Alkohole-Domowe.com

Nastaw na Fermiolach poszedł do destylacji. Nie mierzyłem odebranej dobroci alkoholomierzem, ale mogę już podzielić się pierwszymi spostrzeżeniami. Serca na Fermiolach było mniej niż na Fermvinach, ale było tak aromatyczne (Fermviny nawet 1/5 tego poziomu nie uzyskały), że pozostanę przy tych drożdżach. Smakowo - też rewelacja, poczekam aż odetchnie tydzień i przejdę do rozcieńczania. Po zakończeniu odbioru serca wyłączyłem grzanie, a do kotła trafiło serce z pierwszego nastawu (kiepskie smakowo) oraz uzbierane przedgony i pogony z wszystkich destylacji miodowicy. Przedestylowałem to na nieco zwiększonym refluksie i znów wynik kapitalny. Może nie był to już tak delikatny destylat, ale z dundru udało mi się uwolnić jeszcze mnóstwo smaków - będzie surowiec do dębienia na brandy miodowe.
Na dundrze (7 litrów) ruszył nowy nastaw z 1kg cukru - w celu wyciśnięcia reszty aromatów z niego. Równocześnie zrobiłem 10 litrowy nastaw (gęstwa Fermioli z drugiego nastawu) na miodzie odzyskanym z wosku i popłuczyn. Ma 16 BLG i w smaku i zapachu bije na głowę wszystkie nastawy miodowe, które do tej pory robiłem, także te na miód pitny .

Popełniłem dzisiaj nastaw na wodzie z miodem po topieniu wosku - z 7,5l wody wyszło 30l nastawu o BLG 23. Do środka tym razem poszła paczka SpiritFerm Turbo Fruit - ze względu na to, że są to drożdże winiarskie z kompletem pożywek. Już zaczęły się rozkręcać.
Nastaw z cukrem na dundrze osiągnął 10 BLG na Fermiolach, a nastaw z miodu z wosku i popłuczyn idzie uparcie do końca i miał już 5 BLG podczas kontroli.
Rozrobiłem jeszcze uzyskany destylat z drugiego nastawu do 40% - jest bardziej miodowy niż pierwszy, ale też nieco ostrzejszy. W dalszym ciągu będę szukał najlepszego stosunku drożdże/jakość destylatu - dlatego użyłem SF Turbo Fruit, następne w kolejności możliwe że będą drożdże typu Vodka - też w ramach testów. Zaś urobek z przedgonów, pogonów i pierwszego serca, jako ten bardziej "treściwy" i ostrzejszy trafił na szczapy dębowe, które moczyły się w bourbonie i brandy, będzie mógł się spokojnie moczyć przez dłuższy czas, bez obawy o przedębienie.

I nastawów na wodzie z miodem już nie ma. Zlałem oba i puściłem na raz. Turbo Fruit spisały się doskonale, z 23 BLG zbiły do -1,5 BLG i ładnie się sklarowały. Kolumnę CM na odcinku 60cm dobiłem zmywakami (13 sztuk) zamiast luźno wsadzonej wełny nierdzewnej - to było to, co powinienem dawno zrobić . Uzyskałem w sumie 5l ~80% serca, które wymaga jeszcze redestylacji (jest nieco ostre, za wcześnie skończyłem odbiór przedgonu), oraz jakieś 2,5l pogonów, które pójdą wraz z przedgonem do przedestylowania z nastawem cukrowym na wcześniejszym dundrze. Obecny dunder się chłodzi i w weekend nastawię na nim partię z miodu rzepakowego (dzięki dulcis_aurum) o BLG startowym 21-23 (części dundru się pewnie pozbędę lub zachowam jako dodatek do zacierania żyta w najbliższym czasie).

Schowaj pół litra tego urobku na jakiś czas. Gwarantuje że będziesz zaskoczony... Fakt że na początku jest ostry smak. Ale według mnie, miodowy nastaw po destylacji "to król samogonów - bimbrów"

Właściwa degustacja urobku z pierwszego tłoczenia odbywa się tydzień lub dwa po procesie, żeby destylat mógł odetchnąć w niecałkowicie zamkniętej butelce. Na początku to mogę jedynie ocenić smak i zapach z grubsza, na czym się już nie raz przejechałem.

Dostałem za free 9 słoików 0,9l miodu z pasieki znajomego pszczelarza. Mam zamiar zrobić z tego miodowice. w jakiej beczce to rozpuszczać , żeby blg startowe wyszło ok. 25 ? Chodzi mi oczywiście o pojemność. I drugie pytanie. Czy na aabratku da się zrobić z tego dobry trunek?

