodzenia rolniczego, tradycyjnie zboża lub ziemniaki.

Robienie w inny sposób wódki czystej już nią nie jest.

Przypomnę temat "Z czego wódka czysta – jaki surowiec?"
Fajnie, że opisujecie jaka powinna być dobra wódka, ale przydałoby się połączyć to z surowcem z jakiego ją uzyskujecie.

Skoro tak to najbardziej mi smakująca wychodzi z ziemniaków z dodatkiem zbóż. Dwukrotnie rektyfikowana na półce i częściowo zasypie Standardowo 40 koni mocy, więc z definicji - wódka

Dla mnie wodka musi być łagodna i póki co najlepsza wyszła mi na koji z mąki pszennej. Testy trwają i w najbliższym czasie na warsztat trafi śruta na koji oraz zatarta skrobia ziemniaczana.

Wiem, że temat nam zszedł trochę, ale cały czas w kwestii wódki jeszcze:
@drgranatt: wikipedia często podaje błędne lub nie w pełni profesjonalne wyjaśnienia. Według definicji prawnej UE: Wódka to napój spirytusowy wytwarzany z alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego otrzymywany w wyniku fermentacji – przeprowadzanej z użyciem drożdży – ziemniaków, zbóż albo innych surowców rolniczych, który jest następnie destylowany lub rektyfikowany w sposób zapewniający selektywną redukcję właściwości organoleptycznych użytych surowców (głównie smaków i aromatów pochodzących od surowca) oraz produktów ubocznych fermentacji.
Natomiast wg ustawy z 2013:
Polska Wódka (Polish Vodka), w swoim czystym wydaniu, to wódka, która nie może zawierać dodatków innych niż woda, otrzymana z alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego uzyskanego konkretnie – z żyta, pszenicy, jęczmienia, owsa lub pszenżyta albo ziemniaków, uprawianych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której wszystkie etapy wyrobu odbywają się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jedynym procesem jakiemu może być poddana to leżakowanie w celu nadania jej szczególnych właściwości organoleptycznych (art. 38 ust. 1).
Może pora na stworzenie własnej definicji wódki bimbrowej , do czego mamy prawo działając w podziemiu.
Mój ranking wódek własnego wyrobu podałem, choć jest on dość płynny

Może się przyda komuś:

@kiwitom23 napisz że ten film to żart, bo ktoś się może zasugerować, że w ten sposób uda mu się dobrą wódkę zrobić

jakis1234 pisze:Fajnie, że opisujecie jaka powinna być dobra wódka, ale przydałoby się połączyć to z surowcem z jakiego ją uzyskujecie.

Dorzucę więc i ja coś od siebie

Alkohol etylowy uzyskany w wyniku destylacji po fermentacji alkoholowej produktów rolniczych, powinien wykazywać zapach i smak charakterystyczny dla surowców użytych do jego wyrobu. Według Polskiej Normy cechy te określane są mianem „swoisty”. Jednak w czasie fermentacji alkoholowej poza alkoholem etylowym powstaje także szereg związków, które w istotny sposób wpływają na smak i zapach destylatu, bardziej lub mniej intensywny, w zależności od stężenia w jakim występują. Związki te mogą nadać napojowi alkoholowemu niepowtarzalny aromat, bądź pogorszyć właściwości organoleptyczne napoju, nadając mu nieprzyjemny smak i zapach.

Nie wiem czy to podlega definicji czystej, ale piłem wódkę z soku brzozowego. Surowiec ciężki do obróbki i pracochłonny. Destylowany na najprostszym destylatorze, jednak dawał efekt smakowy nie spotkany w innych alkoholach.

kiwitom23 pisze:Może się przyda komuś:

Oby kufa nie. To co pokazują na tym filmiku zakrawa o morderstwo jakości. Moje gorzelnicze serce umarło w momencie, gdy zalali ziarno syropem z cukru. Nie, no kurczaki nie.

W Łomży byłem kiedyś na dłuższym obiedzie.
Siedział przy stole facet znany z "dobrego bimberku". Robił go bardzo podobna metodą - do syropu cukrowego dodawał żyto i stało to razem kilka miesięcy, bo nie uznawał innych drożdży niż dzikie, a potem destylowal na prostym destylatorze. Zachwytów nad tym trunkiem było co nie miara. Więc można sobie krytykować, ale amatorów na berbeluche jest wielu.

Krytykujemy coś co widzimy na filmiku. Nikt z nas tego nie smakował. Tylko sobie wyobrażamy. Wyobraźnia jednak czasami może płatać figle.
Jesteście pewni, że to jest z gruntu złe?
I jeszcze jedno - nie ma tu zastosowanie coś takiego że, wpadamy w pułapkę tego czegoś co jest w tym przysłowiu: "...wszyscy dookoła twierdzą, że czegoś tam nie można zrobić. Nagle przyszedł jeden gostek, który o tym nie wiedział i to zrobił..."?

