Ku przeznaczeniu...

szabix · Post autor: **szabix** » wtorek, 6 mar 2012, 19:40

IR "Jan Matejko" rusza na szlak. To będzie jego ostatni bieg...

Uploaded with ImageShack.us

Nawet tony żelastwa nie robią takiego wrażenia jak zdjęcie, ukazujące nieuchronność losu.

[*]

rozrywek · Post autor: **rozrywek** » środa, 7 mar 2012, 00:22

To nie do końca tak...
Zawsze znajdzie się pasjonat, kupi odnowi, odmaluje.
Tego typu ikony nie umierają nigdy.
Masz przykład niejeden, ikony polskiej motoryzacji, muzealnicy kolejnictwa...Toż to nasza historia.
A nawet prawie prehistoryczna już teraz kana na mleko.Działa i działać będzie!!!
Zmieniam temat na...."Ku Niezapomnieniu"
Zgodzisz się?

szabix · Post autor: **szabix** » środa, 7 mar 2012, 21:56

Rozrywku, nie zrozumieliśmy się. Nie znam kolei od kuchni, ale za ciekawie to nie wygląda.
Pisząc o "żelastwie" miałem na myśli obraz po katastrofie.
Jakieś bardzo przygnębiające wrażenie zrobiło na mnie to zdjęcie. Przede wszystkim myślałem o ludziach, którzy za chwilę ruszą na spotkanie z przeznaczeniem.

arturo278 · Post autor: **arturo278** » czwartek, 8 mar 2012, 22:24

Poruszając się jakim kolwiek środkiem transportu tak prywatnym jak i publicznym mamy pasażera na gapę śmierć.Nie wiemy tylko kiedy nas weźmie w ostatnią podróż.

pokrec · Post autor: **pokrec** » czwartek, 8 mar 2012, 22:42

Śmierć jest tym, co uniemozliwia nam de facto zignorowanie najważniejszych pytań zycia. Wyjściem mędrca jest byc na nia gotowym o każdej porze dnia i nocy. Tak, żeby kiedy nadejdzie, nie byc zaskoczonym.
Można ignorować rzeczywistość (w tym przypadku nieuchronność śmierci), ale nie da się zignorować skutków ingorowania rzeczywistości.
Jedyne wyjście, to pokochać nasza siostrę smierć. Bo zwalczyć jej się nie da.
Memento homo mori...