Odgotowywanie gęstych zacierów, (i nie tylko) za pomocą pary

[Calyx]

...zrób szparki...

To jest argument czuje sie przekonany
A tak na powaznie to taki pomysl mi wpadl do glowy,
zeby wygiac rurke miedziana tak jak na rysunku.

Pozdr. Calyx

[szczub]

Proszę o przybliżenie o co chodzi w "płaszczu olejowym lub wodnym". Z góry dziękuje za odpowiedz.

[Calyx]

Proszę o przybliżenie o co chodzi w "płaszczu olejowym lub wodnym"...

A spotkales sie z pojeciem "laznia wodna" np w pracowni na lekcji chemii?

Zasada jest prosta, gar z podgrzewana zawartoscia
wstawiasz do drugiego gara, w ktorym jest woda lub olej.
Takie podgrzewanie gwarantuje, ze nie przypalisz gestego.
Znajdziesz opis takiego sposobu rowniez na stronnie.
http://alkohole-domowe.com/bimber/desty ... nalna.html
Jeden z rysunkow dokladnie to wyjasnia.

Pozdr. Calyx

[longink1]

Co do rurki to nie ma co komplikować, utrudniony montaż - potrzebny duży otwór.
Pozdrawiam longink1.

[Calyx]

Co do rurki to nie ma co komplikować, utrudniony montaż - potrzebny duży otwór.

Nie potrafilem dokladnie pokazac, ale na tym wywinieciu
powinien byc delikatny skok.
Tak jak gwint na srubie. Wtedy mozna wpasowac
nawet w maly otwor. Ja caly czas mysle kegiem od Coli.
Przy kegu od piwa takie cos sie nie uda

Moze i racja. Prostota zawsze naj i chyba nie ma co kombinowac.
Pozostane przy kilku szparkach

Pozdrawiam Calyx

[longink1]

Postaram się pokazać Ci rysunki przedstawiające sposób montażu, nic nie trzeba spawać.
Tylko że ja kiepsko się z tym ustrojstwem obchodzę, i muszę poczekać na pomoc wnuczka.
Pozdrawiam longink1.

[longink1]

Witam, przeglądając galerię Kol. @Kucyka zauważyłem doskonały (zależnie od warunków lokalowych) sprzęt do zastosowania przez Kolegów chcących odgotowywać parą.
Znajomy mój używa podobnego parnika, tyle że podgrzewanego elektrycznie; jako kotła parowego - brejnikiem jest 50 l. KEG po piwie.
Opalanie drewnem czy węglem, jeśli ktoś ma do takiego opalania wrunki, napewno jest tańsze.Znajomy ten specjalizuje się w badaniu zawartości "cukru" w zacierze ze śruty żytniej. Sprzęt sprawuje się znakomicie, polecam takie rozwiązanie dla Kolegów chcących; raz a dobrze i szybko.
Pozdrawiam longink1.

[Calyx]

Witam, przeglądając galerię Kol. @Kucyka zauważyłem doskonały (zależnie od warunków lokalowych) sprzęt do zastosowania przez Kolegów chcących odgotowywać parą...

Juz widze u siebie w kuchni w bloku sprzecicho takie jak Kucyka,
z rura kominowa wyprowadzona przez okno.
Lece po sciereczke, bo zaparskalem monitor

Zalety sprzetu doceniam, ba, wydajnosc przyprawia o lekka zazdrosc.

Longink, obiecales fotki i rysunki, pogon troche wnuczka, bo temat sie oziebia.

Pozdr. serdecznie Calyx

[longink1]

Witam Kol. Calyxa, kiedyś w latach 70-tych widziałem w Charkowie na Ukrainie taki widok; - z okien w blokach wystające dymiące rury -, co się działo na drugim końcu tych rur ??? - nie wiem. Wracając do tematu, zaznaczyłem że zastosowanie parnika do ziemniaków dobre jest dla tych co mają "odpowiednie warunki lokalowe".
Odpędzanie parą w bloku jest możliwe, ale moim zdaniem minimum pojemności kotła parowego to około 30 l, - mały KEG od piwa, natomiast baniak w którym będzie odpędzany zacier o dowolnej pojemności, ale nie większej od kotła parowego.
Do warunków "blokowych" można by zastosować rozwiązanie pośrednie, - płaszcz wodny z odprowadzeniem dodatkowym pary do zacieru. Co do rysunków to w sobotę spełnię obietnicę.
Pozdrawiam longink1.

