Codzienna Fascynacja Muzyczna

[ollo]

Phil Collins również nie z mojej bajki. Kiedy o nim myślę to wydaje mi się że
Phil Collins to najlepiej ubrany facet wśród muzyków robiący najnudniejszą muzykę na świecie. Na jego koncertach niektórzy ludzie, którym udało się przemycić broń - strzelają sobie w głowę.
Jak zrobi nudną muzykę to naprawdę ma się wszystkiego dość gdy się tego słucha. Jak zrobi dobry kawałek to można go słuchać latami. Świetny kompozytor. Ten numer In The Air Tonight skomponował bodajże po swym rozwodzie w latach osiemdziesiątych.
Również w latach osiemdziesiątych drukowano na papierze jakości papieru toaletowego taki dodatek do Sztandaru Młodych bodajże,który nazywał się NonStop chyba...
Zdaje się,że tam chyba kiedyś zamieszczono zabawne porównanie. Było zdjęcie Phila Collinsa w jego domowym studiu oraz znanego polskiego zespołu,nie pamiętam już jakiego. Nie wiem na ile dokładnie autor artykułu to policzył ale wyszło mu ,że Collins za kasę ze sprzedaży jednego swego albumu może sobie urządzić 100 x takie studio. Polski zespół zaś na początku lat osiemdziesiątych mógł sobie kupić za kasę z jednego sprzedanego albumu 100 sztuk kompletów strun do gitary...
Takie tam mi się przypominają ciekawostki ze starych polskich gazet muzycznych...
Za cholerę nie mogę ogarnąć wklejania tych filmów tutaj...zobaczymy czy teraz się uda...

Jak ktoś lubi kino z lat osiemdziesiątych to można sobie film Against All Odds spokojnie obejrzeć...
Proponuję również jeśli ktoś nie widział- film Phil Oszust Collins. Oglądam go sobie raz na pięć lat...niezły cyrk ten film...

[Skir]

Powaliła mnie jakaś nowa odmiana grypy. A może po raz kolejny C19? Nie ważne. Ale więcej czasu jest żeby posłuchać w domu na odpowiednich kolumnach, niż w pracy z kompa. No i analogów.
No i sięgnęło mi się do starych płyt. Padło na ... Blondie. Zaskoczenie? Uwielbiam! Ale wiadomo, korzenie muzyczne zawsze się czuje. A oni grali w CBGB

[Skir]

No i gramofon szlag trafił przed świętami . Wracam do płyt cd . Ale płyty tej kapeli zaczynam polować:

[JanOkowita]

Mam słabość do muzyki Simply Red.

[kiwitom23]

Mam słabość do muzyki Simply Red.

Ja też, nawet wybrałem się 07 grudnia specjalnie na ich koncert do Łodzi. Było genialnie, po prostu genialnie... i ten głos jak dzwon... cudo!!!

[rozrywek]

Zapowiada się ciekawy album.
Sporo trash, nieco demoniczno- psychodeliczny, pozornie haotyczny, a jednak poukładany.

Sceptycznie podchodziłem do 3 ostatnich płyt, do tej podchodzę z pozytywem i dozą zaciekawienia.

Czas posłuchać, tejże wiekuistej światłości:

[Skir]

No nie mogło być inaczej . Na święta piękny album Enya z życzeniami: Zdrowych i radosnych Świąt, a na Nowy Rok samych dobrych gotowań .

[radius]

Dla wszystkich, którzy mają już dość białego szaleństwa, już niedługo...

[kamilasta]

Mimo, że z kościółkiem niekoniecznie mi po drodze, wstawiam ten utwór, bo jest taki piękny...
A wszystkim życzę spokojnych, rodzinnych Świąt i zawsze pełnego kociołka w Nowym Roku.

[kamilasta]

Ech, Świąteczny nastrój mnie ogarnął. Zatem jeszcze raz a capella...