Przydałaby się beczka 50-60l jeżeli zrobisz to na raz, lub fermentator 30l jak podzielisz na dwie partie (np. jedna po drugiej na dundrze), BLG startowe nie wyżej niż 25-26. Na Aabratku wyciągniesz również dobry trunek, o ile nie przesadzisz z wypełnieniem i refluksem - pracuj w trybie potstill z regulowanym refluksem, z niezbyt dużą ilością wypełnienia, odbieraj na smak i zapach, żeby leciała miodowa dobroć .

Dzięki za odpowiedź. Nastawię w beczce, mam teraz 60-tkę wolną. Zrobię chyba na krótkiej rurze z trzema zmywakami to smaczek miodu powinien mi przejść.

Smaczek z miodu przechodzi i na długiej rurze (przeczytaj moje wcześniejsze posty), odbieraj produkt 60-85% i bez problemu będziesz miał miodowicę.
Drugą partię miodowicy (na miodzie rzepakowym) zrobię w ciągu najbliższego tygodnia, nastaw już się w miarę wyklarował i czeka na odpalenie maszynerii. Odbiorę podobnie jak wcześniej serce-surówkę do redestylacji wraz z poprzednim, a przed- i pogony pójdą do kotła z czekającym nastawem cukrowym na dundrze, po odpowiedniej obróbce produkt trafi do dębienia.

Wczoraj spróbowałem wreszcie destylatu z odsklepin- mieszaniny miodu, wosku, wody i pieron wie czego jeszcze.
Nie filtrowałem, fermentacja i pot still.
Destylowałem dwa lata temu, destylat ma ładny miodowy, dyskretny zapach (mocne oczyszczenie w t6rakcie destylacji, urobek 80%), smak nie bardzo mi odpowiada. Oprócz miodu czuć wosk i jakieś apteczne nuty. Chyba naleję to na jakiś owoc i przedestyluję ponownie.

Nie odflitrowałeś wosku przed fermentacją czy przed destylacją? Jeżeli to drugie to smak świeczki faktycznie może być nieciekawy (wiem jak smakował nastaw na wodzie miodowej z topienia wosku), pozostaje redestylacja lub dębienie i inna obróbka "smakowa".

Nie filtrowałem wcale, to nie zapach świeczki tylko wosku pszczelego. Sam w sobie przyjemny, tutaj jednak za bardzo stężony.
W innych destylatach, np. pszenżycie na miodzie, ten zapach jest niezłym dodatkiem.
Sama redestylacja nic nie da, zrobię chyba ten nalew i dopiero po tym redestyluję.

Wosk pszczeli, świeczka (w domyśle z wosku pszczelego), jedno i to samo , nuta sama z siebie przyjemna i znośna w małym stężeniu. A może dosłodzenie małą ilością miodu poprawiłoby smak tego wynalazku? Skłaniam się do takiej próby na swojej miodowicy, bo przeglądając unijne Rozporządzenie nr 110 (dot. alkoholi), trafiłem na informacje o okowicie z miodu i wśród nich wspomniano możliwość dosmaczenia/dosłodzenia trunku miodem naturalnym. Trochę materiału do obróbki będę miał, więc spróbuję.

Mnie zapach świeczki kojarzy się całkiem inaczej, z czymś w rodzaju parafiny, zresztą mniejsza o to.
Nie chcę tego niczym tuningować, to ma być czysty destylat. Zrobię próbę z owocami, chociaż zast. się nad użyciem tego jako dodatku do innych destylatów, może nieźle wzbogacić bukiet.

Tak czy owak chodziło mi o to, żeby uważać z odsklepinami, filtracja wydaje się nieodzowna.

Taki destylat w dębowej beczce, mógł by zdziwić.

Nie robiłem jeszcze destylatu z miodu, ale zastanawiam się czy ten zapach wosku o którym mówicie, to jest wosk czy propolis? Bo w niektórych miodach kit wyczuwam wyraźnie i nie jest to mój ulubiony aromat.

Właśnie skończyłem destylację nastawu miodowego na dundrze miodowym. Wyszło mi 4,5l ~75% serca (odbiór na CMie między 80-88 stopni w głowicy, refluks regulowałem grzaniem - ustaliłem stały przepływ wody) i 1,5l pogonów. Przedgon odbierałem dłużej i na większym refluksie niż ostatnio, urobek od razu pachnie dużo lepiej. Smak i zapach - miodowy, czuć też surowiec miodowy (rzepak), odrobinę wosku i propolisu (specjalnie obwąchiwałem kolejne porcje urobku). Podobnie pachnie poprzedni urobek, tylko jest trochę ostrzejszy ze względu na niecałkowicie odebrany przedgon. Chcę rozrobić serce z pierwszego i drugiego nastawu do 20-30% i puścić razem na kolumnie CM, odbierając porządnie przedgon, a później zmniejszyć refluks i odbierać produkt o mocy 60-85%, by zachować możliwie dużo aromatu miodu.

