Alkohole-Domowe.com

Gratulacje!
W tym roku pokusiłem się o zrobienie śliwowicy ortodoksyjnej, tj. w beczkę 50L poszły umyte węgierki w całości, trochę ubite by puściły sok, bez wody, cukru i drożdży, jedynie dzikusy. Fermentacja ok. 2 tygodni, i potem wszystko do gara z grubym dnem. Destylacja 2x na potstillu, w 1. gotowaniu bez podziału na frakcje, w 2. z rozdzieleniem. Na chwilę obecną produkt jest jak dla mnie niepijalny (sama "pestka" ), choć ojcu bardzo smakuje Poczekamy, poleżymy i zobaczymy co z tego będzie

W roku poprzednim natomiast w tę samą beczkę poszły rozdrobnione owoce z pestkami, pektoenzymem i drożdżami (nie pamiętam jakimi). Gdy śliwki zupełnie się rozpadły, przecedziłem wszystko i w beczce został jedynie przefermentowany sok wraz z dodatkiem 2kg cukru. 1 gotowanie na potstillu z podziałem frakcji. Efekt przerósł moje oczekiwania, "sok" o klasę lepszy niż śliwowice, które można nabyć, czy to u nas na południu, w Czechach, czy w Chorwacji (chociaż może jakość została przyćmiona ogromną dumą z włożonej we wszystko własnej pracy)Do dziś nie zostało nic, jedynie 100g, które schowałem w celach porównawczych

Wniosek z tego taki, że to co tradycyjne i bardziej naturalnie nie zawsze jest lepsze (jak pisze wyżej @Lesgo58 w kwestii dzikusów)

Gratulacje Emocje były nie powiem.
Pozdrawiam

Uchylając rąbek o procesie (później opiszę całość).
Śliwki były w odmianie podobne do węgierki, ale miały mało cukru. Cały nastaw składał się ze śliw, i tyle.
Gratulacje dla wszystkich biorących udział.
P. S. Radius która jest Tw próbka?
K.

Ostanie miejsce pudła, ale pudło! Fajne uczucie, nie powiem zwłaszcza że wszytsko było robione na wariackich papierach.
Śliwki z marketu, odmiana nieznana. Smak i zapach zawdzięczamy dostawcy Lewiatana, gdyż zakup był w niedzielę i nic innego otwartego w okolicy nie było. Drożdże to turbo Fruit, bo w domu jestem tylko w weekendy i musiałem się z fermentacją wyrobić w tydzień. Owoce rozwalane mieszadłem do farb, fermentowane z pestkami bez cedzenia. Nie dodawałem cukru nic a nic, bo białego nie chciałem a glukozy w domu nie było. A we wspomnianym Lewiatanie tylko po 500g z Delecty po 5zł więc odpuściłem.

Destylacja na miedzianej kolumnie półkowej:


Destylowałem wszytsko jak leci, na dnie beczki po fermentacji zostało troche pestek, ale sporo poszło do kotła. Wykorzystałem konfigurację kula+ 4 półki + aromatyzator. Aromatyzator wypełniony był suszonymi własną suszarką śliwkami z lata tego roku. To pewnie odpowiada za specyficzny zapach destylatu, wcześniej ten patent wykrozytsałem przy czereśniowicy. Kol. Wawaldek zgłosił się już po próbkę, więc na forum publicum obiecuję, że prześlę:)

Feti pisze: Na chwilę obecną produkt jest jak dla mnie niepijalny (sama "pestka" ), choć ojcu bardzo smakuje Poczekamy, poleżymy i zobaczymy co z tego będzie
Wniosek z tego taki, że to co tradycyjne i bardziej naturalnie nie zawsze jest lepsze (jak pisze wyżej @Lesgo58 w kwestii dzikusów)

