Tak jak napisałem w treści, jest to solidne przejaskrawienie.Szlumf pisze:Mam przy okazji takie może głupie pytanie.
Czy można te wyniki przenieść na zwykłą rektyfikację surówki?
Frakcje przedgonowe i pogonowe mogą uzyskać pewne maksymalne w danych warunkach zagęszczenie, które w głównej mierze zależy od średnicy kolumny oraz ilości tych frakcji we wsadzie. Im więcej przedgonów wlejemy, tym mocniej możemy je skoncentrować. Kolejne trzy etapy prześledziłem u siebie, uzyskując ogromną koncentrację przedgonów (1/9 pierwotnej objętości), ale kosztem uzyskania "pachnącej" surówki odpadowej, która wymagała ponownej obróbki z odrzutem resztek przedgonów i sporej ilości pogonów (wsad odpadowy rozcieńczony był zlewkami z bufora).gr000by pisze:Podobny rozdział przedgonów na frakcje następuje także podczas rektyfikacji nastawów cukrowych na surówkę, surówki na spirytus oraz przy rektyfikacji odpadów na surówkę odpadową. Uzyskane przeze mnie stężenia są znacznym przejaskrawieniem powyższych przypadków, ale głównym celem badania było określenie uzysku metanolu z cukru .
Jeszcze co do ilości odrzucanych przedgonów i pogonów przy rektyfikacji cukrówek i surówki na spirytus. To ile odrzucimy wczesnego i późnego serca, nie dodając go do serca właściwego, zależy od tego co chcemy uzyskać. Logiczne jest przecież to, że jak robimy możliwie czysty spirytus (np. na bardzo dobrą czystą) to nie wlewamy wczesnego i późnego serca do zbiornika , tylko pozostawiamy je do dolania do innego wsadu na mniej wymagający produkt końcowy.