[ollo]

kamilasta...(nie wiem zupełnie jak wpisać twój tekst w ramkę...sory...nie ogarniam) --- nie ma nic nadzwyczajnego w tym że tak dobrze pamiętamy te czasy i taką mamy orientację. Wtedy po prostu nic innego się nie wydarzało. To o czym piszemy to było jedyne co było w tamtych czasach i cieszyć pozostaje się z tego że niejednokrotmie było to zacne...to takie nasze dzieciństwo...

[kamilasta]

Również i moje.
Natomiast chylę czoła przed doskonałą pamięcią do szczegółów. Ja gdzieś po drodze pogubiłam mnóstwo z tych drobiazgów. Dlatego z przyjemnością czytam wasze posty. I pamięć wraca.

[kiwitom23]

Zdrowych, Rodzinnych, Spokojnych Świąt dla wszystkich forumowiczów.

[JanOkowita]

Są takie utwory, które tchną geniuszem, ten jest taki dla mnie...

[radius]

Mnie niezmiennie wzrusza ten utwór

[gary1966]

[rozrywek]

Nie rozumiem. Dzingel bels wszędzie.
A ten utwór, świetnie dopracowany, zaaranżowany, chóralnie i melodycznie perfekcyjny, a zarazem bardzo łagodny.
Tak rzadko jest puszczany w radiu.

Zatem, wesołych świąt i czas na coś niezwykłego.
Niech magia trwa:

[użytkownik usunięty]

Dzień dobry

No i coś mną wstrząsnęło, coś pękło...
Mocne, bardzo mocne dla mnie zbyt mocne
Emocje...
No cóż. Są piosenkarze są artyści i jest Ralph.
Dziękuję

[Skir]

Ponadczasowe, wyprzedzające epokę i sprzed równo 50 lat!

[Skir]

Zostało 11 dni do koncertu Dropkick Murphys, no to gra mi to w duszy na okrągło!

[rozrywek]

Ku pamięci. Spoczywaj w pokoju David.

[ollo]

Był Zaucha z Anawą z roku 73.....Pozostańmy wobec tego w tymże roku 73-cim i posłuchajmy co też nawyrabiał w Filharmonii Warszawskiej Urbaniak z Dudziakową, Karolakiem ,Makowiczem i Bartkowskim.
Rzecz dla osób mających 40 minut czasu. Słuchanie fragmentów tej płyty raczej nie ma sensu.
Uwaga 1. Będzie miejscami jazzowo-elektrycznie
Uwaga 2. Dudziakowa będzie się drzeć od czasu do czasu dość mocno.
Uwaga 3. Będzie miejscami MROK.
Jeśli więc ktoś z Sz.Państwa gustuje głównie w miłych, świątecznych utworach czy też innych przyjemnie słodkich i uroczych utworach to może lepiej tam nie wchodzić...? Sam nie wiem...
Choć w paru miejscach, zdaje mi się- będzie nieco nostalgicznie.
Skrzypce Urbaniaka będą tą tęsknotą...
Nie będzie to jednak tęsknota z tych spodziewanych, może oczekiwanych...
Będzie to czasem tęsknota do nieokreślonych do końca, niepokojących niewypowiedzianą tajemnicą- dziwnych przestrzenii.
Czasem zaś tęsknota za zagubionymi w szalonych sennych marzeniach dreszczami niepokoju, które całkiem prawie już zgasły w mrokach nocnej niepamięci.
Tęsknota za dreszczami niepokoju które całkiem już skarlałe , dogorywające, prawie już nie istniejące a tak bardzo pragnące swym ostatnim tchnieniem- ożyć na nowo.
Pragnące ożyć na nowo.
Na nowo stać się PRAWDZIWYM PRZERAŻENIEM.
Więc zapraszam na to dziwne, nieoczekiwane spotkanie...

