@Rozrywek, nie będę się nad tobą "znęcał", ale powinieneś się trochę dokształcić w temacie rektyfikacji a szczególnie zainteresować się współczynnikiem rektyfikacji, o czym już wcześniej pisałem
Na początek zacytuję coś dla poszerzenia wiedzy
Współczynnik destylacji, stosunek współczynnika parowania zanieczyszczenia do współczynnika parowania alkoholu etylowego. Określone wzorem: RR = Kp: Ka, gdzie RR jest współczynnikiem rektyfikacji, Kp jest współczynnikiem parowania domieszki, Ka jest współczynnikiem parowania alkoholu etylowego. Współczynnik rektyfikacji pokazuje, jak zmienia się zawartość zanieczyszczeń w stosunku do etanolu podczas destylacji. Jeżeli współczynnik destylacji jest >1, zanieczyszczenia (głowa) odparowują szybciej niż etanol; jeżeli współczynnik destylacji jest <1, zanieczyszczenia (ogon) odparowują wolniej niż etanol. Zanieczyszczenia główne to: aldehyd octowy, oleisty, izomasłowy, akroleina, aldehyd octowy, formaldehyd etylowy, acetylo-etylowy, eter acetonowo-metylowy itp.; typowe zanieczyszczenia ogonowe to kwas octowy i furfural. Współczynnik rektyfikacji zanieczyszczeń pośrednich (aldehyd olejowy, acetal, metanol, eter etylowo-forminowy itp.) przy niskich stężeniach etanolu jest większy od jedności, przy wysokich stężeniach mniejszy od jedności. Przy pewnych stężeniach etanolu lotność etanolu i zanieczyszczeń pośrednich jest taka sama, a ich współczynnik rektyfikacji jest równy jedności.
Literatura: Anoshin I.M., Merzhanian A.A. Fizyczne procesy produkcji wina.
I teraz odnosząc się do zdania zaznaczonego na czerwono, cytat z K. Jarosz, J. Jarociński "Technologia Gorzelnictwa" cz. II
Rozcieńczenie rektyfikatu zwykłego uzyskanego z pierwszej rektyfikacji do mocy 50-60% obj. jest najkorzystniejsze z punktu widzenia tzw współczynnika rektyfikacji zanieczyszczeń. Żeby nie gmatwać sprawy dodatkowo współczynnikami lotności i wynikających z nich współczynników rektyfikacji, podam przykład zachowania się alkoholu amylowego, głównego składnika olejów fuzlowych. Jego punkt wrzenia leży znacznie powyżej temperatury wrzenia alkoholu etylowego i wody, wynosi bowiem 1320C. Jest on jednak bardziej lotny niż alkohol etylowy, gdy znajduje się rozpuszczony w cieczy o mocy poniżej 42% obj. Jeżeli wrząca ciecz ma moc wyższą, to alkohol amylowy ma charakter niedogonu. Wydawałoby się pozornie, że alkohol amylowy nie powinien opadać do kociołka, gdyż na niższych półkach teoretycznych wypełnienia kolumny jest niższa moc, a więc znów odzyska on warunki, w których ma charakter przedgonu. Jednak posiada on bardzo słabą rozpuszczalność w wodzie i słabych roztworach alkoholowych, a tylko rozpuszczony alkohol amylowy zachowuje się tak jak wyżej. Natomiast w strefie 40-50% obj. wydziela się i opada do kociołka w postaci oleistej cieczy. Bardzo podobnie w dużym przybliżeniu zachowują się takie zanieczyszczenia (tu estry) rektyfikatu zwykłego jak: izomaślan etylu, octan izoamylu, izowalerianian izoamylu.
Tabelkę z wykresem stężeń w jakich zmienia się współczynnik rektyfikacji dla poszczególnych zanieczyszczeń, musisz sobie znaleźć sam.
Gdy ją przeanalizujesz, sam dojdziesz do wniosku, że twoja koncepcja/teoria jest warta tyle, co zeszłoroczny śnieg
Kolejna rektyfikacja w maksymalnym stężeniu ( jak proponujesz) nie wniesie nic, albo w ogóle niezauważalną różnicę. Szkoda więc na nią czasu i poniesionych kosztów
Przyhamuj więc trochę i nie "koalakuj" aby nie narażać się na śmieszność i kpiny kolegów. Z dobrego serca ci radzę
) rozcieńczonej do ok. 25%.