Ostatnimi laty oddzielam pestki przed gotowaniem i przeznaczam je na karmę dla dzików Zacząłem to robić po akcji z mirabelką, która gotowałem z pestkami i wyszła ostra w smaku.
Aktualnie kończę drugą destylację surówki ze śliwki bez dosładzania. I efekt taki sobie - wali lekko butwą. Może to "zasługa" węgierek późno kupowanych? Ale już pierwsza partia poszła do mBeczki (trzecie zalanie) i może się ułoży?
W poprzednich sezonach dodawałem glukozę do 20% i było lepiej od razu.
Chyba w przyszłości będę dodawał glukozę, bo może wyższe stężenie alko w "winku" zabezpiecza je przed niepożądanymi procesami np. gnilnymi.

redhot pisze:Destylacja na miedzianej kolumnie półkowej:

No ładne laboratorium i gratulacje z pudła

Gratulacje dla zwycięzców,@redholt piękny sprzęt i reszta godna pozazdroszczenia.
A gdzie jest miejsce 5 w arkuszu.

Bardzo dziękuję wszystkim jurorom, ocena tylu próbek to nie lada wyzwanie.

@zarazek4
Piątego miejsca nie ma, że to są dwa czwarte

No i stała się jasność.

Konkurs rozstrzygnięty, nagrody rozdane...
A przepisów na cudśliwkę, jak na lekarstwo

Następnym razem też biorę udział w konkursie!
Gratulacje dla uczestników!

Czekamy

@kamal czekamy i niczego nie zatajaj ewentualnie na priv mi zapodaj

Jucu pisze:Konkurs rozstrzygnięty, nagrody rozdane...

Nagrody będę wysyłał po niedzieli. Kolegów Kamal i redhot proszę o podanie na PW, adresów do wysyłki

No to tak.
Śliwki kupiłem po promocyjnej cenie, w warzywniaku. Sprzedawczyni mówi, jak na śliwowicę to te. i kupiłem 60kg ,
Odmiana podobna trochę do węgierki, cukru za dużo nie miały szczególnie. 20 kg zostało wypestkowane, a reszta zmiażdżona i do beki. Zero cukru i drożdży. Tylko dzikusy. Czasami tylko mieszadłem mieszałem, aby pestki odeszły. I tak po 2 tygodniach smak już wytrawny, ale czapa pływa w górze. Ale po przejażdżce w aucie, czapa opadła.
I teraz najlepsze destylacjia.
Śliwki zostały odciśnięte i sam płyn do kega (rura 50cm, wypełniona sprężynkami miedzianymi). I standardowa procedura, odbiór przedgonów bardzo powoli, a później też serce leciało już malutkim ciurkiem. Odbiór na węch, tak do 20% chyba zszedłem. A później druga destylacja ale już w szybkowarze, (rura 50cm, tym razem pusta w środku), i znowu odbiór przedgonów powoli, wręcz kropelkowy. A serce już szybciej troszkę, taki szypki odbiór kropelkowy. I tak do 50 albo 55% zszedłem. Przy obu destylacjach starałem się sumiennie odciąć przed i po gony od serca.
Cały urobek wyniósł, lekko ponad 1L 70+%.
Później rozrobienie z wodą, ze studni do 53%.

I tak to było

Mam nadzieje,że teraz wszyscy ci którzy tak szczekali, że z dzikusów to nic dobrego wyjść nie może dwa razy się następnym razem zastanowią zanim coś napiszą. Dzięki @kamal

lesgo58 pisze:... robiłem też próbę z nastawem w pełni ortodoksyjnym - czyli robionym na dzikusach. Na dzień dzisiejszy śliwowica z takiego nastawu wyszła w/g mnie najgorsza. ...

Dla pewności zastanowiłem się 4 razy. Potwierdzam to co napisał Kolega lesgo58, zrobiłem śliwowicę z super węgierki na drożdżach dzikich bez dodatku jakiejkolwiek słodyczy. To co uzyskałem nie pozwoliło mi wysłać próbek na konkurs, destylat jest taki sobie, na pewno nie ma czym się chwalić.
Żeby nie było, że to post starego zgorzknialca to podam inny przykład. Na tym samym sprzęcie przedestylowaliśmy z kolegą, jego nastaw trochę dosłodzony, śliwy to tzw "krakowianki" na drożdżach turbo (łyżka stołowa puriFerm). Może kogoś zdziwię, ten destylat nadawał by się na konkurs ale było po czasie no i nie był mój.
Nadal się zastanawiam, w czym lepsze były Krakowianki od Węgierek? Chyba to nie drożdży wina.