[longink1]

Witam, chcąc podtrzymać temat dla zainteresowanych opiszę dlaczego i jak zbudowałem kocioł parowy do odgotowania zacieru.
Jeszcze przed stanem wojennym, gdy zaczeły się kłopoty z zaopatrzeniem w cukier, pomyślalem o znanym z dzieciństwa otrzymywaniu alkoholu ze śruty żytniej.
Podstawowym urządzeniem jest kocioł parowy, ten znany z czasów powojennych z 200 l. beczki nie wchodził w rachubę, zbyt prymitywny no i opalany drewnem czy węglem(dym), podatny na wykrycie.
Zaplanowałem więc piec elektryczny, kuzyn mój miał niewielką uprawę pieczarek, był to doskonały preteks do posiadania "wytwornicy pary". No i do dzieła; korpus pieca z 1 metra rury fi 400 mm o grubości scianki 11 mm. Dno zaspawane deklem z blachy gr. 10 mm, w dnie zamontowane 6 grzałek po 2 KW, (praktycznie używane tylko 3 czasem 4 ).
U góry z tej samej blachy przyspawany kołnierz, do którego przykręcany dekiel z tejże blachy. (jeśli dobrze pamiętam to 24 śruby M10). W deklu zamontowany wlew, manometr,zawór bezpieczeństwa, króciec odbioru pary, króciec do zasilania pieca wodą z zaworem zwrotnym, króciec z zamontowanym elektrycznym wyłącznikiem ciśnieniowym, oraz termometr. Na płaszczu pieca wodowskaz rurkowy z zaworami odcinającymi. Piec po całkowitym napełnieniu wodą, poddany próbie ciśnieniowej 15at. (umieszczony za skarpą ziemi, ciśnienie z butli tlenowej doprowadzone wężami). Po próbie wodnej próba parowa, po napełnieniu do 3/4 objętości, włączone zasilanie elektryczne przy zmostkowanym wyłączniku ciśnieniowym (dodatkowy wyłącznik). Próba do 10 at. Normalnie praca odbywała się przy 2 at. co dawało parę o temp. około 120 C, chcąc szybciej zagotować chwilowo mostkowany był dodatkowym wyłącznikiem wyłącznik ciśnieniowy ustawiony na 2 at. Zawór bezpieczeństwa ustawiony był na 6 at.
Zasilanie pieca wodą odbywało się poprzez zawór zwrotny a następnie wężownicę z rury 3/4"umieszczoną wewnątrz w górnej części pieca, po to aby do pieca wchodziła woda o temperaturze jaka była w danej chwili w piecu. Piec sprawował się bardzo dobrze, i posłużył też do parowania ziemi w mini pieczarkarni kuzyna. Po przemianach jak skończyły się kłopoty z cukrem, pszeszedłem na cukrówki, a piec dałem kuzynowi do pieczarek, jak skończył z pieczarkami oddał go na złom.
Następnym razem opiszę dalsze zabiegi "badania zawartości cukru w śrucie żytniej"
Pozdrawiam longink1.

[Calyx]

@Longink1

Dziekuje, za wyczerpujacy opis i za rysunki.
Niestety widze, ze nie bedzie prostym przystosowac mieszkanie w blokach
do psocenia przy pomocy belkotki. Temat wart przestudiowania.
W miare wlasnych mozliwosci sprobuje odgotowania para
zwyklej cukrowki przy pomocy dwoch kegow.
Mam obawy, ze moc grzewcza pary w tym moim sposobie
moze byc zbyt mala dla przeprowadzenia calego procesu.
MOze braknac energii na koncowce.
Jesli taka proba sie uda, bede wedrowal w kierunku zacierow zbozowych.
Jesli nie, pozostane przy sprawdzonych sposobach.
Kto nie kombinuje, ten ma mniej fraydy

Pozdrawiam serdecznie Calyx

[longink1]

Kol. @Calyx, ile wody odparujesz w parniku, tyle co najmniej odparujesz, zacieru. a poza tym jak byś odpędzał przy niewielkim nadciśnieniu np. 0,5 at., to w tej samej ilości pary dostarczysz więcej ciepła.
Będę Ci sekundował i może przeprowadzę próbę, najpierw destylując czystą wodę, będzie to sprawdzian. Co prawda destylowałem dawno temu sporo parą, ale na "nieco" większym sprzęcie. Trzeba zaznaczyć że mówimy o destylacji na pierwszy raz, bez refluksu, bo z refluksem to tak jakby wielokrotnie odgotowywać, no i potrzeba na to więcej ciepła (w tym przypadku pary), a z dalszą obróbką surówki to już nie problem.
Pozdrawiam longink1.

[PaczekDNA]

A czy jest możliwość by do parnika nasypać piasku i w to wstawić kega z zacierem? Czy będzie to działało?

