Beczka autorskiej Starki

[Wald]

. Smaki i aromaty z beczki głównie odbiera woda, nie spirytus.

Zaobserwowałem coś przeciwnego... .

Moim zdaniem nie do końca masz rację, ale to moje zdanie i moja praktyka postępowania z dębem.. Czego by nie wlać, to kiedyś się zadębi i nigdy nie odbierze wszystkiego. Mam ok. 2 kg szczapek, robionych jednocześnie (wszystkie jednakowe). Już to opisywałem, ale powtórzę raz jeszcze (nie chcę szukać), wódka 0,5 litra z dwoma kawałkami dębu, po 2 miesiącach ledwie zmienia kolor, w smaku i aromatach dopiero coś czuć. W winie dwa kawałki na litr przedębiły po podobnym czasie. Teraz szczapki z wina (jedna na 1,5 litra) po 6 miesiącach (tyle wystarczy) przekładam do wódki i dalej nie są pozbawione tego co ważne, ale jak Twoje beczki nabierają dodatkowych walorów. Ze smaków i bukietu jestem zadowolony jak Ty i podobnie jak Ty nie dam rady tego opisać. Natomiast 5 litrów spirytusu z 30 kawałkami stoi trzeci tydzień i nie wiem czy coś się zmieniło, czy to deski dają cień. Dla przyśpieszenia maceracji, dama w nocy stała na mrozie, a w dzień przy kaloryferze. Wino byłoby już mocno czuć dębem. Na zdjęciu (co prawda dębu jest dużo) jest czysta woda po 24 godzinach. Ale to są moje obserwacje.

[Emiel Regis]

Wybacz, ale w tej chwili Ty nie masz racji
Już wyjaśniam;
Ja nie piszę że błędnie określiłeś te zjawiska (bo tego po prostu nie wiem).
Opisałem to, co sam zaobserwowałem. Jak więc mogę nie mieć racji opisując subiektywnie wyniki własnych obserwacji?
To tyle przekomarzań, a nawiązując do Twojego postu, to myślę, że trzeba też wziąć pod uwagę to, że w winie można łatwiej wyczuć o wiele delikatniejsze nuty niż w mocniejszych alkoholach.
Zmierzam do tego, że to, co w winie dopełnia bukiet i nadaje głębi, w destylacie mogłoby być ledwie wyczuwalne.
To tylko takie rozważania, chętnie pójdę tropem, który podałeś; zrobię porównanie na winie i destylacie z tego samego surowca.

[artaks]

Bardzo ciekawa dyskusja Panowie. Niestety wychodzi tutaj jak mało jeszcze wiemy o starzeniu alkoholi : (
O procesie, który kiedyś przecież był już poznany i nasi przodkowie wiedzieli jak zrobic beczkę wybornej starki. Zanim doszli do pewnych wypróbowanych metod działania, to też musieli przeprowadzać wieloletnie doświadczenia, próby i błędy. Niestety cała ta tradycja widać została zniszczona, przez zaborców, a chyba najbardziej przez monopolizację i wyklęcie rzemieślniczego wyrobu alkoholi.
Dlatego fajnie, że dzielicie sie tutaj wynikami swoich doświadczeń (mimo, że ciągle działąmy w podziemiu). Ja właśnie zamówiłem małą, 3l, beczułkę dębową na próby i testy. Zastanawam się, czy ją najpierw zalać na parę miesięcy winem brzozowym, żeby nabrała aromatów, czy od razu zalać spirytualiami. A jak zalewać wysokimi procentami to jak mocnymi, żeby powiedzmy po pół roku otrzymać delikatnie, ale aromatycznie dębową wódkę.

[Czajkus]

Witam,
W czasopiśmie "Roczniki Technologii i Chemii Żywności" prawdopodobnie w nr 16 z 1969 r. jest artykuł naukowy Panów Bochman i Jarosz związany ze starzeniem starki. W Bibliotece Wydziału Towaroznawstwa Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, gdzie sprawdzałem niestety tego numeru nie mają, wiec pewności nie mam.