Osobiście, nie rozumie po kiego grzyba frakcjonować nastaw miodowy. ( nie chodzi o przed lub po-gony )

Propolis i wosk, to są naturalne "składniki miodu". Fakt że propolis i wosk można oddzielić, ale od smaku miodu w to wątpię.

Pisałem, że je czułem, a nie że oddzielałem. Przy smakówkach mam zwyczaj odbierania destylatu w mniejsze naczynia i próbowania, stąd pisałem o wosku i propolisie, które czułem w niektórych momentach. Odbiór w mniejsze naczynia bardzo ułatwia późniejsze mieszanie i oddzielenie śmierdzących pogonów, dlatego to praktykuję, chociaż nie zawsze mi to wychodzi tak jakbym chciał.

Pogoniłem surówkę miodową. Rozrobiłem ją do 30 litrów (wsad miał ~27%). Przed odbiorem serca dość długo i powoli odbierałem przedgon (~0,4l; pamiętałem o uwagach dotyczących moich pierwszych destylatów miodowych), po czym przeszedłem do odbioru serca (80-90*C, bardzo długo udało utrzymać mi się temperaturę 81-82*C w głowicy - przy niej leciał najlepszy destylat). Urobek dzieliłem w trakcie destylacji - po odebraniu ~2 litrów wczesnego serca i wzroście temperatury w głowicy do wspomnianych 81-82*C destylat miał najbardziej miodowy smak jaki uzyskałem w destylacie. Odebrałem 3 litry 85% serca z przeznaczeniem na czystą miodowicę. Resztę urobku, który poleciał do 93*C w głowicy (~3l), przeznaczyłem z wczesnym sercem do dębienia. Pogon odebrałem do 96*C w głowicy.
Przedgon i pogon wymieszałem z wcześniejszymi odpadami destylacyjnymi związanymi z miodem oraz nastawem cukrowym na dundrze miodowym (wyszło 16 litrów wsadu o nieznanej mi mocy) i również przepuściłem w podobny sposób. Uzyskałem 0,7l skondensowanych przedgonów, 2l serca oraz 0,5l pogonu - resztę sobie odpuściłem, odbierałem do 95*C w głowicy.

Czystą miodowicę zrobiłem z wspomnianej najlepszej części serca. 5 bardzo kopiatych łyżek miodu gniazdowego rozpuściłem i zagotowałem w części wody i serca, rozrobiłem do 1l wodą i odstawiłem na 24h do powstania osadu, po czym przefiltrowałem przez filtr do kawy (wyszedł kryształ). Serce rozrobiłem wodą z miodem i wodą do 6,4l (~41%), odstawiłem na kilka godzin do ew. pojawienia się osadu/zmętnienia (nie wystąpiły) i zabutelkowałem.
Surówkę do dębienia zrobiłem z wczesnego i późnego serca (pierwszy wsad) i serca (drugi wsad). Po rozrobieniu do 50% wyszło 14 litrów wsadu do dębienia - cały poszedł do słojów z dębem. Dąb (mocno/średnio pieczony, mocno/średnio opalany, nieco surowego) jest m. in. po rumie, winiaku wieloowocowym, bourbonie, owocówkach, więc na efekt dębienia będzie trzeba trochę poczekać. Do części słojów dodałem nieco miodu gniazdowego, w sumie 5 kopiatych łyżek.

Chciałem bardzo podziękować dobrodziejom i mecenasom tego projektu , którymi są aronia oraz dulcis_aurum, którzy dostarczyli miodu, wody miodowej oraz odsklepin. Wielkie dzięki za możliwość poznania kolejnego destylatu smakowego z rodzimego surowca .

Nie studiuje prawa, a już mecenas . Odpalisz po próbce tych Twoich "dobrych wynalazków" jak będą gotowe i będzie git.

Dębienie zakończone. Ze względu na użycie dębu moczonego w wielu trunkach, brandy miodowe ma bardzo bogaty bukiet i gamę smaków. Dodatek miodu był idealny, trunek wyszedł delikatnie słodkawy. Teraz pozostaje tylko kilka miesięcy leżakowania przed właściwym spożyciem...
Kolor można podziwiać na zdjęciu poniżej.

Kolorek obłędny!

Powiem szczerze - narobiłeś mi smaka na tą miodowicę .

A ja zapytam, bo nie było dokładnie napisane. Miód do fermentacji sycicie czy nie ?

Nie, rozpuszczam bezpośrednio w wodzie na ciepło lub lekko podgrzewając jak miód się nie chce rozpuszczać. Sycenie powoduje niepotrzebną utratę aromatów.