A ja mam takie pytanie do znawców tematu.
Czy jeśli zrobimy zacier powiedzmy poł na poł z kukurydzy i jęczmienia i go przedestylujemy, to wyjdzie nam podobny produkt finalny jak w przypadku gdy połączymy ze sobą w takich samych proporcja gotowy już destylat kukurydziany z destylatem jęczmiennym ?

Wyjdzie coś podobnego
Jakieś tam minimalne różnice mogą być ale raczej niewyczuwalne.

Super
Czyli tak jak się spodziewałem
Ostatnio się zastanawiałem nad tym jak zrobić dobrą wódeczkę. Robiłem zacięty z rożnymi proporcjami kuku, jęczmienia i żyta, i nie zawsze efekt był zadowalający. Teraz zrobię po prostu zacięty monozborzowe ( choć ta pyra zaczęła mnie intrygować ) i efekty będę mieszać w celu uzyskania pożądanego smaku.

A czego oczekujesz?

MASaKrA_Domingo pisze:A czego oczekujesz?

Jest napisane dobrą wódeczkę

No i tu dochodzimy do tego, że jeden lubi jak cygani mu grają, a inny jak nogi mu śmierdzą
Ktoś lubi wyraziste wódki ( żyto, owoce ), a ktoś lubi bardzo łagodne ( np ja ) i o delikatnym posmaku surowca.

Bez opisu oczekiwań ciężko będzie coś więcej doradzić.

Kolega szuka swoich smaków . Ja postępuje w podobny sposób.
Destylacja zbóż każdego z osobna a pózniej mieszanie
W tej chwili u mnie jest na topie kuku z pszenicą w stosunku 3do 1
Ale eksperymenty trwają.

@MASaKrA_Domingo Słyszałem kilka razy, że niektórzy do zboża dają cukier, słyszałem też wielokrotnie, że kiełkują ziarno i dają cukier.
Przypuszczam, że przy destylacji prostej surowiec coś oddaje i duch buraka nie wierci dziury w brzuchu Tak przynajmniej twierdzą Ci którzy ten trunek spożywali .
Przy kolumnie zapewne wszystko zostanie wykastrowane szkoda ziarna na taką zabawę lepiej posłużyć się koji,

Wytrzymałem na tym folmiku.
Z poerwszego przebiegu 37 procent. Rozcienczone pół na pól i po drugiej destylacji 57 procent.
Pszenica zasypana wodą z cukrem.
Filmik równie kiczowaty jak cała Ukraina.

Przebitka kieliszka z ogórkiem na talerzyku ratuje całą sytuacyję.

Ale... może i Leszek ma rację. Nie piliśmy tego i nie wiemy jak smakuje.

W każdym razie jak dla mnie to tylko następny głupkowaty filmik.

Masakra nie zalamuj się. Zwyczajny badziew. Jak tanie wino z żyta.
Góral.....jeszcze sporo przed tobą. Gryka. No i Sorgo.

Wnioskuję że w ryż poszedłeś tyż?

@Rozrywek Wiesz że u mnie na 1 miejscu są owoce
Zboża to tak żeby przez zimę nie wyjść z wprawy
Na razie tylko kuku. pszenica, i jęczmień były w kociołku, bo na rum czekam już miesiąc i dalej pracuje

Góral bagienny pisze:Ale eksperymenty trwają.

I to jest najfajniejsze w naszym hobby. To jak odkrywanie nowych lądów lub nowych wynalazków. Niektórzy twierdzą, że wszystko już odkryte i wynalezione, ale te twierdzenia łatwo podważają kolejni mądrzy ludzie. Podobnie w naszej zabawie. Wiadomo co powstanie z żyta, melasy czy cukru. Ale to tylko skrót myślowy. Ta sama melasa może dać różne rumy, jak i żyto różną wódkę czy starkę. To nasze eksperymentowanie i poszukiwanie "swojego smaku" to to, co każe nam lecieć po nową śrutę czy mąkę, kupić takie czy inne drożdże. O konfigurowaniu sprzętu nie wspomnę, bo tu wariacji wiele. Ale nie ma fajniejszego uczucia, gdy zrobimy kolejny trunek i smakujemy go pierwszy raz wiedząc, że to będzie coś innego, nowego A potem smakujemy to po miesiącu, trzech... i stwierdzamy, że może być jeszcze ciekawiej To Never ending story! I dobrze, życie nudne być nie może.

wolan pisze:@MASaKrA_Domingo Słyszałem kilka razy, że niektórzy do zboża dają cukier, słyszałem też wielokrotnie, że kiełkują ziarno i dają cukier.
Przypuszczam, że przy destylacji prostej surowiec coś oddaje i duch buraka nie wierci dziury w brzuchu Tak przynajmniej twierdzą Ci którzy ten trunek spożywali .
Przy kolumnie zapewne wszystko zostanie wykastrowane szkoda ziarna na taką zabawę lepiej posłużyć się koji,