Co do wypowiedzi przedmówcy, tak pokrótce. Od kiedy jest produkowana starka? nikt tego nie wie. Polmos Szczecin idzie taką drogą rozumowania w 1614 Jurek Potański napisał wierszyk o wódce - czyli Polacy robili wódkę a jak ją robili to pewnie robili też starkę. To jest rozumowanie dość naiwne. W znanych mi podręcznikach dotyczących wyrobu wódki z XVII i XVIII w. nie ma mowy o starce. Na pewno starkę robiono na początku XIX w. a autorzy różnych tekstów z pierwszej połowy XIX opisując wydarzenia z drugiej połowy XVIII np. w "Pamiętnikach Soplicy" piszą, że pili wtedy starkę - czy jak ją jeszcze inaczej nazywali.

Oczywiście skoro starka była tworzona od początku XIX w. to wcześniej też przez jakiś okres musieli ją robić - tylko jest pytanie ile wcześniej? ja bym dał 100 lat. Według mnie wszelkie odniesienia do starki i szlachty są dobre ale nie do XV czy XVI wieku ale do wieku XIX i terenów Litwy i Białorusi wchodzących w skład III zaboru rosyjskiego, gdzie spolonizowana szlachta w spokoju sobie starkę robiła (jak i dziesiątki innych trunków). Pod koniec XIX wieku i do I wojny światowej starka była już znanym trunkiem, ale też była fałszowana na potęgę i stąd pomysły typu: zakopmy beczkę w ziemi to przyspieszy jej dojrzewanie. Metoda ciekawa, niewątpliwie zwiększa czas dojrzewania bo trudniej się do takiej beczki dobrać, ale zakopywanie beczek nie ma wpływu na dojrzewanie. W II RP po wprowadzeniu monopolu spirytusowego, było podobnie jak teraz - produkcja w domu starki była trudna i prawnie problematyczna. A potem już wiadomo Polmos Szczecin, no i teraz na forum tradycja w narodzie odżywa

Jak smakowała dawniej starka? W porównaniu do zwykłej wódki, która w postaci czystej na pewno była straszna, była pewnie bardzo dobra. Na pewno też zawsze starka była uważana za najszlachetniejszy trunek i dumę gospodarza. Starkę porównywano do koniaku z racji podobnej technologi produkcji (choć różnego materiału). Whisky to była w XIX prosta niestarzona wóda aczkolwiek lepsza w smaku od prostej polskiej wódy, no ale ze starką nie miała żadnego porównania.

To takie moje przemyślenia, oparte jednak w źródłach.

Pozdrawiam
Czajkus

[artaks]

Cześć,
Fajnie, że podzieliłes się swoimi informacjami. Jak widać ślady historyczne są szczątkowe : /
Znalazłem ciekawy wpis na blogu: http://www.milerpije.pl/legendarna-star ... zecin.html nie nastraja optymistycznie.

[lesgo58]

– cytat z Książki Michała K. Pawlikowskiego pt. „Dzieciństwo i Młodość Tadeusza Irteńskiego”