[Skir]

minęło ponad pół wieku, a ja nie znam lepszego gitarzysty. uwielbiam patrzeć nie tylko jak Jimi gra, ale jak traktuje gitarę, jakby była częścią jego ciała.
Dla wszystkich Pań na forum: Foxy Lady

[JanOkowita]

[Skir]

do odpłynięcia:

[kamilasta]

365 dni ludzkich dramatów... I duch wciąż niezłomny.

[ollo]

Zdaje się, że warto poświęcić temu czas.
Jak zwykle- nie ma najmniejszego sensu odsłuch fragmentów, nic nam to nie powie. Jest to opowieść mająca początek, apogeum i finał.
Warto najpierw dokładnie przyjrzeć się zdjęciu na ,,okładce" płyty i mamy wtedy przedsmak historii które nas tam spotkają.
Jeśli kogoś przedstawione zdjęcie zaniepokoi, jeśli ktoś chce po prostu mieć święty spokój i odprężyć się przy relaksujących dzwiękach - to miejsce zdecydowanie nie jest dla niego. Proszę zapomnieć o całej sytuacji.
Jeśli zaś kogoś bawią filmy takie jak np. ,,1408" wg. Kinga....zapraszamy do środka.
Proponuję wyciszyć światło i podkręcić dzwięk...zafundujmy sobie 45 min. dziwności.
Brzemienna koszmarem przestrzeń porodzi tu swe chore dziecię. Świat nie chce jednak istnienia czegoś tak chorobliwie wynaturzonego i nie dopuszcza istnienia takich dziwotworów dłużej niż tylko przez chwilę.
Wejdzmy więc tam, popatrzmy jak koszmar rodzi się, jak próbuje powstać i jak ,tak szybko jak to możliwe - niknie.
Bo rzeczywistość nie daje przyzwolenia by takie cholerstwa, nawet gdy się narodzą - mogły egzystować dłużej niż tylko chwilę. I dobrze że tak.
Wejdzmy więc - przy pierwszym kawałku, będąc już w mroku przedsionka tej historii- będziemy jeszcze widzieć nikły blask światła świata , który tak dobrze znamy.
Drzwi będą jeszcze przez chwilę otwarte i ten kto poczuje posmak przestrzeni w której się znalazł i zwyczajnie nie będzie tego chciał -w trakcie pierwszego utworu będzie mógł wyjść stamtąd.
Zostaniesz ?
Jeśli zostaniesz do drugiego kawałka, zobaczysz że tu po prostu - NIE MA ŻADNYCH DRZWI.
Wesołej zabawy...

[Skir]

@ollo
za ciekawe znalezisko: nie znałem. za wspaniały opis i osobiste odniesienia do płyty!
Posłuchałem w pracy 15 minut z ciekawości. Mega! Reszta w domu, bo nie chcę kaleczyć dźwięków na kiepskich (no może ) głośniczkach.
Doczytałem, że na koncertach wspiera ich Mike Patton - i znów wspólny krąg.

[ollo]

Miło mi ,że mogłem zaproponować coś ciekawego. John Zorn to wogóle jakieś nieprawdopodobne ilości muzyki produkuje. Robił kiedyś muzykę min. do Japońskich filmów sado-maso. Robił muzykę do Japońskich kreskówek dla dzieciaków. Ta muzyka do kreskówek bardzo ciekawa. Jak uda mi się odnalezć tytuł tej płyty to podeślę przy okazji. Patton i Zorn musieli się spotkać. Prawdopodobieństwo, że w muzycznym życiu by się minęli jest tak małe jak strzelenie szóstki w totka trzy razy z rzędu chyba...
Pozdrawiam.

[JanOkowita]

Przesłuchałem Naked City- Absinthe w całości. Na słuchawkach.
Teraz nie dziwię się, że Japończycy z chęcią udają się do lasu samobójców, bo muzyka Johna Zorn to jest przypadek psychicznej dewiacji w muzyce. Wynaturzenie, które aspiruje do twórczości tak jak obsrane majtki sprzedawane w automacie dla zboczonych niedowartościowanych Japończyków w Tokio.
Przepraszam za ostrą ocenę, ale pewnych rzeczy w sztuce nigdy nie zaakceptuję - bo to już przestaje być twórczością, a jest manipulacją na wrażliwości odbiorcy.