[bogdan]

Calyx, kolego bardzo cenię sobie Twoje rzeczowe wypowiedzi i dlatego bardzo odradzam Ci stosowanie pary w bloku, chciałbym dalej korzystać z Twich rad. Jeśli Ci zbrzydła Twoja cukrówka to zajrzyj we wtorek na temat Absynt w przepisach smakowych. Bo tak opiszę działanie Absyntu na migdały
Para to jednak niebezpieczne medium a bez sprężenia jej, efekt raczej mizerny.
Jeśli ktoś może eksperymentować na świeżym powietrzu, no to inna bajka.
Nie zauważyłem na rysunkach i opisach sposobu na odprowadzenie kondensatu, który powstaje podczas ogrzewania czyli chłodzenia pary.
Rurka wprowadzona do zacieru i wydobywająca sie z niej gorąca para pewno uwolnią trochę etanolu lecz część tej gorącej pary szybko wydobędzie się na powierzchnię i nadal gorąca trafi do rurki i dalej do chłodnicy.
Myślę, koledzy, że nie tędy droga.
A może zasugeruję inne rozwiązanie. W naczyniu z zacierem zainstować można wężownicę, zasilić ją parą (góra węzownicy) powrót pary (dół wężownicy) na zewnątrz zaopatrzyć w specjalny separator kondensatu. Działa to tak: Do wężownicy wpada gorąca para i ją wypełnia. Para będzie gorąca tak długo jak długo będzie lotna, gdy się skropli, spłynie na dół. Separator działa jak zawór pływakowy, jest płyn to się otwiera, jest para to się zamyka. Powracający kondensat trafia do wytwornicy pary, gdzie zostaje znowu zamieniony w parę.
Oczywiście, trzeba ustalić jakie ciśnienie pary chcemy utrzymać, im będzie wyższe, tym para będzie cieplejsza. O zaworach bezpieczeństwa nie wspomnę?
Takie są moje dewagacje i nie wszyscy muszą się z nimi zgadzać. Ogólnie, to chyba tak wygląda, jeśli popełniłem błędy w moich dewagacjach, to je poprawcie.

[longink1]

Witam, Kol. @bogdan odnosząc się do powyższej wypowiedzi mogę tylko potwierdzić że są to (jak się kolega wyraził) dywagacje. Kondensatem w opisanym procesie jest; roztwór etanolu, tak jak i przy gotowaniu w inny sposób, a odbierany on jest w sposób znany powszechnie - kapie sobie do podstawionej flaszki. Ilość dostarczanej pary jest regulowana, tak jak moc grzania przy innym sposobie gotowania. Bezpieczeństwo zależy tylko od nas, gotowanie odbywa się przy ciśnieniu atmosferycznym, a poparzyć można się na milion innych sposobów.Myślę że Kol.nie ma praktycznej znajomości tego problemu, stąd te "dywagacje".
Zabrałem głos, bo ja ten wątek zacząłem, i wypowiadam się na podstawie praktyki.
Pozdrawiam longink1.

[bogdan]

Witam, Kol. @bogdan odnosząc się do powyższej wypowiedzi mogę tylko potwierdzić że są to (jak się kolega wyraził) dywagacje. Kondensatem w opisanym procesie jest; roztwór etanolu, tak jak i przy gotowaniu w inny sposób, a odbierany on jest w sposób znany powszechnie - kapie sobie do podstawionej flaszki.
Ilość dostarczanej pary jest regulowana, tak jak moc grzania przy innym sposobie gotowania. Bezpieczeństwo zależy tylko od nas, gotowanie odbywa się przy ciśnieniu atmosferycznym, a poparzyć można się na milion innych sposobów.Myślę że Kol.nie ma praktycznej znajomości tego problemu, stąd te "dywagacje".
Zabrałem głos, bo ja ten wątek zacząłem, i wypowiadam się na podstawie praktyki.
Pozdrawiam longink1.

Kolego longin1
W swoich dewagacjach odniosłem się do wypowiedzi i propozycji Calyxa.
Para wprowadzona bezpośrednio do zacieru, oddając ciepło, musi się skroplić czyli stanie się kondensatem, a to nie są dewagacje, chyba że znasz taki tajemny sposób aby zamienić ją, to znaczy parę wodną w etanol .Oczywiście, sposobów na poparzenie jest niezliczona ilość
Rzeczywiście nie mam praktyki na ten temat.
Nie oceniałem, ani nie wypowiadałem się na temat Twojej koncepcji, czyli tzn kąpieli parowej, ponieważ uważam, że może byś skuteczna, tyle tylko, że temperatura medium grzejącego, czyli para bedzie miała temp. max 100st.C (przy ciśnieniu atmosferycznym), Gdybyś chciał osiągnąć wyższą temp. musiałbyś ją sprężyć, a to nie są dewagacje.
Podsumowanie.
Nie miałem i nie mam zamiaru poddawać w wątpliwość Twojej wiedzy i praktyki w tym temacie, zamiarem moim było dodanie do tematu jeszcze innej możliwości grzania parą i to były dewagacje jednak oparte na pewnej wiedzy którą posiadam, choć nie była ona wcześniej łączona z naszym umiłowanym psoceniem