Mając dostęp do taniego zboża, robiłem cukrówki ze zbożem w ilości 2-3x ilość cukru.
Niestety. Coś mi się wydaje, że albo musisz zacierać, abyś miał smak zboża ( w sensie zboże musi zostać przerobione ), albo musisz mieć zboże ześrutowane ( tak jeszcze nie robiłem, ale wkrótce mnie czeka wieeeele cukru do przerobienia, więc zrobię pseudo wujka jessiego na ześrutowanym zbożu,
Albo po prostu zboże musi leżeć w cukrówce kilka tygodni, może nawet miesięcy. Na to niestety nie mam czasu.

A ja polecam dodanie zboża do gotowego destylatu
Dostałem w prezencie coś takiego i stało to chwilę ale efekt niesamowity

Coś takiego jak stumbras?

.Gacek pisze:Coś takiego jak stumbras?

Lepsze było dostałem destylat pszeniczny albo spiryt z pszenicy do butelki było wrzucone z 20 ziarenek pszenicy.
Przy pierwszym podejsciu dupy nie urywało bo ja nie jestem zwolennikiem czystej
Ostatnio to wygrzebałem z czeluści barku i powiem jedno ambrozja kolor żółto pomarańczowy a smak i aromat
Ale co to było to do kolegi @Cumel pytać

Czy zacierał ktoś mąkę ryżową enzymami?
Zastanawiam się, czy po zacieraniu mąka ryżowa zostawia dużo osadu, czy jednak tego osadu nie ma prawie wcale jak w przypadku skrobii ziemniaczanej.
A smak? Jak się ma smak wódki z mąki ryżowej do wódki ze skrobii ziemniaczanej?
Ktoś jakieś doświadczenia w temacie?

Góralu te ziarenka były całe czy łamane?

Durne pytanie. Zapewne całe.
Zastanawia mnie nie pelne śrutowanie a lekkie miażdżenie. Jak czosnku.
Zgniecenie byle jak. Czy to coś wyjdzie ze środka czy jest zawarte również w wierzchniej części ziarna.

Klos czy miazga? Ciekawostka.

Erazer pisze:Czy zacierał ktoś mąkę ryżową enzymami?

Mąka ryżowa na enzymach i na Koji

Zacierałem na enzymach, ale nie klarowałem, bo gotowanie było w płaszczu. I wolę mąkę ryżową przerabiać na Koji niż na enzymach. W treści linku opisałem dlaczego.
A smak w porównaniu ze skrobią? Bardzo trudno o odpowiedź, choć skłaniałbym się w kierunku wódki z mąki ryżowej. Jest ewidentnie słodsza, podobnie jak ze skrobi delikatna, łagodna, czuć ją delikatnie zbożem i... owocami, ale jest mniej "wódczana". Większość moich znajomych "współpijców" twierdzi, że ryżowa jest lepsza.

Dzięki psotamt, o taki opis mi właśnie chodziło
Nie mam koji, działam tylko na enzymach.
Dofermentowuje mi się zacier ze skrobii ziemniaczanej (już 16 dni fermntuje, niby 0 blg, ale czuć jeszcze słodycz), następnie w planach mąka kukurydziana, przeniczna no i właśnie ryżowa - będę miał porównanie.

rozrywek pisze:Góralu te ziarenka były całe czy łamane?

Całe były Ale bimberek stał chyba z pół roku z tymi ziarenkami

Kol. Erazer nie wiem jaki masz sprzęt, ale u mnie niesklarowana mąka ryżowa poszła na grzałki i nie było żadnych problemów.

P. S. Jeśli ktoś ma dojście do mąki ryżowej w fajnej cenie, proszę o pw.!

A dlaczego na pw Proszę bardzo - https://www.badapak.pl/maka-ryzowa
tutaj kupowałem w opakowaniu 25 kg

Dlaczego na pw? Ponieważ nie jest to temat główny, zapytałam przy okazji.
Mąka ryżowa, uważam, ma wiekszy potencjał niż pszenna. Na świeżo zdecydowanie wygrywa ryżowa.

Koleżanka próbowała skrobii ziemniaczanej?

Nie, ponieważ moje próby zacierania słodu skończyły się fiaskiem. Bawię się koji, a takiej skrobi niezbyt chce ruszyć.

Ja dziś przypuszczałem kukurydzę otrzymałem 8.5l spirytusu 95% i 5l pogonów jakieś 40% . Teraz spirytus zostawiam żeby po oddychał i za jakiś tydzień będę dobierał do 45% mam nadzieję że będzie miodzio