Śliwowica

[chrisb]

2 kg śliwek, 2 litry spirytusu 95%, 1/2 kg cukru, 1/2 litra wody

Śliwków dwa kilo wydryluj, aby przystojnie. pestki wyjmij, trzydzieści ich utłucz i do butla daj /śliwki też/, a litrem spirytusu zalawszy, zakorkuj go co duchu. Trzy abo cztery miesiące nie tykaj go, niech sobie stoi. Jak te miesiące miną, użyjesz essencyi tak urobionej na śliwowicę, a to tym sposobem.
Syrop z pół kila cukru i dwu szklanek wody zagotuj, a wyklarowany należycie , odstaw z kuchni, zaczym powoli do tegoż syropu litr spirytusu wlej, po trosze gotowej essencyi dodawając /całą/, a potym na powrót do butla zlej i na nowo czas pewien daj mu pokój, aby się śliwowica przednia sklarowała, poczym przez flanelę filtrując, w butelki zlewaj, zakorkuj i nie popijaj, aż pół roku minie i wyborną, a wystałą się stanie.
Smacznego

[chrisb]

Do śliwowicy pasuje cytat z Zemsty Abstynenta Aleksandra hr. Fredro

"Śliwowicy, mocium panie,
Kto popije, ten nie wstanie."

[olo 69]

Tylko z tego przepisu powstanie nalewka śliwkowa, a nie prawdziwa śliwowica. Ale spróbować warto

[chrisb]

olo 69, to jest dział nalewek, a nie destylatów.
Jest bardzo smaczna, tylko te dziesięć miesięcy czkania - katorgo, ale warto.

[eldier]

olo 69 chodziło, że śliwowica to jest produkt destylacji nastawu śliwkowego - i tego się trzymajmy. To co podałeś to co najwyżej może być śliwkówka/nalewka śliwkowa.
Moim zdaniem lepiej jest zalać 70% alkoholem, bo chodzi o maceracje owoców, nie konserwacje. Jak śliwki puszczą trochę soku to ewentualnie można dodać spirytusu, żeby wzmocnić. Ja swoje śliwki trzymałem półtora roku zalane alkoholem, a niektórzy polecają jeszcze dłużej. Odnośnie pestek to lepiej zrobić oddzielny nalew na pestki i po odcedzeniu owoców, dopiero nim dosmaczać. W ten sposób mamy kontrolę nad aromatem migdałowym/pestkowym - nie każdemu odpowiada, a niektórzy np lubią jak dominuje.

[chrisb]

Jest to stary przepis z XVIII wieku, tak go nazwali i nie widziałem powodu aby go zmieniać.
Nie wszystko co jest inne niż znamy jest złe.
Ja osobiście też zalewam 70% gdyż wydaje mi się to bardziej właściwe, a pestki dodaję od razu ba tak mi smakuje.
Po 2 - 3 miesiącach dodaję 95% i leży kolejne dwa miesiące.

[lesgo58]

Spiryt 100 lat temu miał inną moc. Nazywało się tak wszystko powyżej 50%. I jeśli był opisywany w przepisach to traktowało się właśnie o mocy ok. 70%.
Gdzieś to wyczytałem. Jak znajdę link to podrzucę.

[chrisb]

Dzięki lesgo58, bardzo chętnie poczytam na ten temat.

[radius]

Spiryt 100 lat temu miał inną moc. Nazywało się tak wszystko powyżej 50%. I jeśli był opisywany w przepisach to traktowało się właśnie o mocy ok. 70%.

Cytat z artykułu Dariusza Zawadzkiego "Alkohol i jego rodzaje w dawnej Rzeczpospolitej";
W okresie dawnej Rzeczpospolitej najpopularniejszym alkoholem było piwo.[...] Kolejnym popularnym alkoholem była gorzałka, czyli wódka, która do Rzeczpospolitej trafiła w XVI wieku. Najczęściej pędzono ją z żyta, rzadziej zaś z pszenicy i śliwek i poddawano trzykrotnej destylacji. Po pierwszej destylacji otrzymywano tzw. brantówkę, po drugiej prostkę, zaś po trzeciej okowitę (od łac. aqua witae – woda życia), czyli spirytus. W tamtym okresie okowita (spirytus) nie miała więcej niż ok.70% i spożywano ją wyłącznie po rozcieńczeniu w wodą. Prostka jako gorszy destylat miała ok. 15-20% i była pita przez biedotę miejską, robotników portowych. Okowitę często przed rozcieńczeniem z wodą doprawiano ziołami, korzeniami, a nawet owocami co dało początek poszczególnym gatunkom wódek np. anyżówka, kminkówka, cynamonowa, gruszkowa. Jednym z czołowych producentów gatunkowych wódek był Gdańsk. Jego najsłynniejszym wyrobem był ,,złota gorzałka’’ sporządzana według sekretnej receptury. Warto zaznaczyć, że cena wódki w tym okresie była dość wysoka, toteż pito głównie jej gorsze gatunki.

[PerciakP]

Ja zawsze robię podobnie ( właśnie jutro zrywam śliweczki prawdziwe z drzewa starszego ode mnie ) tylko jedynie nie trzymam tak długo zalanych owoców i zawsze zalewam czystym .