[longink1]

Witam, pozwolę sobie objaśnić zainteresowanym Kolegom, istotę odgotowywania zacierów parą.
Otóż wprowadzona do zacieru para - skraplając się oddaje temu środowisku ciepło, podgrzewając je, a skroplona para w postaci wody, po prostu pozostaje w podgrzewanym zacierze. Gdy podgrzewane medium osiągnie temperaturę wrzenia, następuje odparowywanie frakcji bardziej lotnych - w naszym przypadku etanolu.
I tu jest spełnienie tego wspomnianego przez Kol. @bogdana pragnienia - zamiany wody w alkohol.
Para skraplając się, oddaje ciepło które uwalnia tenże alkohol. Jest to proces prosty wynikający z praw fizyki, i nie ma co nad tym "dewagować".
Zdarzały się na forum już wypowiedzi bzdurne w stosunku do podstawowych praw fizyki, np. teoria o samozapłonie wódki pod wpływem nadmanganianu potasu, i ta "teoria" o konieczności odprowadzania z zacieru skroplonej pary wodnej do takich należy.
Budowanie takich "teori" może tylko zniechęcać potencjalnych chętnych do wypróbowania metody gotowania parą.
Pozdrawiam longink1.

PS. To nie jest "Moja koncepcja", to jest powszechnie stosowana metoda podgrzewania płynów w różnych gałęziach przemysłu, a szczególnie w gorzelnictwie. Za okupacji powszechna w "bimbrownictwie", stosowana do dziś, szczególnie na Podlasiu.

[serpent]

o samozapłonie wódki pod wpływem nadmanganianu potasu

Witam Longin, jak czytałem wcześniejsze posty, to o tym samozapłonie to było i owszem,
ale dotyczyło gliceryny. I to jak najbardziej prawdziwa informacja.
Gliceryna czyli jakaś tam postać alkoholu, nalana na nadmanganian potasu
ulega sdamozapłonowi. Niedowirkom podrzucam link.
http://genchem.chem.wisc.edu/demonstrat ... m_perm.htm

Spirytus jednak nie ulegnie samozapłonowi w reakcji z nadmanganianem potasu.
Tu obawy należy wykluczyć.

Odgotowanie zacieru parą jak najbardziej ciekawy temat

S.

[longink1]

Witam, Kol. @serpent cieszę się że podzielasz pogląd wykluczający samozapłon surówki uzdatnianej KMNo4 przed powtórną destylacją. Kolega piszący o tym, po prostu pisał bzdury strasząc forumowiczów.

Panie @Kucyk, pozwoli Pan że zacytuję otrzymaną od Pana "PW"

< Witam Panie Longinie. Tak z ciekawości zapytam,czy oby na pewno Pan nie ma czegoś wspólnego z parowozami ?. Czytając Pana posty czuję się jak na dobrym kursie z dozoru. Pozdrawiam serdecznie Janusz > - koniec cytatu.

Cieszę się z Pana Janusza dobrych odczuć, a z parowozami miałem dużo wspólnego bo podróżowałem nimi przez olbrzymią część swojego życia. Jadąc takim pociągiem ciągnionym przez parowóz, można było rozmyślać jak to pięknie gotuje się gorzałkę przy pomocy pary.
Ale Pan widział parowóz pewnie tylko w muzeum i dlatego te obawy.

Pozdrawiam z pełną parą @longink1.

[lech.zywiec]

Odgrzewam temat z jednej strony stary, a z drugiej bardzo na czasie biorąc pod uwagę, że coraz więcej Kolegów zaczyna przygodę z destylatami owocowymi i zbożowymi. Czy któryś z Kolegów używa aktualnie bełkotki do odpędu gęstych nastawów i zacierów? Jeśli tak bardzo proszę o przedstawienie swojej konstrukcji na łamach Forum lub kontakt na PW.