„Przepis na starkę jest prosty. Bierze się nową beczkę dębową, napełnia spirytusem nieoczyszczonym i pozostawia w spokoju na okres mniej więcej jednego pokolenia. Czas płynie i w beczce dzieją się dziwne rzeczy. Fuzel – substancja o specyficznej, niezbyt miłej woni i przyprawiająca o ból głowy – łączy się z garbnikiem deszczułek dębowych i wytwarza z biegiem lat „bukiet”. Trudno jest opisać bukiet starkowy temu, kto go nigdy nie powąchał. Jest w nim coś niby woń spleśniałego razowca czy grzybów surowych i coś niby zapach zmurszałych foliałów w nigdy nie wietrzonej bibliotece. Zapach starości. Może tylko wystała whisky irlandzka – żytniówka – daje słabe, bardzo słabe pojęcie o bukiecie litewskiej „starej siwuchy”. Bukiet dobrej „starej” starki jest wynikiem długoletniego procesu chemicznego. Wprawdzie już po czterech czy pięciu latach przykry odór fuzla zanika i taka „młoda” starka przypomina smakiem i zapachem niektóre gatunki wódek anglosaskich, prawdziwa jednak starka wymaga około dwudziestu lat starzenia się. W wielu też dworach litewskich panował zwyczaj nastawiania spirytusu w dniu urodzin syna czy córki, z tym, że pierwszy kieliszek pito w dniu dojścia latorośli do pełnoletności, czyli po 21 latach. Proces starzenia się trwał, rzecz jasna, dalej i w niewielu domach pijaliśmy starkę osiemdziesięcioletnią a nawet stuletnią. Był to trunek zwodniczy: taka staruszka traciła zupełnie woń alkoholu i odnosiło się wrażenie, że się piło jakąś pleśń oleistą. Ale już po jednym kieliszku likwor szedł do głowy i rozlewał rozkoszne ciepło po całym organizmie. Taka „bardzo stara” starka miała jeszcze jedną właściwość: wystarczało wlać jeden jej naparstek do garnca zwykłej oczyszczonej wódki, aby cała butla miała kolor, woń i smak prawdziwej starki. Ta właściwość umożliwiała handlowe wyzyskanie starki.” – cytat z Książki Michała K. Pawlikowskiego pt. „Dzieciństwo i Młodość Tadeusza Irteńskiego”

[popcorner]

Znalazłem bardzo ciekawą książkę której rozdział poświęcony jest starzeniu destylatów w beczkach. Możecie ją pobrać tutaj. Gorąco polecam. Jeśli znajdę chwilę to postaram się przetłumaczyć najciekawsze fragmenty.

W skrócie:
Stężony alkohol silniej absorbuje związki i kolor, ale także taniny które w nadmiarze mogą źle wpłynąć na bukiet. Optymalne stężenie alkoholu do starzenia w nowych beczkach to 55-65%, by osiągnąć balans pomiędzy ekstrakcją związków z beczki i mniejsza ilością tanin. Niższe stężenie alkoholu zmniejsza szybkość starzenia i zmian chemicznych zachodzących w beczce. Beczka używana więcej niż jeden raz może służyć do starzenia mocniejszych alkoholi bez ryzyka zbyt dużej ilości tanin.

[Emiel Regis]

Wrzuciłem ten link do biblioteki, jest bardzo ciekawy http://alkohole-domowe.com/forum/post70755.html#p70755
Co do beczek i wysokiego stężenia alkoholu, to gdzieś wyczytałem (za cholerę nie pomnę gdzie), że może być to przyczyną ich wysychania i pękania poprzecznego klepek.

[Czajkus]