[Kasko]

Jeśli w tą stronę zmierzamy to proponuję to https://youtu.be/TICmWym9DmU

[ollo]

Zorn to żyd z Nowego Jorku. Skomponował i nagrał mnóstwo muzyki filmowej. Nagrywał również do produkcji japońskich.
Cóż mam powiedzieć...Absinth to dobrze opowiedziana historia, moim zdaniem.
Tak przynajmniej to do mnie trafia. Na pewno nie zostawia nikogo kto tego przesłuchał, obojętnym.
Dla niektórych takie klimaty mogą być interesujące, innych zaś zniesmaczyć. Muzyka na płycie współczesna zaś zdjęcie na okładce to lata 30te ubiegłego wieku...widać,że część osób przejawia upodobanie do tego typu historii nie od dziś czy wczoraj...
Jakby kto miał ochotę co poczytać w takich dziwnych klimatach to może Stefana Grabińskiego...
Lata dwudzieste bodajże. Czyta się miło. W necie jest parę nowel a książki można kupić bez problemu na Allegro bo w czasach komuny drukowali to na potęgę...
Może ,,Spojrzenie" - dla tych co chcą sobie nowelkę przeczytać... https://wolnelektury.pl/katalog/lektura ... zenie.html

[Skir]

Mnie do tego pasowałby też H.P. Levecraft.
To trochę inna muzyka. Dużo w niej czuję eksperymentów Milesa Davis`a, przełożonego na inne instrumenty. Inne instrumenty, bo inny świat po stu latach. Nie można jej traktować tylko jako zbiór melodii wygrywanych przez instrumenty. Bardziej jako wykorzystywania dźwięków do przekazania nastroju. Tu nie da się posłuchać jednego utworu. Muzyk zabiera cię w podróż wpływając na twoje emocje. To taka narkotyczno-muzyczna podróż w zakątki swojego umysłu i strachów tam czyhających. Nie zawsze można jej słuchać. Ja wczoraj nie byłem przygotowany na odsłuchanie całej płyty.

[ollo]

W temacie dreszczy to ciekawe rzeczy do powiedzenia miał Krzysztof Penderecki. Skomponował muzykę do Lśnienia Kubricka i też się dzieje.
Dość już...wystarczy tych przerażaczy...

[JanOkowita]

Wczoraj minęło 50 lat od premiery albumu Pink Floyd - "Dark Side of the Moon". A mi się wydawało, że to było raptem kilkanaście lat temu...

[ollo]

Tak mnie ręka świerzbi, że nie potrafiłem się powstrzymać.
Pierwsze to Górecki 3 symfonia - z Zofią Kilanowicz na wokalu, dyryguje Wit
Drugie to Górecki 3 symfonia - z Beth Gibbons ( Portishead) na wokalu, dyryguje - widać kto...
Znowuż wymagana cierpliwość ale popłaca...

[ollo]

Zajrzyjmy do miejsc do których jedynie z rzadka ktoś tam zachodzi...

[Skir]

W sumie nic nowego. I nie codzienna, bo słucham tego na okrągło od miesiąca. I w dodatku stara płyta. Ale uwielbiam. Ten koncert szczególny.
A chórek... mógłbym patrzeć i podziwiać bez przerwy

edit:
dobra, dla równowagi Waters też:

[ollo]

to ja się też jeszcze do Floydów dorzucę...

[JanOkowita]

Pamiętajmy też o naszej polskiej muzyce. Minęło 40 lat od wydania albumu "Nocny Patrol" zespołu Maanam.
Byłem wówczas na początku studiów i udzielałem się w radiu studenckim, ech co za czasy!