[kalino]

Podpisuję się pod prośbą kolegi lech.zywiec

[Emiel Regis]

Moja bełkotka nabiera wyraźnych kształtów, właściwie na upartego mógłbym już na niej działać, ale nastąpiło kilka zmian a chciałbym ją zrobić dobrze i do końca zanim ją uruchomię.
Wytwornicą pary jest keg 30l, zbiornikiem do odpędu keg 58l (wspawany na wierzchu szybkowar)
Pojawiły się pytania, na które ciężko mi znaleźć odpowiedzi:

Przegrzewacz pary; jaką grzałkę zastosować?
Pierwotna koncepcja była taka, że użyję gazu, jednak po przemyśleniu kilku kwestii przychylam się bardziej do przegrzewacza elektrycznego. Przypuszczam że zwykła grzałka, nawet z regulowaną mocą, szybko się spali.
Ktoś wie jak to rozwiązać?
Z tego co wiem, to przegrzewaczy używa si m.in. w ekspresach do kawy czy żelazkach ze stacjonarnym zbiornikiem na wodę. Ktoś wie jakie grzałki są tam użyte?

Pomiar ciśnienia i zawór bezpieczeństwa.
Rozmawiałem z osobą, która twierdzi, że zawór 3 bar może nie wystarczyć, podobnie z manometrem.
Chodzi oczywiście o mniejszy keg, przeznaczony do gotowania wody (duży keg zaopatrzony jest w U-rurkę).
Ktoś ma możliwość wyliczyć ciśnienie, jakiego można się spodziewać w mniejszym kegu?
Do pokonania będzie opór płynu, zacieru wys ok. 50cm w dużym kegu, przewód zasilający duży keg w najwęższym punkcie będzie miał ok 16mm.

Przepraszam kolegów, którzy piszą na pv w tej sprawie za przeciąganie całości, nie wszystko jednak jest dla mnie do końca jasne (a pytań wraz z postępem prac przybywa zamiast ubywać), a chciałbym mieć to zrobione 'raz a dobrze'.

[Grzesiek24]

Czytam, czytam i oczom nie wierzę.
Chciał bym zobaczyć reakcję kogoś kto zacznie tak pędzić na parze i mu zacznie łomotać jak para zacznie wpadać do gara z zacierem i zacznie się ochładzać. Gdyby taki sposób grzania był dobry to byłby stosowany wszędzie w każdym zakładzie przetwórczym i żywieniowym gdzie gotuje się na kotłach warzelno parowych.
W załączniku najprostszy taki kocioł parowy jak i z płaszczem.
Kocioł 1
Kotły warzelne są urządzeniami przeznaczonymi do gotowania i podgrzewania potraw i produktów w stanie ciekłym i półciekłym.

Budowa kotła warzelnego parowego:
1- zawór bezpieczeństwa, 2- przyrządy kontrolno-pomiarowe, 3- kran spustowy, 4- odpowietrzacz, 5- podstawa, 6- garnek kondensacyjny, 7- obudowa,
8-izolacja cieplna, 9- komora grzejna, 10- komora robocza
Kocioł wewnętrzny wykonany ze stali kwasoodpornej
Kocioł zewnętrzny wykonany ze stali nierdzewnej lub pokryty farbą termoodporną
Dzięki podwójnym ścianom temperatura dna i boków kotła jest prawie jednakowa co zapewnia równomierne ogrzewanie potrawy. W kotle warzelnym parowym para jest dostarczana z zewnątrz z instalacji parowej lub z zewnętrznej wytwornicy pary. Ciśnienie pary w przestrzeni miedzy ścianami kotła wynosi 0,14-0,16 MPa, a temperatura 109-114OC.
Pojemność kotłów warzelnych parowych wynosi 100-200 dm3, czas zagotowania nominalnej ilości wody wynosi 30 min. Nominalna wielkość napełnienia to 80% pojemności kotła.
Kocioł wewnętrzny dzięki szczelnemu zamknięciu uzyskuje temp. pracy powyżej 100OC co znacznie skraca czas jego pracy.
Kotły warzelne instalowane są w ciągu z innymi urządzeniami do obróbki cieplnej (trzony kuchenne, taborety, patelnie, piekarniki)


Kocioł 2
Kotły warzelne elektryczne są wyposażone w wytwornicę pary, zabezpieczenie elementów grzejnych przed pracą bez wody, termoregulatory, ograniczniki temperatury oraz w tradycyjny wodowskaz. Pojemność kotłów 100-500 dm3, moc 12-36 kW, zasilanie trójfazowe 380V. Czas zagotowania nominalnej ilości wody w kotle o pojemności 150 dm3 wynosi 55 min.

Kotły warzelne gazowe

Pod zbiornikiem umieszczony jest palnik gazowy przystosowany do spalania gazu ziemnego lub płynnego. Pojemność kotłów 100-500 dm3, zużycie gazu
28-75 kW energii pochodzącej ze spalanego gazu. Czas zagotowania nominalnej ilości wody w kotle o pojemności 150 dm3 wynosi 70 min.