Witam,
Tu jeszcze z grubsza przepisy z Rozp. z 1932 dot. produkcji i starki
4. Przerób spirytusu na wódki gatunkowe.
§ 158. 1. Napoje spirytusowe, zawierające, oprócz alkoholu etylowego i wody, różne domieszki smakowe i aromatyczne, bądź pochodzenia roślinnego w postaci wyciągów z owoców, traw lub korzeni (esencyj) lub soków, bądź sztuczne domieszki aromatyczne, a ewentualnie także barwniki lub cukier, uważa się za wódki gatunkowe.
2. (39) Domieszki te bądź także barwniki mają znajdować się w wódkach gatunkowych w ilościach, wyraźnie odróżniających te wódki od wódek czystych.
3. Za naturalne wódki owocowe uważa się takie wódki, które są wyrabiane ze spirytusu, wypędzonego z owoców (z cukru, zawartego wyłącznie w tych owocach) i nieoczyszczonego zapomocą rektyfikowania.
4. (40) Jako naturalne wódki zbożowe mogą być wyrabiane wódki tylko ze spirytusu zbożowego nierektyfikowanego, po upływie co najmniej dwuletniego okresu przechowywania tego spirytusu w beczkach drewnianych w celu otrzymania właściwych cech smakowych oraz zabarwienia. Przepisu tego nie stosuje się do wódek zbożowych, przeznaczonych na wywóz za granicę.
5. (41) Przyjęcie spirytusu zbożowego (ust. 4) w fabryce wódek lub w wolnym składzie ma się odbywać w obecności urzędnika K.S.; z chwilą zlania spirytusu beczki powinny być urzędowo zabezpieczone, a na beczkach ma być oznaczona data zlewu oraz ilość zlanego spirytusu; z czynności tych K.S. sporządza odpowiedni protokół. Przed upływem dwu lat spirytus z tak zabezpieczonych beczek nie może być brany do przerobu na gotowe wyroby.
6. (42) Minister Skarbu może według uznania zezwalać poszczególnym fabrykom wódek gatunkowych na przerób spirytusu zbożowego rektyfikowanego na wódki gatunkowe, ustalając w zezwoleniach:
1) ilości rektyfikatu zbożowego, jakie mogą być przerabiane na wódki; zezwolenie może zawierać ograniczenie co do czasu ważności;
2) warunki przerobu rektyfikatu zbożowego i kontroli tego przerobu;
3) warunki, jakim odpowiadać mają wyroby wódczane ze spirytusu żytniego w celu odróżnienia ich od wódek czystych;
4) cenę sprzedażną rektyfikatu zbożowego, która może być wyższa od ceny rektyfikatu zwykłego, przeznaczonego do wyrobu wódek gatunkowych.";
7. (43) Nie zalicza się do wódek gatunkowych napojów zawierających alkohol wytworzony przez fermentację, bez następnej destylacji, jak np. wina gronowe, owocowe, jagodowe i piwa.

§ 161. 1. Fabryki wódek gatunkowych mają zgłaszać swe wyroby P. M. S. Do zgłoszeń mają być dołączone próby wyrobów w ilości dwóch półlitrowych butelek każdego gatunku. W zgłoszeniu należy podać moc, pojemność naczynia i składniki użyte do wyrobu. Z wyrobów tego samego gatunku, różniących się jedynie zawartością alkoholu, obowiązkowi zgłoszenia do rejestracji podlega tylko jeden z tych wyrobów.
2. Po zbadaniu wódek i stwierdzeniu, że odpowiadają one warunkom §§ 158 - 160 P. M. S. zawiadamia przedsiębiorcę oraz właściwy urząd skarbowy, pod jakim numerem dany rodzaj wódki został wciągnięty do rejestru. Numer rejestru ma być uwidoczniony na etykietach wyrobów, wydawanych do obrotu handlowego.
3. P. M. S. odmówi zarejestrowania wyrobów, nie odpowiadających wymogom §§ 158 - 160, zawiadamiając jednocześnie przedsiębiorcę o przyczynach niezarejestrowania ich.
4. Zabrania się wydawać do obrotu handlowego wódki gatunkowe, których próby nie były zarejestrowane przez P. M. S.


§ 165. 1. (53) Wyroby wódczane, których nazwa na etykiecie wskazuje, iż są wyprodukowane ze specjalnych gatunków spirytusu ( śliwowica, winiak, rum, koniak i t. p.) nie mogą zawierać innych gatunków spirytusu prócz takiego, jaki odpowiada ich nazwie. Jeżeli te gatunki wódek są sporządzane na spirytusie ziemniaczanym z dodaniem pewnej ilości spirytusu powyższych gatunków (przynajmniej jednak 10%), to wódki te powinny być oznaczane na etykietach jako "mieszane". Inne wyroby wódczane mogą być wydawane z fabryki z zaznaczeniem na etykiecie nazwy, któraby w żadnym razie nie wprowadzała w błąd co do jakości i smaku wódki gatunkowej.
2. Wyroby wyprodukowane przy użyciu sztucznych esencyj mają być oznaczone na etykiecie jako "sztuczne" lub "przygotowane na esencji sztucznej".
3. (54) Jako wódki zbożowe nie mogą być wypuszczane wódki mieszane lub wódki przygotowane na esencjach sztucznych. Pod nazwą "starka" mogą być wypuszczane tylko naturalne wódki zbożowe ze spirytusu zbożowego nierektyfikowanego (§ 158 ust. 4).