Ja przeważnie jak robię owocówki to na dzikusach. Śliwowice na nich zawsze mi dobre wychodziły.
Kwestia też dzielenia frakcji, i odbioru.
K.

No to może sprawę Śliwowicy na dzikusach opiszę jeszcze raz ale już dokładniej .
Zrobiłem ją tak naprawdę z przypadku. A właściwie z rozpędu. Miałem już 3 nastawy więc zrobiłem 4. Z ciekawości. Właśnie na dzikusach. Co mnie zdziwiło - wystartowały bardzo szybko. i pracowały dosyć burzliwie pierwsze 3 dni. po czym bardzo zwolniły. Zupełnie inaczej niż poprzednie nastawy, które pracowały spokojnie i równomiernie.
Jednak były też inne niespodzianki. Po pierwsze gdy minęły pierwsze 3 dni sprawdziłem jak pachniał nastaw. Było czuć śliwkę ale zupełnie inaczej niż poprzednie. Pod koniec zaczął być wyczuwalny nawet sztych octowy. Zaniepokojony nie czekałem już do końca fermentacji (było dopiero 10 brix mierzone refraktometrem - 4 blg spławikiem). Poszło do destylacji. To co kapało różniło się bardzo od tego co kapało podczas destylacji poprzednich nastawów.
Mam małe podejrzenie do tego co się stało. Śliwki nie były z ogródka - tylko z giełdy. Były prawdopodobnie czymś pryskane - co jest normą w uprawach przemysłowych. Te śliwki potraktowane drożdżami dały radę. Te na dzikusach niestety ale w którymś momencie z jakiegoś nieznanego mi powodu sfiksowały.
Oczywiście była to moja pierwsza próba z dzikusami i mimo iż uważam ją za nieudaną to nie zamierzam na tym poprzestawać. W przyszłym roku powtórzę eksperyment. Aż do skutku.

lesgo58 trzeba było wysłać próbkę na dzikusach, może miałbyś 1 miejce

Mam nadzieje że pierwsza trójka zachowa chociaż po 0,5l na zlot do Biebrówka, w celach promocyjnych.

Z tymi śliwkami to nie taka prosta sprawa jest. Mam zrobione z 3 źródeł, i w mojej ocenie najlepsza jest ze śliwek z warzywniaka, jakichś małych, nie znam nazwy. Wszystkie trzy, mimo dodania drożdży (choć w minimalnej ilości) w pewnej fazie fermentacji lekko dawały sztychem octowym - ale po skończonej fermentacji pachniały dobrze.
I po tylu opisach, jak tu dojść do ideału?!

Hmmm a fermentowane w szczelnym pojemniku z rurką ?

Mi szkoda beczki dziurawić, więc dekiel troszkę był przekręcony.
K.

Mi właśnie tak jeden nastaw się zepsuł pierwszy i ostatni raz fermentuję bez rurki

Za często zaglądałeś. Ja przez pierwsze 3 dni, to tak z 3 razy dziennie, aby czapę zatopić. Później, raz albo wcale.
Muszki Ci weszły, czy powstał ocet?
K.

Nie zagłądałem wcale może jeden raz. Pleśń i smród ala rozpuszczalnik. Miałem ten sam zapach jak zacier żytni mi się zepsół.

Cudeńka doszły
Papuga będzie służyć

K.

Superancko! Jeszcze raz gratulacje! No i owocnego panoramixowania!

@sargas dotychczas niczego nie fermentowałam z rurką. I te śliwki przy rzadszym mieszaniu dostawały tego specyficznego, choć delikatnego, zapaszku.

@Kamal piękne, gratuluję!

Dziękuję za nagrody...