Armatura i przyrządy pomiarowe kotła

Wszystkie kotły warzelne wyposażone są w urządzenia zabezpieczające przed zniszczenie i poparzeniem obsługi oraz w przyrządy pomiarowe.
Urządzenia zabezpieczające – gwizdki i zawory bezpieczeństwa.
Gwizdki włączają się przy ciśnieniu pary >o,16 MPa co wskazuje na potrzebę zmniejszania intensywności ogrzewania.
Zawory bezpieczeństwa – sprężynowe lub ciężarkowe służą do wypuszczenia nadmiaru pary z przestrzeni roboczej kotła i obniżenia jej ciśnienia.

[szabix]

@Emiel Regis
Jaką moc ma grzałka w małym kegu? Do jakiej temperatury chcesz przegrzewać parę? Czy układ jest dobrze izolowany? Jaką konstrukcję ma przegrzewacz?

Poszukam zapisków odnośnie prób ciśnienia w zależności od wysokości zacieru.

[Emiel Regis]

@Grzesiek24
Rozwiązanie przedstawione przez Ciebie jest bardziej kosztowne od zwykłego płaszcza wodnego bądź olejowego, a jedyny plus w porównaniu z nim to możliwość szybszego rozgrzania wsadu (bo procesu nie przyspieszysz bez straty jakości).

@szabix
W mniejszym kegu mam dwie grzałki po 2000W każda, w dużym tak samo.
Nie wiem, myślę że 110*C spokojnie wystarczy.
Mniejszy keg jest dobrze zaizolowany otuliną wielowarstwową, duży nie ma jeszcze ubranka.
Nie zrobiłem przegrzewacza, jeśli będę go robił to będzie dostosowany do rodzaju i formy grzałki.

Nie spotkałem się jeszcze nigdzie z dokładnym opisem bełkotki używanej do naszych celów, dlatego nie do końca wiem jak powinno to wyglądać (w szczegółach siedzi diabeł ), a to co mam teraz w głowie może jeszcze ewoluować (bez skojarzeń proszę ).
Póki co staram się zebrać możliwie dużo informacji powoli składając to, czym już dysponuję.
Co do temperatury pary i samego grzania, to dużo wyjdzie dopiero po uruchomieniu zestawu, w tej chwili nie wiem jakie to będą dokładnie wartości.
Sam przegrzewacz być może nie będzie mi do niczego potrzebny- jak pisałem, w dużym kegu też są dwie grzałki.
Wlot pary mam tak ustawiony, żeby przechodziła ona właśnie przez te grzałki, co być może pozwoli mi dogrzewać nimi na małej mocy zacier, bez ryzyka przypalenia (już teraz, bez użycia pary radzą sobie dobrze z niewielką ilością ziarna w nastawie- http://alkohole-domowe.com/forum/post57429.html#p57429)
Jeśli to wypali to nie będę musiał kombinować z przegrzewaczem, choć chciałbym wiedzieć czego mogę użyć do jego budowy, gdyby okazał się niezbędny.
Pierwotny zamiar był taki, że po prostu rurka łącząca oba kegi miała być zwinięta na środku w spiralę i podgrzewana małym, turystycznym palnikiem gazowym (takim do podgrzewania potraw).
Być może jeszcze to wykorzystam do prób nad działaniem samego przegrzewacza, gdyby okazały się one konieczne.

[rikinek1]

Witam, ja gotuje ze słomą na dnie.
Pozdrawiam

[szabix]

Witam, ja gotuje ze słomą na dnie.

Za pomocą pary???

@Emiel Regis
Założenie: 5% strat cieplnych w układzie, temp. wrzenia wody 100*C
dla 2kW
Temp. przegrzania.....110*C .....130*C
Moc przegrzewacza....116W.......146W

dla 4kW
Temp. przegrzania.....110*C ......130*C
Moc przegrzewacza....230W .......295W

Aby spełnić warunek brzegowy odporności grzałki ze stali AISI 304 pracującej w podobnym medium (5W/cm²) standardowy element grzejny ø6,4mm powinien mieć długość 300mm (dla ostatniego przypadku). Oczywiście długość tę można zwiększyć, co spowoduje dłuższą żywotność elementu grzejnego.

Podczas moich testów z u-rurką, ciśnienie słupa wody niemalże odpowiadało wysokości zalanego zacieru. Dawałoby to 0,05bar ciśnienia hydrostatycznego (1,05bar całkowitego).

Mam nadzieję, że się nie machnąłem

[Emiel Regis]

Dzięki, to się nazywa odpowiedź
Widzę że znasz dobrze temat, będziesz więc atakowany bez litości w sprawie ew. dalszych pytań
Rozumiem że zwykła grzałka będzie działać, choć dobranie tak niskiej mocy (jeszcze niższej od wskazanych jeśli wziąć pod uwagę że zwykłe grzałki są dłuższe?) raczej nie jest możliwe do zrealizowania za pomocą prostego regulatora.
Znasz może jakieś grzałki warte polecania?