Dzisiaj postawiłem dość niecodzienny nastaw. Ponieważ przez dwa tygodnie nie ruszył mi trójniak z pigwą i pigwowcem ponalewkowymi - najpierw przez tydzień potężna MD na Tokayach Zamoyskich (2 paczuszki, rozkręcana w soku jabłkowym z miodem i pożywkami) nie poradziła sobie, potem 10g G995 wsypanych na powierzchnię przez tydzień zdążyło tylko zasmrodzić nastaw to zmieniłem jego przeznaczenie. Miodu dałem 2,7l do pierwotnej brzeczki trójniaka, dodałem kolejne 1,8l i ciepłej wody do BLG około 20. Po solidnym wymieszaniu dodałem gęstwę z osadami po kilku piwach (1 saszetka US05, objętość ok. 2,5l) i ponownie zamieszałem nastaw. Po dwóch godzinach rozpoczęła się intensywna fermentacja. Część destylatu dodam do surówki żytniej na starkę, a część zachowam w formie czystej. Dunder po destylacji zostanie użyty do zacierania żyta.

Zachowanie nastawu zrobiło mi niezłą niespodziankę. Po trzech dniach intensywnego pienienia się i fermentowania, zwolnił i niemal stanął przy 14 BLG. Będę musiał wykorzystać go nieco inaczej niż planowałem, dolewając go do zacierów żytnich, wygłodniałe Fermiole poradzą sobie i z nim.

Fajnie to opisałeś. Czekam na efekty degustacji!:D

Przepuściłem nastaw miodowy. W trakcie fermentacji dorzuciłem do niego trochę owoców ponalewkowych, zlewek piw i win, przez co trochę się rozrósł . Dzisiaj do kega trafiło około 30l wsadu (smak wytrawny, fermentacja ustała 3 dni wcześniej i nastaw zaczął się klarować). Po odebraniu 0,5l przedgonów, odebrałem 3,25l serca w dwóch partiach o bardzo zbliżonym smaku, więc je zmieszałem - moc serca wynosiła ~75%. Do tego odebrałem 1,5l pogonów do przepuszczenia z zacierem żytnim, więcej już nie cisnąłem, bo leciało już bardzo wolno. Serce ma ciekawy, miodowo-jęczmienny smak ze słodkimi nutami owoców. Będzie doskonale pasowało do surówki żytniej, która trafi wkrótce na szczapy pieczone do starzenia na starkę.

Sączę sobie dzisiaj brandy miodowe (dębione) ze szklanki. Kolor złoty. W aromacie czuć miód, destylat miodowy, w tle dość silna nuta rumu, owoców, dębu, wanilii, karmelu i słodyczy. W smaku jest miód, słodycz, przyjemny alkohol, karmel, dąb, wanilia, delikatny dym, nuty winne. Po przełknięciu zostaje treściwy, miodowy, lekko zbożowy posmak. Mieszanka dębu z różnych trunków spisała się znakomicie, nie przykryła charakteru destylatu miodowego, a przyjemnie podkreśliła.

Idziesz na łatwiznę. Powinieneś opisać to w aleksandrynie polskim. Dopiero wtedy krasa cała tego trunku zostanie wypuklona

Moje uzdolnienia pisarskie kończą się na tym, co umieszczam w swoich postach. Nie będę na siłę walczył z formą wierszowaną, wolę napisać to co faktycznie czuję, prosto, zwięźle i na temat. Co tu owijać w bawełnę - chcesz, to wyślę ci próbkę, a ty ją opisz aleksandrynem polskim , a ja zostanę przy swojej formie wypowiedzi.

To był tylko żart. Mam nadzieję , że nie poczułeś się dotknięty

Euforbia1 - mnie zastanawia jak duża musiałaby być próbka od @gr000bego abyś podjął się opisania doznań w aleksandrynie polskim?

Tak z ciekawości zapytałem ciotki Wikipedii, cóż to za stwór ten aleksandryn i po przeczytaniu tych fragmentów;

aleksandryn jest to iloczasowy asklepiadej mniejszy, który został w ten sposób zaadaptowany do poezji beziloczasowej jako wiersz sylabiczny...
W języku polskim forma ta jest bardzo rzadka ze względu na trudności w uzyskaniu czystego wersu jambicznego oraz w bardzo nienaturalnie po polsku brzmiącym układzie wersowym...

już go ku..wa nie lubię

Spokojnie radius
Stara harcerska piosenka: Gdzie strumyk płynie z wolna... należy do tej poezji. A jaka fajna jest

Ile dundru dajecie do kolejnego nastawu? Całość czy jakąś część?

Dunder miodowy w całości zawracałem do nowego nastawu, jest bardzo aromatyczny i nie wpływa negatywnie na pracę drożdży, w przeciwieństwie do dundru melasowego.

Dzięki. Nic się dundrowi nie stanie jak postoi z 2-3 dni po gotowaniu?