I ja dziękuję za próbki Tylko liznąłem z każdej buteleczki - śliwowica delikatna, aromatyczna - ja ciągnę dłużej do beczki i czuć pogony.
Ale jestem pod wrażeniem gruszkowicy: liznąłem i jakbym jadł dojrzałą aromatyczną gruszkę. Nawet czułem jak sok po brodzie mi spływa I też porównam do swojej - od razu wyczuwam inne gruszki. I wysoki kunszt twórcy
Warto znać i mieć takie smaki w swej biblioteczce

Kamal masz wolną próbkę ? nawet 50 ml ?

Mam chyba jeszcze z 100ml tutaj. A resztę 500km dalej.
K.

Echhhh a ja dotąd nie lubię śliwowicy Ciekawe czy taki porządny trunek był by mnie w stanie "nawrócić"?
Jak do tej pory wszystko co próbowałem spożywać (w większości z Łącka) było paskudne.

No cóż.
Jakiś dziadzia w Łącku zrobił porządny trunek.

Powtórzył proces wielokrotnie, sukces był, ponieważ zrobił to naprawdę porządnie.
Ktoś powielił jego metodę, również robiąc porządny trunek.

Fama poszła, i reszta nie wytwórców ( tępych bimbrowników) na tej wypracowanej latami fali sobie płynie, korzystając jedynie z nazwy, bezczeszcząc ją dokumentnie, normalnie porażka. Bardziej dbających o opakowanie niż zawartość. Ładne butelki, stylowe korki, stylizowane na retro, a środku gryzący niepijalny syf.

Aż przylazł Kamal, grama cukru nie dał, upędził zacny trunek, i dobre imię Łąckiej przywrócił. Na dzikusach zresztą. (tu kwestia sporna) A że osobnik z natury dziki zapewne jest to sobie i na swoje podobieństwo grzybki dobrał
Tak dla kompanii, aby raźniej było

Ale wiara w przywrócenie prawdziwego, pysznego aromatycznego trunku we mnie pozostaje.
I tego się trzymam.

Pewnie i masz rację. Słyszałem o tym wielokrotnie. I nawet osobiście w tym roku nastawiłem dużą ilość śliwek żeby się przekonać (śliwki + pekto + bayanusy)
Część z nich odpędziłem po raz pierwszy. Dla mnie - śmierdzi Dlatego reszta (głównie gęste z którym i tak nie miał bym co zrobić) została użyta jako pokarm dla rybek w rzece.
A to co odpędziłem (jakieś 25l) stoi i czeka. Nie wiem jak długo jeszcze będzie czekać, bo wciąż uważam że nie lubię śliwowicy

Z uwagi, że nastał okres grypowy i coś się do mnie przylepiło postanowiłem zrobić sobie herbatkę regeneracyjną oczywiście z dodatkiem śliwowicy. Postanowiłem, że nie będę szalał i dodam jakieś 30ml na kubek + miód. Woń dojrzałej śliweczki dało się wyczuć już z daleka. W smaku pyszna fajnie grzeją ale nie wyginająca facjaty pomimo, że napój gorący i moc trunku 70 koni. Na weekend pokuszę się o dawkę 50ml będę miał porównanie tym co mi podali w knajpie na krupówkach.
@artii mój brat był zachwycony zapachem po pierwszej destylacji i nawet z łakomstwa wziął sobie małpkę do domu na degustację. Na drugi dzień mówi, że mu nie podchodzi:) Dam mu jeszcze małpkę już gotowego produktu z podziałem na frakcje i po drugiej destylacji może się nawróci

Potwierdzam zbawienne i fantastyczne działanie w połączeniu z herbatą. O aromatach unoszących się w powietrzu nie wspomnę.
Dla zwolenników i pasjonatów prawdziwego espresso proponuję spróbować tzw. espresso coretto - tzn kawa z "wkładką". Oryginalnie używa się grappy albo sambuco. Tym razem polecam dodatek śliwowicy. Pozytywny błogostan jaki ogarnia pijącego tak przygotowaną kawę - bezcenny.