[wolan]

No ja myślałem o takiej grzałce,
http://allegro.pl/grzalka-patronowa-400 ... 54101.html
na rurce prowadzącej pary zrobić coś w rodzaju odstojnika, z grubszej rurki i tam wprowadzić tą grzałkę.
Dużym plusem tych grzałek są małe gabaryty oraz ogromny wybór jeżeli chodzi o moc grzewczą.

[rastro]

To mój pierwszy post więc najpierw chciałem się przywitać.
Wracając do tematu, ponieważ interesuje mnie temat podgrzewania przy pomocy bełkotki. Natknąłem się na w sieci na coś takiego: http://sinkoplex.pl/grzalki-Grza%C5%82k ... czne,4.htm. Moim zdaniem to było by dość interesujące rozwiązanie jeśli chodzi o przegrzewanie pary. Niestety cena takich podgrzewaczy na popularnej platformie handlowej to 150-200zł i chyba są one nieco większej mocy, ale myślę że dało by się zamówić zabawkę o innych parametrach).

[szabix]

Grzałka patronowa do bardzo dobry wybór. Pamiętać należy, aby zachować margines bezpieczeństwa i dobrać taką, która ma najmniejszą gęstość mocy (ten sprzedawca "justinshop" ma też grzałkę ø16,0mm x 400mm). One nie pracują w powietrzu, więc warto pokusić się o wykonanie radiatora.
Zwykły rurkowiec typu U też spełniłby swoją rolę. Dojdzie kilka kwestii montażowych.
Nie bardzo rozumiem przedostatniego zdania Emielu.

[Emiel Regis]

@szabix
Podałeś dwie wartości, moc i długość elementu grzejnego.
Pomyślałem że zmieniając parametry długości, trzeba dostosować inną moc.
Teraz widzę że niekoniecznie, ale tu wychodzi moja ignorancja w tej dziedzinie.
Zastanawiam się czy też nie zastosować U-rurki w mniejszym kotle, z tego co zrozumiałem to u Ciebie się to sprawdza (nie daj się prosić i napisz kilka słów o Twojej bełkotce ,
natomiast z tego co wyczytałem, normalne manometry są przeznaczone do pracy w temp. do 60 *C

[szabix]

Testy z u-rurką przeprowadziłem na początku, zanim zacząłem projektować układ. Potem nie była mi potrzebna, za zawór bezpieczeństwa służył mi silikonowy stożek.

Musisz zdać sobie sprawę, że przegrzewacz nie jest elementem koniecznym. Zakładając dogrzanie pary do 120*C zbyt dużo nie uzyskujemy w całkowitym bilansie energetycznym. Ciepło właściwe pary wodnej jest ponad tysiąc razy mniejsze od ciepła parowania. Oczywiście przegrzanie pary o każdy 1*C dostarczy kolejnej porcji energii, będzie to szczególnie przydatne w końcówce procesu.

[Emiel Regis]

Użycie przegrzewacza zaplanowałem jedynie wtedy, jeśli nie zadziałają umieszczone w kotle odpędowym grzałki, które mają być 'omywane' przez parę i używane z niewielką mocą, właśnie pod koniec procesu, kiedy temp. wsadu zbliży się do 100*C.
Skoro jednak, jako użytkownik bełkotki piszesz;

przegrzewacz nie jest elementem koniecznym.

To ja Ci wierzę i na razie odkładam to rozwiązanie na półkę.
Będę mógł się zająć szybciej innymi detalami

Ps. (02/04) Do obejrzenia zdjęć i dalszej dyskusji o moim projekcie zapraszam tutaj- http://alkohole-domowe.com/forum/belkot ... t8387.html)

[BartekBartek1]

Jaki dać zawór bezpieczeństwa do bełkotki? Pozdrawiam Bartek

[majonesse]

Witam,
Wykorzystanie pary, jako czynnika grzewczego - fajna sprawa…
Jednak ta fajna sprawa nie jest tak prosta – BEZPIECZENSTWO:
Koledzy nie będę się rozpisywali na ten temat, bo w warunkach amatorskich to ciężko uzyskać – KOCIOL PAROWY-
Tj. spawy, zawory bezp. Itp.
Ale nasunęła mi się idea – fajna.
SZYBKOWAR, – jako kocioł parowy.
Szybkowar jak działa – nie będę opisywał.
- W szybkowarze gotujemy wodę – z szybkowaru dochodzi spirala na końcu, której jest zamontowany zawór z szybkowaru.
Szybkowar ma dwa zawory
- zawór pracy
- zawór bezpieczeństwa
Zawór na końcu spirali /zawór pracy/ pozwoli nam na osiągniecie ok. 120C:
I taka spirala – ogrzewa gęste nastawy.