Aby coś było "starką" musiało być 2 lata w beczce. Obecnie chyba nie ma takich przepisów?

Pozdrawiam
Czajkus

[sta63]

Szkoda, że temat umarł. Ciekawym co z zawartością beczki...?
Fajny projekt(anglicyzm)...!

[Emiel Regis]

Zapewniam że projekt ma się dobrze
Miałem zaszczyt spróbować efektów przcy kolegi popcorner, opisywałem je w temacie do tego stworzonym na sąsiednim forum http://www.bimber.info/forum/viewtopic. ... 692#120692

Jeśli ktoś z jakichś powodów nie bywa u sąsiadów to wklejam całość poniżej;

Przedstawiam wrażenia z degustacji trunków przysłanych przez kol. popcorner.
Kolega bardzo ambitnie podchodzi do tematu, jednak robi to od niedawna, po drodze pojawiały się problemy, które staraliśmy się wspólnie rozwiązywać na obu forach.
Z powyższych powodów nastawiłem się na średnie trunki i na potrzebę 'wyłapania' prostych błędów, które spodziewałem się zastać w przesłanych próbkach.
Trunek nazywany tutaj 'Wódka Starzona' kol. popcorner próbował kiedyś ocenić z pomocą kol. z forum, odzew był jednak dosyć specyficzny i niestety nierzadko spotykany w tym miejscu http://www.bimber.info/fo...p=107510#107510

Trunki zostały wlane do beczek dębowych w lutym i marcu tego roku. Nie notowałem cech kolorystycznych, degustowałem w miejscu gdzie nie miałem możliwości rzetelnej obserwacji tych cech.
Moc oscyluje w granicach 50-60% (cask strength) i tak te trunki pachną i smakują najlepiej.

Brandy rodzynkowe, beczka 50l;
Zapach- rodzynki, białe mocne i ciężkie wino gronowe typu Sauternes, lekki dąb, wanilia, cynamon, lekki przedgon (nie przeszkadza)
Zapachy w kolejności- od mocnych po dyskretne, tak samo zanotuję w poniższych opisach.
Smak- alkohol, dąb, lekkie pogony- do przyjęcia, z pewnością z czasem przerodzą się w coś interesującego.
Dobry destylat do starzenia, choć nie jestem pewien czy trzymałbym go dłużej w beczce dębowej.

Brandy rodzynkowe, beczka 30l (wsad identyczny jak powyżej)
Zapach- bardziej intensywny, alkohol, rodzynki, vanilia, lekki dąb. Zdecydowanie bardziej 'daje po nosie' niż ta sama wersja z dużej beczki. Po chwili nuty zapachowe palonej kawy.
Smak- dąb, taniny
Moim zdaniem trunek zbytnio zdominowany przez beczkę, zostawiłbym go na jakiś czas w szkle lub bardziej neutralnym drewnie.
Kolega, który próbował ze mną woli tę wersję, choć jest to zdecydowanie mocne uderzenie, może jednak spokojnie rywalizować z tańszymi sklepowymi whisky/brandy.

Wódka starzona
Zapach- lekko zbożowy, delikatny. Dąb, alkohol, lekkie kakao z wanilią, niedojrzałe/kwaśne owoce- jabłko, gruszka, delikatne garbniki.
Smak- lekki dąb, zboża, wanilia, goździki, ścinające taniny.
Ciekawa wódka, zostawiłbym w beczce i spróbował znów za kilka m-cy.

Whisky

Zapach- Mocny alkohol, owoce egzotyczne, korzenie, gorzka czekolada, gorzkie zioła (szałwia?) po chwili marcepan, wanilia.
Smak- delikatny dąb, zboża.
Po lekkim rozcieńczeniu;
Zapach- młody dąb, egzotyczne przyprawy, kakao
Smak- młody dąb, taniny.
Zdecydowanie lepsze w oryginalnym stężeniu.
Mój faworyt ze względu na bardzo bogaty bukiet zapachowy. Smak z pewnością też jeszcze się wyrobi z czasem.

