Syrop na miodzie z mniszka (mlecza) lekarskiego
: niedziela, 27 paź 2019, 11:39
Witam.
Syrop popularny w czasach mojej babci lecz przeze mnie zmodyfikowany. Sam przepis znalazłem w internecie ale tylko jeden na miodzie bez cukru.
Dlaczego bez cukru? Bo cukier jest niezdrowy. Robi się go (syrop) bez gotowania - maceruje zamiast gotować. Dlaczego? Ponieważ z tego co się dowiedziałem w wysokiej temperaturze właściwości lecznicze mleczu zanikają.
Przepis - dość ogólny:
Zbieramy kwiaty mniszka lekarskiego. Najlepiej w maju i podobno przed południem. Uwaga nie pomylić z podobną rośliną (nazywa się mlecz) ponieważ jest trująca.
Kwiaty rozkładamy na stole itp. Żeby wyszły wszystkie małe czarne robaczki, które tam siedzą.
Następnie pakujemy kwiaty do słoika i zalewamy miodem. Zakręcamy i macerujemy. Ja trzymałem z dwa miesiące. Trzeba (podobno) raz na dzień czy dwa odkręcać słoik i mieszać dla pewności żeby pleśń się nie pojawiła na kwiatach bo wypływają one do góry. Ja zamiast mieszać to odwracałem słoik.
To może być koniec przepisu ponieważ te kwiaty można jeść. Tak usłyszałem od starego sąsiada i sam na sobie to sprawdziłem - są jadalne.
Do słoika można dodać np. Czosnku, spirytusu czy czego tam kto chce.
Jeśli ktoś nie chce mieć kwiatów i ich jeść to po maceracji: Bierzemy nowy słoik, sitko i łyżką przekładamy do sitka nad słoikiem aby odcedzić kwiaty.
Kwiaty, które mimo odciśnięcia są całkiem słodkie nadają się świetnie na nalewkę. Ale to osobny przepis.
Syrop popularny w czasach mojej babci lecz przeze mnie zmodyfikowany. Sam przepis znalazłem w internecie ale tylko jeden na miodzie bez cukru.
Dlaczego bez cukru? Bo cukier jest niezdrowy. Robi się go (syrop) bez gotowania - maceruje zamiast gotować. Dlaczego? Ponieważ z tego co się dowiedziałem w wysokiej temperaturze właściwości lecznicze mleczu zanikają.
Przepis - dość ogólny:
Zbieramy kwiaty mniszka lekarskiego. Najlepiej w maju i podobno przed południem. Uwaga nie pomylić z podobną rośliną (nazywa się mlecz) ponieważ jest trująca.
Kwiaty rozkładamy na stole itp. Żeby wyszły wszystkie małe czarne robaczki, które tam siedzą.
Następnie pakujemy kwiaty do słoika i zalewamy miodem. Zakręcamy i macerujemy. Ja trzymałem z dwa miesiące. Trzeba (podobno) raz na dzień czy dwa odkręcać słoik i mieszać dla pewności żeby pleśń się nie pojawiła na kwiatach bo wypływają one do góry. Ja zamiast mieszać to odwracałem słoik.
To może być koniec przepisu ponieważ te kwiaty można jeść. Tak usłyszałem od starego sąsiada i sam na sobie to sprawdziłem - są jadalne.
Do słoika można dodać np. Czosnku, spirytusu czy czego tam kto chce.
Jeśli ktoś nie chce mieć kwiatów i ich jeść to po maceracji: Bierzemy nowy słoik, sitko i łyżką przekładamy do sitka nad słoikiem aby odcedzić kwiaty.
Kwiaty, które mimo odciśnięcia są całkiem słodkie nadają się świetnie na nalewkę. Ale to osobny przepis.