Szybkowar, jako tani i prosty kocioł parowy.

Pozdrawiam
Mariusz

[Emiel Regis]

@BartekBartek1
Najlepsza chyba będzie U-rurka, dzięki niej zaobserwujesz też zmiany ciśnienia.

Zaliczyłem już zapchanie sprzętu- miałem odpowiedni bufor bezpieczeństwa ale zawiniły lekkie łuski jęczmienia porwane na kolumnę.
Na manometrach nie było nic widać, ale będąc przy sprzęcie zauważyłem pewne anomalie- woda w wodowskazie zaczęła mocno falować a kolumna wydawała dziwne odgłosy.
O dziwo cały czas odbierałem destylat, co mnie na początku zmyliło co do przyczyn owych anomalii (matrix? ).
Najsłabszym ogniwem okazał się silikonowy wężyk na wskaźniku poziomu cieczy w kegu z wodą- pękł, a para dosyć dynamicznie opuszczała keg.
Jak pisałem, na manometrach nie było jeszcze nic widać, tyle że nie były to manometry precyzyjne, ich jedynym przeznaczeniem była reakcja na wypadek awarii, tak samo zresztą jak zaworów bezp. umieszczonych obok.
Nauczony powyższym doświadczeniem zakładam U-rurkę na oba kegi a manometry i zawory bezp. idą precz.

@majonesse
Też myślę o użyciu szybkowaru, jednak do rozwiązania jest kwestia regulacji poziomu wody. Trzeba pomyśleć o jakimś zbiorniku wyrównawczym lub regulatorze poziomu cieczy.
Z tego co wiem to kol. szabix robił już projekt z tym związany.
Bez tego trzeba będzie 'ręcznie' dolewać wody w trakcie procesu, u mnie ubytek wody= 2,5l/godz, czyli samo rozgrzanie wsadu o poj. 40l i krótka stabilizacja pochłania już 5l wody.

[majonesse]

Witam,
Szybkowar to ´´´pokrywka´´ w niej znajduje się ´´wszystko´´.
Musisz wiedzieć ile pary potrzebujesz na cały /kompletny/ proces.
Dolewanie wody do szybkowaru będzie kłopotliwe poza tym ´´wybije go z rytmu´´/dodasz wody nie będzie pary/
Szybkowar to urządzenie niskociśnieniowe, taki duży szybkowar 40 L: Można wykonać z dwóch garnków /25L/ zespawanych ze sobą i dospawania ¼ szybkowaru górnej części /mocowanie pokrywki/
- Przed spirala zawór regulujący ilość pary.
- Nadmiar pary będzie uwalniany przez zawór bezpieczeństwa.
To w dość dużym skrócie.
Nie musze dodawać, ze wykonanie takiego ´´wynalazku´´ wymaga wiedzy.
A tym bardziej obsługa!!!

Pozdrawiam
Mariusz

[Emiel Regis]

Musisz wiedzieć ile pary potrzebujesz na cały /kompletny/ proces.

u mnie ubytek wody= 2,5l/godz

Szybkowar to urządzenie niskociśnieniowe, taki duży szybkowar 40 L: Można wykonać z dwóch garnków /25L/ zespawanych ze sobą i dospawania ¼ szybkowaru górnej części /mocowanie pokrywki/

Teraz to pojechałeś po bandzie, lepiej użyć kega
Zaletą szybkowaru jest jego mały rozmiar.

- Przed spirala zawór regulujący ilość pary.
- Nadmiar pary będzie uwalniany przez zawór bezpieczeństwa.

To już całkiem utopia- grzeje się z taką mocą, żeby użyć całej pary, bez żadnych 'spiral' czy zaworów reagujących w trakcie normalnego procesu.
Trzeba minimalizować niepotrzebne skoki ciśnienia, a Twoja metoda do takich prowadzi.

[majonesse]

Witam,

Źle mnie zrozumiałeś, nie mówiłem ze tak trzeba zrobić to, tylko koncepcja.
Ale samo wykorzystanie szybkowaru, jako kocioł parowy uważam za trafiony pomysł.
Potrzebujesz więcej pary – 15L szybkowar da rade /cena już inna/

To już całkiem utopia- grzeje się z taką mocą, żeby użyć całej pary, bez żadnych 'spiral' czy zaworów reagujących w trakcie normalnego procesu.
Trzeba minimalizować niepotrzebne skoki ciśnienia, a Twoja metoda do takich prowadzi.

Źle mnie zrozumiałeś – spirala znajduje się w zbiorniku z gęstym zacierem /przez spirale puszczasz parę/

Pozdrawiam
Mariusz