Dziękuję za poczęstunek, wypiłem z przyjemnością- te trunki to miła niespodzianka.

Nie zapominajcie że to subiektywna ocena, nie zastrzegam sobie miana 'wyroczni'.

[veco]

Jak pewnie niektórzy wiedzą Szczecińska Fabryka Wódek "Starka" Sp. z o.o. wysprzedaje beczki po Starce. Jak sądzicie czy nadają się one na ponowne zalanie surówką alkoholową?

[gr000by]

Nadawać się nadają, tylko produkt nie wyjdzie już tak esencjonalny jak oryginał. No i koszt takiej beczki też do najniższych nie należy .

[veco]

300-600 l 250zł /szt to drogo za kawałek historii.

[gr000by]

Ten kawałek historii przez ćwierć lub pół wieku oddawał wszystko dobre co miał w sobie. Cena 250zł jest za beczkę 200-250 litrów. Inne, większe pojemności będą na pewno droższe. Nie chodzi tu o samą kwestię ceny, tylko o to, że beczka po takim czasie jest konkretnie wyeksploatowana i nie uzyska się z niej produktu tak esencjonalnego jak oryginał. Ale jak tylko masz miejsce i możliwość jej napełnienia to możesz zaczynać. Sam chciałem kiedyś zakupić beczkę na whiskey, ale po przeliczeniu kosztów i uwzględnieniu realnych możliwości przerobowych zdecydowałem się jednak pracować na mniejszej ilości trunków starzonych w słojach 4,25l wypełnionych dębem. Nie jest to to samo, ale jest dobrą alternatywą dla beczki.

[wawaldek11]

W tych "małych" beczkach starka nie leżakowała tak długo. Były to beczki po winie i trzymano w nich trunek kilka lat. Ostatni etap swej podróży starka odbywa w wielkich tankach.

[maakay]

Witam kolegów,
Jestem już po pierwszej maceracji whiskey wujka Jessego w 20 - litrowej dębowej beczce pana Okruty. 55-60% trunek był w niej zamknięty przez ponad cztery miesiące. Dziś dokonałem degustacji i muszę napisać, że generalnie jestem bardzo zadowolony, tym niemniej chyba zbyt długo przechowywałem go w beczce, bo wydaje mi się, że trunek jest zbytnio zdominowany przez beczkę, czyli trochę przedębiony. Moje pytanie brzmi co z tym fantem zrobić Trunek będę rozrabiał do 42% więc dobre 5 litrów wody w niego wleję, czy t pomoże Ewentualnie jestem obecnie na etapie wytwarzania kolejnej porcji Jessego, może jej dodać Jakie jest Wasze zdanie, jakieś pomysły

[gr000by]

Rozcieńczanie wodą do odpowiedniego %% obniży dębowość alkoholu. Jak po rozcieńczaniu wodą poziom nadębienia whiskey będzie za wysoki to możesz rozcieńczyć ją świeżą porcją destylatu o odpowiedniej mocy. Ale na początek daj trunkowi odpocząć 2-3 tygodnie poza beczką i ułożyć się smakom. Może akurat wtedy okaże się, że wszystko jest ok.

[maakay]

Dzięki bardzo

[Kamal]

Koledzy czy do starzenia spirytusu zbożowego w beczce, lub pojemnikach szklanych z dodatkiem dębu, dodajecie kilka liści lipy lub jabłoni ?

[olo 69]

A czemu ma to służyć?

[BartekBartek1]

Sądzę, że liście dadzą swój aromat do destylatu. Ale ja tego nie stosuję.

[gr000by]

Liście wiśni do aroniówki itp. ujdą, ale nie do destylatów zbożowych. Tutaj ma działać głównie beczka/szczapy drewniane.

[BartekBartek1]

Moim zdaniem dąb daje tyle aromatów, że liści nie trzeba.

[radius]

Moim zdaniem dąb daje tyle aromatów, że liści nie trzeba.

