Na wstępie powiem, w ramach marudzenia, że od jakiegoś czasu nie chce mnie automatycznie logować na forum co mnie frustruje bardzo
- to tytułem wstępu.Rozpoczynam fotorelację z mojej kolejnej potyczki z miodem pitnym. Jak na razie popełnione zostały czwórniak wiśniak i czwórniak czarnobeziak i nie chwaląc się powiem, że na razie jest 2:0 dla mnie
Dzisiejszego wieczora rozpocząłem trzecie starcie, ale po kolei. Na wstępie powiem, że zdecydowałem się robić miody owocowe niesycone czwórniaki. Dlaczego owocowe - sprawa prosta - to trunek praktycznie niewystępujący w Polsce (do tej pory widziałem bodaj dwójniaka maliniaka jedynie). Dlaczego niesycone - bo raz, że miodów owocowych się nie syci by nie zabić aromatów, dwa nie miałbym chyba w czym sycić, trzy jest łatwiej i szybciej, cztery że nie zabijam całego bogactwa i dobroci, które drzemią w miodzie, a więc jak mówię "na zdrowie" to nie rzucam słów po próżnicy. Dlaczego czwórniaczek - bo raz, że najłatwiej fermentuje a dwa, że najkrócej dojrzewa a trzy, że nie jest za słodki.
Mój wybór padł tym razem na czwórniaczka jabłczaka. A więc do rzeczy:
1. miód - u mnie wielokwiat z domieszką lipy - stoi już parę miesięcy i już lekko się skrystalizował, ale nadal jest ok. W sumie 2.5l
2. niestety nie mam sokowirówki, ale trafiłem w Auchanie na pasteryzowany sok tłoczony z jabłek (TŁOCZONY!!!! a nie robiony z koncentratu) w dobrej cenie 4.29 / l więc zaryzykowałem (trochę podpiłem i co prawda nie jest on w smaku taki jak Marwity 48h ale jest niebo lepszy niż soki z koncentratu). W sumie 2.0l
3. teraz sporo wody (5.5l) i mieszanie, co by się ładnie rozpuściło
4. moje ulubione drożdże i pożywka
u tu po uwodnieniu
5. Wszystko mieszamy ładnie i powstaje nam 10l brzeczki, która stoi sobie w fermentatorze w przedpokoju
Stoi oczywiście zatkana rurką fermentacyjną. Mam nadzieję, że w przeciągu 2 dni fermentacja ruszy na tyle dziarsko, że będę mógł wynieść miodzik do chłodniejszej piwnicy. Będę na bieżąco relacjonował, jeśli jest zainteresowanie. Jak nie ma - KOSZ.
Pozdrawiam
Manowar
) odnalazł się w temacie 
) z czego można jasno wyciągnąć że cukier w Apisie to chleb powszedni. Bo i pewnie cukier łatwiej drożdżom rozłożyć niż ten zawarty w miodzie? Tak sobie myślę 
!
Jak po którymś lewarowaniu przestanie zrzucać osad. Średnio 9 miesięcy wzwyż, do nawet 2-3lat.