Więc po co piszesz;

Sądzę, że liście dadzą swój aromat do destylatu

[BartekBartek1]

Ponieważ ludzie dodają liście dla aromatów, ale ja uważam to za zbędne i dodaję sam dąb.

[Kamal]

Szukając informacji o starce w internecie znalazłem, że spirytus zbożowy jest starzony w beczce dębowej z niewielkim dodatkiem liści lipy lub jabłoni.
A o to link: http://pl.m.wikipedia.org/wiki/Starka

[panta_rei]

O ile dobrze kojarzę, to liście dawały efekt szybszego starzenia, jednak starka na liściach była mniej cenionym trunkiem.

[wawaldek11]

Wytwarzanie Starki przynajmniej w szczecińskim Polmosie wcale nie było takie proste jak nam się wydaje. Najpierw leżakuje kilka lat w beczkach po winie; później dojrzewa w wielkich tankach. A co z nim się dzieje przed rozlaniem w butelki tego mogę się domyślać na podstawie zasłyszanych tu i ówdzie informacji. Oprowadzający wycieczki w Polmosie wspomniał dodatkach/recepturach, które stanowią tajemnicę firmy. Znajoma, która pracowała na produkcji mówiła o dodatkach do Starki w postaci wyciągów z wiórków, kory i ziół, ale o szczegóły nie pytałem bo Starka mi wtedy nie smakowała.
Więc i mogły to być liście, o których mówi przedmówca.

[jotko]

Witam.
Byłem na wycieczce w firmie "Kozuba i Synowie" gdzie produkują Starkus`a. Z ciekawostek, które zaobserwowaliśmy to: beczki kupują ze Stanów, produkt żytni z Niemiec, a leżakowanie odbywa się pod namiotem. Beczki zalewają alkoholem o stężeniu 62.5%. Ponoć codzienne zmiany temperatury (noc/dzień) wpływają na kurczenie się i rozszerzanie beczki, a tym samym wnikanie alkoholu do warstwy opalonej (zwęglonej). Po trzech latach zawartość beczek nabierze prawa do nazwy Whisky.

[tomhas]

Wygląda na to, że ceny poszły w dół, bo beczkę 200-250l można kupić za 250zł. A to wg mnie jest dobra cena. http://www.allegromat.pl/aukcja152739

[michal278]

Ciekawe jak mocno te beczki wyługowalo. Ile lat był w nich destylat.

[Zbyszek T]

I ile stały na sucho bez destylatu. Na zdjęciu nr. 3 beczka po lewej ma mocne pęknięcie. Ciekawe, czy to też na sprzedaż w tej aukcji. Ogólnie nie ma informacji, czy beczki są szczelne, czy jakieś zbrakowane, co się na kwietnik już tylko nadają...

[michal278]

Chyba do nich zadzwonię z ciekawości. Sucho jak beczka dobrze zrobiona (z wysezonowanego i suszonego materiału) to i lata postoi.

[Zygmunt]

Tak, jako doniczka. Zobacz, w jakich warunkach leżą te beczki, a potem przeczytaj:

[melonk]

Witajcie. Dzwoniłem, beczki nie nadają się do zalania.

[karkan]

Ciekawy artykuł nie wiem może już był gdzieś tutaj umieszczony ale nie mogę znaleźć.
Jest nadzieja w narodzie.
http://pierwszymilion.forbes.pl/polska- ... 7,1,1.html

[chprzemo]

Był ktoś na zwiedzaniu mikrodestyarni Kozuby? Warto jechać?

Jestem ciekaw jak to wygląda i już dziś będę zwoływał ekipę zwiedzaczy:)

[michal278]

Polecam destylarnie rolnicze na Dolnym Śląsku. Jest ich coraz mniej , więc należy się spieszyć.

[daath1]

O co chodzi z tą temperaturą przechowywania destylatu w beczce dębowej od Pawłowianki, 6-12 *C?. Dla czego nie można trzymać na górnych piętrach domu (najlepiej na strychu), gdzie wzrost temperatury w dzień jest wysoki, a nocą ona spada?. Myślę, że były by to korzystniejsze warunki do starzenia destylatu